Najsłodszego Imienia N. P. Maryi - Mieszkańcy ziemi i wy co niebiosy [nuty]

[Mira]

Mieszkańcy ziemi i wy co niebiosy
Górne dzierżycie, zlejcie wdzięczne głosy!
Imię Maryi sławmy w uniesieniu,
Imię po Boskiem najświętsze Imieniu.

O Imię, Imię nad wszystkie Imiona!
Tyś naszych imion ozdoba, korona!
Imię mej Pani, dozwól niech Cię sławię,
A sławiąc Ciebie, duszę moję zbawię.

Nie ludzka mądrość, ale Trójca cała
Tobie to Imię, o Maryo, dała,
Nam na pociechę, a Tobie na chlubę
Wrogom zbawienia na postrach i zgubę.

To święte Imię znaczy: ,,pełne morze"
Boś Ją uczynił morzem łaski, Boże;
O z tego morza niechże spłyną zdroje
Łask na to zwiędłe, oschłe serce moje!

Marya znaczy ,,gwiazdę" morza jasną!
Co gwiazdom nieba, to Maryi własno:
Gwiazdy gdy promień złoty nam spuszczają,
Ubytku swojej jasności nie znają.

I ty o gwiazdo z panieńskiej jasności
Wydając Słońce nam Sprawiedliwości,
Jezusa Zbawcę, ubytkuś nie znała,
Stawszy się Matką, Pannąś pozostała.

Jak gwiazda morska ,,polarną" nazwana,
Błędnym żeglarzom na kierunek dana:
Imię Maryi tak na niebios szczycie
Przez to burzliwe nam przyświeca życie.

Życie na ziemi to morska żegluga,
Dla jednych krótka, a dla drugich długa;
Na tem się morzu gniewne burze srożą,
Skały, przepaści zgubą łódce grożą.

Chceszli do portu szczęśliwie dopłynąć:
Ominąć skały, wśród zguby nie zginąć?
Wznieś do tej gwiazdy, co świeci wysoko,
Wznieś do Maryi i serce i oko!

Gdy wiatry pokus biją w łódki boki,
Gdy fala dumy rzuca ją w obłoki,
Gdy burza gniewu porwie cię brzemienna,
Lub toń w rozpaczy grozi ci bezdenna,

Wznieś twoje oczy i serce do góry,
Kędy przez czarne tego świata chmury
Tej morskiej gwiazdy świeci blask promienia,
Wzywaj słodkiego Maryi Imienia.

Gdy na cię spuści swój promyczek błogi,
Uśpią się fale, ucichnie wiatr srogi.
Za Jej przewodem łódź przepaści minie,
I w port zbawienia bezpiecznie zawinie.

Marya znaczy i ,,mirrę goryczy":
Mieczem przebita nie znała słodyczy,
Lecz kielich męki całe życie piła,
By nam gorycze w słodycz przemieniła.

Gdy ci boleścią serce się rozrani,
Wezwij Imienia tej przesłodkiej Pani:
Ona łzy otrze, co ci świat wyciska,
A serce pokój, wesele odzyska.

Marya jest też: ,,Pani uwielbiona".
Ojciec, którego Syn wyszedł z Jej łona,
Nadał Jej władzę na niebie, na ziemi,
Nad Aniołami i nad śmiertelnymi.

I rzekł: ,,Po Boskiem niech Imieniu Syna,
Ze czcią się wszelkie kolano ugina
Niebieskie, ziemskie i zmroczone cieniem
Przepaści przed Twem, Maryo, Imieniem.

Więc cześć po Bogu najwyższą Twojemu
Dajem, o Pani, Imieniu świętemu:
A gdy go pełni ufności wzywamy,
Niech wielowładnej Twej mocy doznamy.

Niechaj z ust, z serca nigdy nie wychodzi,
Niechaj mi świeci, strzeże, rządzi, słodzi,
A gdy snem śmierci to serce zadrzemie,
Chcę wielbić, sławić Twe, Maryo, Imię.


V. Niech będzie Imię Maryi błogosławione!
R. Teraz, i zawsze, i na wieki wieków.
V. Panie wysłuchaj....

[knrdsk1]

W Śpiewniku Wrocławskim 1865 dodana jeszcze do pieśni tej modlitwa:

            Módlmy się:
     Wszechmogący Boże! daj prosimy: ażeby wierni Twoi którzy pod Opieką Imienia Najświętszéj Maryi Panny weselą się, za jéj litościwém wstawieniem się, od wszelkiego złego wolni byli na ziemi, a w niebie wiecznego wesela dostąpić mogli. Przez Chrystusa Pana naszego.     R. Amen.

[Owca]

Pax!
Poszukuję melodyi do owej pieśni... Ktoś poratuje?

[czytane]

Poratuje owszem. Melodie T. Cieplik