Jadwiga Śląska, św.: Zacznijcie sławić Jadwigę Księżniczkę

[marian7]

Zacznijcie sławić Jadwigę Księżniczkę,
Świętą Królową, Patronkę, Dziedziczkę
      Szląska cełego w niebie osadzoną,
      Wielkiemi łaski Boga obdarzoną.
Która dwanaście skoro lat liczyła,
Z woli rodziców sobie zaślubiła.
      Książęcia Szląska, Henrykiem zwanego,
      Cnocie, pokorze przwodniczącego.
Z nim żyjąc wzorem była dla każdego,
Co to żebraka, czy też bogatego,
      Dając przykłady i zdrowe nauki,
      Nie wymyślonej teraźniejszej sztuki.
Po porodzeniu sześciu dziatek miła,
Śluby czystości matka uczyniła;
      Z małżonkie swoim ztąd zwierciadłem zwana,
      Czczona, wielbiona uprzejmie kochana.
Jasne dowody są Jej pobożności,
Klasztor Trzebnicki wielkiej wspaniałości;
      W którym Zakonne panny umieściła,
      W uposażeniu bogactw nie szczędziła.
W tym to klasztorze dni swoje skończyła,
Godny pamiątki przykłąd zostawiła;
      Jak mamy żyjąc czcić, kochać bliźniego,
      Chcąc się stać godnym dobra niebieskiego.
Naśladowniczko Jezusowa wierna,
Cicha, pobożna, skromna i pokorna
      Przez udzielania pomocy znędznionym,
      Osierociałym, w łzach nioutulonym.
W temeś największe przyjemności miała,
Gdyś nieszczęśliwym wsparcia udzielała:
      Tak pełniąc życie wzorowe w czynieniu,
      Myśląc o swojem i bliźnich zbawieniu.
O święta Pani, gdy już mieszkasz w niebie,
Wstaw się do Boga, my prosimy Ciebie,
      By się zlitował, wysłuchał wołanie,
      Wstrzymał wiszące nad nami karanie.
Zjednaj nam wszystko, o co Cię prosimy:
Niechaj cnotliwie na świevcie żyjemy;
      Spraw, byśmy wiernie tu Bogu służyli,
      I w niebie z Tobą wiecznie Go chwalili.

Na melodię Serdeczna Matko