Z nieba zesłany Syn Boga żywego (na Niedzielę Palmową) [nuty]

[Rorantysta]

X. Józef Surzyński, Wielki Tydzień, 1892

Z nieba zesłany Syn Boga żywego,
Gdy w Jeruzalem wjeżdżał czasu swego,
We wsi Betfage rzekł uczniom gotowe
Słowa takowe.

Dwaj do miasteczka teraz pobieżycie,
Które przed sobą leżące widzicie,
Mnie przywiedziecie z oślicą oślątko,
Dwoje bydlątko.

Jeźliby wam kto chciał trudności zadać
Moję potrzebę macie opowiadać,
Dosyć uczynić téj to Pańskiéj woli,
Zaraz pozwoli.

Wszystkie te rzeczy dzieją się dla tego,
Że to rzeczono z pisma prorockiego:
Córko Syońska, król jedzie ku tobie
W cichej żałobie.

Co Pan rozkazał, słudzy uczynili,
Pana na bydlę przyszedłszy wsadzili;
Tłuszcze na drogę wielkie zabieżały,
Panu śpiewały.

Jedni przysługę taką wyrządzali,
Co naprzeciwko Panu wychadzali:
Kędy miał jechać, rzucali na ziemię
Swoje odzienie.

Drudzy posługi takie wyrządzali,
Różdżki zielone z drzew obłamowali,
Ścieląc na ziemię. Niechaj Panu będzie
Ozdoba wszędzie!

A drudzy zasię za Panem chodzili,
Do Niego takim sposobem mówili:
Zbaw nas, zmiłuj się, nie opuszczaj żydów
Synu Dawidów.

Skoro pospólstwo o tem usłyszało,
Że Jezus idzie, wnet Mu zabieżalo,
Niosąc gałązki z drzewa palmowego,
Z serca prawego.

Dziatki żydowskie zabiegłszy śpiewały,
Wdzięcznymi głosy Pana wyznawały:
Ten jest, co przezeń ludzkie pokolenie
Weźmie zbawienie.

Dziatki po wtóre przez Ducha świętego
Wołając: Ten jest, który ludu Swego
Z mocy szatańskiej jest Odkupicielem
I Zbawicielem.

O jako zacny i jako Pan wielki,
.lako przemożny ten jest na czas wszelki,
Któremu zaszli w drogę aniołowie,
Wszyscy tronowie.

Żałosna bojaźń niechaj precz odejdzie,
Córko Syońska, oto. Król twój idzie,
K'tobie Król cichy, znaj z pisma świętego
Oślicę Jego.

Zawitaj, królu, Zbawicielu świata,
Ciebie przez długie czekaliśmy lata;
Tyś przyszedł zbawić człowieka grzesznego
Tobie wiernego.   

Kiedy szósty dzień był przed Wielkanocą,
Do Jeruzalem wjeżdżał dziwną mocą;
Dziatki wychodzą z palmami ku Niemu,
Śpiewając Jemu.

Niech chwała Bogu z ust naszych wypływa
Który na niebie wysokiém przebywa;
A ty co idziesz k'nam błogosławiony,
Bądź pochwalony! Amen.

[Rorantysta]

Melodia z X. Józef Surzyński, Wielki Tydzień
(widoczna po zalogowaniu)

[knrdsk1]

Melodia wg "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy

[knrdsk1]

Melodia wg Śpiewnika Kalwaryjskiego:

[tomas_wawa]

T: ks. F. X. Głodkiewicz, Śpiewnik Liturgiczny, 1867 r., s. 45-51.

Processya

Kapłan: Postępujmy w pokoju.
R. W imię Jezusa Chrystusa. Amen.

Wychodząc z kościoła śpiewa się następujące Antyfony, wszystkie lub w części podług wymogi czasu:

Antyfona
Cum appropinguaret Dominus (Mat.21)
Z nieba zesłany Syn Boga żywego,
Do Jeruzalem wjeżdżając dnia tego,
We wsi Betfage, przy górze oliwnej,
Taki dał rozkaz uczniom Mistrz przedziwny:

Dwaj do miasteczka teraz pobieżycie,
Które przed sobą leżące widzicie,
I tam natychmiast już przygotowane
Znajdziecie źrebię z oślicą związane,

Na którem jeszcze nie siedział nikt z ludzi;
Tu je przywiedźcie, nikt was nie zatrudzi;
A jeśliby wam chciał kto co powiedzieć,
Powiedźcież jemu: Pan chce na nim siedzieć.

I wszystko według rozkazu spełniwszy,
Źrebię z oślicą Panu sprowadziwszy,
Swemi szatami bydlątka okryli,
Pan wsiadłszy na nie, do miasta ruszyli.

Alii expandebant vestimenta sua
A rzesza wielka zewsząd się zebrała,
Pod nogi Pańskie szaty swoje słała,
Drudzy gałązki oliwne łamali,
Z weselem wielkiem po drodze rzucali.

I za Nim idąc wołali z radości:
"Hosanna Tobie bądź na wysokości;
Błogosławiony w Imię Pańskie idzie,
Hosanna Tobie, Synu po Dawidzie.

Błogosławione Twoje panowanie,
Na Dawidowym wiecznym tronie, Panie,
Synu Dawidów, zbaw nas z swej litości,
Hosanna Tobie bądź na wysokości!"

Antyfona
Cum audisset populus (Joan. 12)
Skoro pospólstwo o tem usłyszało,
Że Jezus idzie, wnet mu zabieżało,
Niosąc gałązki z drzewa palmowego,
I tak wołali z serca radośnego:

"Oto jest Zbawca, nasze odkupienie,
Izraelowi On niesie zbawienie.
Któż to jest taki, zkąd i z której strony?
Że mu zachodzą niebios Państwa, Trony."

Córko syońska, oto do stolicy
Król Twój przychodzi, siedząc na oślicy,
Jak napisano: "Nie miej żadnej trwogi".
Zawitaj, Królu, Stwórco, Zbawco drogi!

Kapłan klęka przed krzyżem, trzykroć dotyka palmą Ukrzyżowanego i trzykroć śpiewa:

Antyfona
Scriptum est enim (Mat. 26. 31)
Wnet się rozprószą owce bez Pasterza,
Bo napisano: że Pan weń uderza,
Lecz zmartwychwstawszy ja was w Galilei
Uprzedzę pierwej, pocieszę w nadziei;
Tam mnie będziecie oglądać żywego.
Mówi wszechmocny Pan świata całego.

Kapłan bierze krzyż, podnosi go w górę i śpiewa dwakroć: "O crux ave", a trzeci raz: "Te fons".

Hymn
O Crux ave, spes unica (ex hymno: Vexilla Regis)
Zawitaj, Krzyżu zbawienia,
W czasie tym Twego cierpienia;
Pomnóż łaskę sprawiedliwym,
Bądź dla grzesznych litościwym.

Trójco! Tyś źródłem zbawienia,
Duch Ci wszelki wznosi pienia;
Dawszy nam Krzyża zwycięstwo,
Dodaj swe błogosławieństwo. Amen.

W dalszej procesyi:

Antyfona
Ante sex dies (Joan. 12)
Przed sześciu dniami święta paschalnego,
Kiedy Pan wjeżdżał do miasta świętego,
Dziatki żydowskie drogę zabiegają,
W rękach gałązki palmowe trzymają.

I głosem wielkim wołają w radości:
"Hosanna Tobie bądź na wysokości.
Błogosławiony idziesz w swej litości,
Hosanna Tobie bądź na wysokości!"

Antyfona
Occurunt turbae cum floribus
Zachodzi drogę tłuszcza ludu mnoga,
Naprzeciw Pana, Zbawiciela, Boga.
I wiedzie w kwiaty i palmy lud strojny,
Orszak tryumfu zwycięzcy przystojny.

Usty jednemi woła rzesza cała:
"Syn to jest Boży, Tobie Chryste chwała,
A pod niebiosy płynie głos radości!
Hosanna, Hosanna na wysokości!"

Antyfona
Cum Angelis et pueris
I my z Anioły i dziatki małemi,
Zwycięzcy śmierci bądźmy już wiernymi,
A razem z nimi wołajmy z radości,
Hosanna Panu bądź na wysokości!

Antyfona
Turba multa, quae convenerat
I wielka rzesza ku Jerozolimie
Płynie na wielki dzień uroczystości,
I woła Panu w wezbranej radości:
"Błogosławiony idzie w Pańskie Imię,
Hosanna na wysokości!"

Powracając z processyą do kościoła, kapłan zatrzymuje się przede drzwiami kościelnemi, a do kościoła wchodzą chórzyści i drzwi się zamykają i na przemian śpiewają:

Hymn
Gloria, laus i honor
Chwała Tobie, cześć i sława,
Królu, Zbawicielu, Chryste;
Tobie hołd dziatek wyznawa,
Hosanna święte i czyste.
Chór powtarza: Chwała Tobie i t.d.
Tyś Król Judy, moc Ci dana,
Szczep Dawida ubóstwiony,
Co przychodzisz w Imię Pana,
Monarcho błogosławiony.
Chór: Tobie hołd dziatek i t.d.
Wszystkie górne chóry w niebie
Wielbią i chwalą Cię społem,
Człek śmiertelny sławi Ciebie,
I wszelki twór bije czołem.
Chór: Chwała Tobie i t.d.
Lud Cię hebrajski z palmami
Spotyka, świata Ozdobo!
Z modły, śluby i hymnami,
Oto stajemy przed Tobą.
Chór: Tobie hołd dziatek i t.d.
Oni kładli dary chwały
Tobie przed podjęciem Męki,
My, gdy świat zbawiłeś cały,
Niesiem Tobie w pieniach dzięki.
Chór: Chwała Tobie i t.d.
Była Ci miła ich sprawa,
Przyjm nasze modły strzeliste;
Boże, Twa świętość łaskawa,
Kocha, co dobre i czyste.
Chór: Chwała Tobie, cześć i sława,
Królu, Zbawicielu, Chryste;
Tobie hołd dziatek wyznawa,
Hosanna święte i czyste.

Kapłan uderza ramieniem krzyża we drzwi i wchodząc do kościoła śpiewa chór:

Antyfona
Ingrediente Domino
Gdy Pan do miasta wchodzi już świętego,
Zachodzą dziatki ludu żydowskiego;
Znak zmartwychwstania żywota wskazują,
Gdy z oliwnemi palmy występują.
I wszyscy w pełnej wołają radości:
"Hosanna Tobie bądź na wysokości!"
V. Skoro pospólstwo o tem usłyszało,
Że Jezus idzie, wnet mu zabieżało,
Niosąc gałązki, wołają w radości:
"Hosanna Tobie bądź na wysokości".

Kończy się procesya przed ołtarzem następnie:

V. Wybaw od miecza, Boże, duszę moją.
R. I od rogów jednorożcowych uniżenie moje; (Ps. 21. 21-22)

Módlmy się.
Boże, który nas rządzeniem Twojem zachowujesz, a przebaczeniem usprawiedliwiasz; przez Mękę jednorodzonego Syna Twojego, Pana naszego Jezusa Chrystusa, wyrwij nas od utrapień doczesnych, a wiecznego racz nam udzielić wesela. Przez Jezusa Chrystusa Pana naszego. R. Amen.

Następuje Msza ś., w niej czyta się Męka Pańska według ś. Mateusza, podczas którego czytania lud zwykł u nas śpiewać pieśń Jezus mądrość i prawda (Patris Sapientia) patrz stron. 158. - We wtorek czyta się Męka Pańska według ś. Marka, we środę według ś. Łukasza, a w piątek według ś. Jana.

[tomas_wawa]

Wersja tego śpiewu według Kancyonału i książki modlitewnej na cały rok, (1865):

1. Z nieba zesłany Syn Boga żywego, * Gdy w Jeruzalem wjeżdżał czasu swego: * We wsi Betfage rzekł uczniom gotowe * Słowa takowe:
2. Dwaj do miasteczka teraz pobieżycie, * Które przed sobą leżące widzicie, * Mnie przywiedziecie oślicę oślątko, * Dwoje bydlątko.
3. Jeśliby wam kto chciał trudność zadawać, * Moję potrzebę macie opowiadać, * Dosyć uczynić tej to Pańskiej woli, * Zaraz pozwoli.
4. Wszystkie te rzeczy dzieją się dla tego, * Że to rzeczono z pisma prorockiego: * Córko Syjońska! król idzie do Ciebie * W cichej osobie.
5. Co Pan rozkazał, słudzy uczynili, * Pana na bydlę przywiodłszy wsadzili, * Tłuszcze mu drogę wielkie zabiegały, * Panu śpiewały.
6. Jedni poczciwość taką wyrządzali, * Że na przeciwko Panu wychadzali: * Kędy miał jechać, rzucali na ziemię, * Swoje odzienie.
7. Drudzy posługi takie wyrządzali, * Różdżki zielone z drzew obłamowali, * Ścieląc na ziemię, niechaj piękna będzie, * Ozdoba wszędzie.
8. A drudzy z chęci za Panem chodzili, * Do Niego takim sposobem mówili: * Zbaw nas, zmiłuj się, nie opuszczaj żydów, * Synu Dawidów.
9. Skoro pospólstwo o tem usłyszało, * Że Jezus idzie, wnet Mu zabieżało, * Niosąc gałązki z drzewa palmowego, * Z serca prawego.
10. Dziatki żydowskie zabiegłszy śpiewały, * Wdzięcznymi głosy Pana wyznawały: * Ten jest, co przezeń ludzkie pokolenie * Weźmie zbawienie.
11. Dziatki natchnięte przez Ducha świętego * Wołały: Ten jest, który ludu swego * Z mocy szatańskiej jest Odkupicielem, * I Zbawicielem.
12. O jako zacny Bóg nasz i Pan wielki, * Którego w świecie wychwala duch wszelki; * Jego czczą państwa, trony, aniołowie, * Serafinowie.
13. Córko Syońska! oto Król twój jedzie, * Żałośna trwoga niechaj Cię odejdzie: * Na ośle lichym przyjeżdża bez pychy, * Oto Król cichy.
14. Zawitaj, Królu, Zbawicielu świata! * Ciebie przez długie czekaliśmy lata; * Tyś przyszedł zbawić od piekła wiecznego, * Człeka grzesznego.
15. Przedziwne dziatek śpiewania i głosy, * Wybijały się aże pod niebiosy; * Wielbiąc zasługi Pana pokornego, * Zwyciężcy swego.
16. Wielka to miłość owych ludzi była, * Że im się żadna praca nie sprzykrzyła, * Służyć zwyciężcy, sławić prawdziwego, * Boga żywego.
17. Z wielkim tryumfem zwyciężcy zacnemu, * I my śpiewajmy Synowi Bożemu; * Niech się wznoszą Boskiej chwały głosy, * Aż pod niebiosy.
18. Niech Bogu chwała z ust naszych wypływa, * Który na niebie wysokiem przebywa; * A Ty, co idziesz przebłogosławiony, * Bądź pochwalony.

[db253]

Melodia z chorału do kancjonału ks. A. Janusza