Betlejem, podła mieścina [nuty]

Zaczęty przez Mira, 27-10-2007, 23:23:12

Poprzedni wątek - Następny wątek

Mira

Betlejem, podła mieścina,
Tam się zjawiła dziecina,
Która swą ślicznością
I boską pięknością,
Ma światu całemu panować.

Śpiewają mu aniołowie,
Przygrywają pastuszkowie,
Na lirach, piszczałkach,
Na dutkach, fujarkach,
Wesoło z muzyką tańcują.

Pasterki w koło biegają,
Na dziecinę spoglądają,
A z wielkiej radości
I przy wesołości,
Dyszkantem z Maryją śpiewają.

Skacz i ty babko z młodemi
Biegaj w kółko za drugiemi
Nóżkami, rączkami
Szukaj afektami
Jezusa małego, miłego.

Ucieszyła się dziecina,
że tak wesoła drużyna,
Rada by skakała.
Z pieluszek wyrwała,
Nóżkami i rączkami przebiera.

knrdsk1

Pastorałki i kolędy z melodyjami ... przez X. M. M. M. zebrane

Klasztorna.

Betleem podła mieścina,
W niej się zjawiła dziecina:
        Która swą ślicznością i Boską pięknością,
                        Ma światu wszystkiemu panować.

Całe niebo z Aniołami,
Wszystka ziemia z mieszkańcami,
        Na przyjście takiego Monarchy nowego,
                        Co żywo, wesołą być zechce.

Śpiewają mu Aniołowie,
Przygrywają pastuszkowie,
        Na lirach, piszczałkach, na dutkach, fujarkach,
                        Wesoło z muzyką tańcują.

Pasterki w koło biegają,
Na dziecinę poglądają,
        A z wielkiej radości, i przy wesołości,
                        Dyszkantem z Maryją śpiewają.

Skacz i ty babko z młodemi,
Biegaj wkółko za drugiemi,
        Nóżkami, rączkami, szukaj afektami,
                        Jezusa małego, miłego.

Uśmiechnęła się dziecina,
Że tak wesoła drużyna:
        Radaby skakała, z pieluszek wyrwała,
                        Rączkami, nóżkami przebiera.

Gdy tak wdzięczne pląsy były,
Mniszeczki się przebudziły:
        Łóżeczek odbiegły, do Betleem biegły,
                        Dziecinę Jezusa przywitać.

Tam przy żłóbeczku usiadły,
Do nóżek Jezusa padły:
        Tu nam żyć, tu umrzeć, tu się zawsze cieszyć,
                        Z Jezusem dzieciątkiem maluchnem.

Tak sobie potem śpiewały,
Gdy Jezusa kołysały:
        Rozpal nas w miłości, chowaj w zakonności,
                        Niech ciebie samego kochamy.

Niechże i ja taka będę,
U nóżek twoich usiędę
        Przy kolebce twojej, a w klauzurze mojej,
                        Z tobą się zamykam na wieki.

kandelat

Mam wrażenie, że obie wersje są zgodne, a pierwotna z Mioduszewskiego została po prostu skrócona i kilka wyrazów zostało uwspółcześnionych. Na 80% mogę powiedzieć, że wersja skrócona nr 2 powstała dla potrzeb kolędowania warszawskiego domu tańca w połowie lat 90. XXw. Na pewno źródłem był Mioduszewski. Identyczny co do jednego wyrazu tekst jest tutaj http://domtanca.art.pl/Download/koledy2008.doc.

knrdsk1

Nie wiem o jakich skróconych wersjach pisze Kolega? Ś.P. Mira nie pisała niestety z jakich źródeł korzysta i już jej w tym życiu nie zapytamy (ale jak widać zamieszczała to w październiku 2007 r.), ja zas zamieściłem wersję nie skróconą z "Pastorałek i kolęd..."  Mioduszewskiego. Toteż przy całej olbrzymiej sympatii dla warszawskiego Domu Tańca, nie sądzę by Ś.P. Mira korzystała ze śpiewnika WDT :)