Witaj najświętsza Dziewico

[knrdsk1]

Parthenomelica (Wilno, 1613)

          PIENIE XXVI.

Witay naświętsza dźiewico,
    Syná Bożego Rodźico.
    Ktoraś w pánieńskiey cżystośći,
    Zrodźiłá Bogá w rádośći.

Ktoremu świát się ráduie,
    Piekło ćięszko lámentuie:
    On lud swoy wybáwi snádnie,
    Skąd cżártowska moc upádnie.

Nie mász Pánno szcżęśliwszego
    Nád cię stworzenia zadnego:
    Ktoraś sámá zásłużyłá,
    Żebyś Mátką Bożą byłá.

Ná łonieś swym piástowáłá
    Bogáś świátu wychowáłá;
    Ktory iest nieogárniony,
    Chwałą wiecżną uwielbiony.

Przez twego Syná Wcielenie,
    Ziednay Pánno nam zbáwienie:
    Żeby nas Bog z swey litośći
    Przyiął do wiecżney świátłośći.