Pójdźcie, przed naszym Panem śpiewajmy [nuty]

[marian7]

1. Pójdźcie, przed naszym Panem śpiewajmy,
    Ochoczym sercem cześć Mu oddajmy;
    Uprzedźmy chwałę, jaka Mu z rana
    Od wszystkich stworzeń jest oddawana.
2. Pan to jest wielki nad wszystkie pany,
    W Jego są Ręku ziemi tej ściany;
    Jego jest morze, On góry sklepił,
    On Swoją Ręką ziemię ulepił.
3. Pójdźcie, padnijcie Mu na kolana
    I płaczmy, ręce wznosząc do Pana;
    Bogiem i Ojcem nam nazywa się,
    My trzodą Jego, którą Sam pasie.
4. Dziś, jeśli Jego głos usłyszycie,
    Całym Go sercem przyjąć pomnijcie.
    "Nie idźcie", mówi, "ojców swych torem
    Co szli na puszczy ze Mną uporem".
5. "Zawsze Mię kusząc, słuchać nie chcieli,
    Szukali cudów, choć je widzieli;
    Gdym zaś ludowi memu pobłażał,
    Przez lat czterdzieści on Mnie obrażał".
6. "I rzekłem: Błędu serca słuchali,
    Mych sprawiedliwych dróg nie poznali;
    Przeto przysięgłem w gniewie nad nimi,
    Że do Mej świętej nie wnijdą ziemi".

T: Franciszek Karpiński, 1786 r. - (Siedl. 1)

[czytane]

Siedlecki 1928r.