Wielbi dusza moja Pana (Magnificat)

Zaczęty przez knrdsk1, 21-12-2007, 10:46:32

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

Śpiewnik Wrocławski 1865

MAGNIFICAT.

Pieśń, Najświętszéj Maryi Panny, gdy Elżbietę Św. nawiedziła. Luc. 1.


Wielbi dusza moja Pana: * i rozradował się duch mój w Bogu Zbawicielu moim.

Iż wejźrzał na pokorę służebnice swojéj: * oto bowiem odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.

Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, * który możny jest i święte Imię Jego.

A miłosierdzie Jego od narodu do narodu: * bojącym się Jego.

Pokazał moc w ramieniu swojém: * rozproszył pyszne myślą serca ich.

Złożył mocarze z stolicy: * a podwyższył pokorne

Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze próżne odprawił.

Przyjął Izraela sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.

Jako mówił do Ojców naszych; * Abrahama i potomków jego na wieki.

Chwała Ojcu, i Synowi, * i Duchowi Świętemu.

Jako była na początku, * i teraz, i zawsze i na wieki wieków.   Amen.