Tadeusz, św.: Kto chce na świecie żyć bez ludzkiej zdrady [nuty]

[marian7]

Kto chce na świecie żyć bez ludzkiej zdrady, * Niechaj świętego Tadeusza rady
W każdej potrzebie używa statecznie; * On go w zamysłach ufunduje wiecznie,
On desperatom daje łask swobodę * I znieprzyjaciół wnet uczyni zgodę.

Niechaj na kogo i piekło powstanie, * Tylko Tadeusz niech na pomoc stanie
Z obronną ręką, a wnet się uśmierzy * I piekło samo, niechaj każdy wierzy;
Kto od żelaza na ciele szwankuje, * Od Tadeusza wnet folgę po uczuje.

Niechaj zły człowiek na twe życie godzi, * Nic się nie lękaj, Tadeusz pogodzi;
Kiedy się czyjim patronem stanie, * Ten się w złe ręce nigdy nie dostanie;
Niech świat kunsztownym sposobem się truje, Niech się w tarasach śmiertelnych lokuje.

Niech machiawel swe zaostrzy groty, Pewnie nie ujdzie od tego sromoty;
Kto się w opiekę podał z własnej chęci, * Tego Tadeusz ma zawsze w pamięci;
On i sierotom sposób życia daje, * Kto się do niego garnie, ten doznaje.

Niech komu sławy język zły uwłóczy, * Niech nieprzyjaciel z orężem otoczy,
Połanie szyki i obłuną mowę, * Nieprzyjaciołom takim zetrze głowę;
Niech ojciec, matka odstąpi w złym razie, * A kto przy jego cudownym obrazie
Stanie, wnet ojcem Tadeusz mu wszędzie, * I od upadku zawsze bronić będzie.

Bież tu czemprędzej, chrześcijańska dusza, * W każdej potrzebie błagaj Tadeusza,
Niechaj i sama śmierć cię nagle goni, * Święty Tadeusz i od niej obroni.

Gdy ja do tych czas łask, cudów doznaję, * Za to mu dzięki na wiek wieków daję;
Niech Bogu chwała i Świętemu będzie, * Że on nad nami ma opiekę wszędzie. Amen.

Śpiewnik Kościelny, Poznań 1894 r.
Wydanie trzecie, Nakładem Księgarni Katolickiej.

[czytane]

Nuty.