Jeszcze się smutne łzy z oczu nie starły

[marian7]

Jeszcze się smutne łzy z oczu nie starły,
Jeszcze powieki strug swych nie zawarły,
Serce od żalu żałobliwie mdleje
                        Prawie więdnieje.
Nie mam pociechy po wielkich frasunkach,
Mieszam łzy z oczu w moich wszystkich trunkach,
Żal mnie zalewa serce me krępuje,
                        A śmierć gotuje.
Jako nie płakać, jak nie lamentować?
Potrzeba żalem śmierci powetować;
Muszę ja płakać gwałt mnie wielki musi,
                        Serce me kusi.
Zabił Żyd srogi! zabił Żyd okrutny!
Zabił Poganiec! zabił człek wierutny!
Zabił niewdzięcznik! zabił Pana swego
                        Kochanka mego!
Umarł już, umarł, mój Jezus serdeczny!
Uwiądł na Krzyżu mój Kwiateczek wdzięczny!
Podcięty kosą człowieczeństwa mego
                        Lub śmiertelnego.
Już leży w Grobie me wdzięczne Kochanie!
O jak mi gorzkie teraz jest rozstanie!
Leży Kwiateczek rumiany jak róża,
                        Biały jak zorza.
Leży w okowach mojej śmiertelności,
Przyjmuje prawo mej nieudolnosci!
Kiedyś powstaniesz Kochaneczku drogi!
                        Żal mi jest mnogi!
Ach! serce moje, toć żałośnie jęczy!
Niebytność Boska okrutnie go dręczy!
Uwiądł mój wdzięczny Wianeczek zielony!
                        Usechł strudzony!
Przebóg! toć gorzko serce me ciężeje!
Że Go nie widzi, już prawie więdnieje!
Leżysz Kochanku, a ja zaś żałuję,
                        Gdy Cię nieczuję!
Pójdę do Grobu - a za Cię zastanę?
Namażę Rany od Żyda zadane!
Opłuczę Głowę łzami memi, świętą,
                        Krew zetrę ściętą.

Na nutę: Uważ pobożny człowiecze.
Rękopis XX. Misyonarzy Stradom w Krakowie Nr. 742
fol. pisany w latach 1661 - 1680.
Podaję za śpiewnikiem: Magdalena Święta - Pieśni Religijne Polskie ilustrowane.
Kraków, Czcionkami Drukarni "Czasu" 1913 r.

[MaciejKalita]

Leży w okowach mojej śmiertelności,
Przyjmuje prawo mej nieudolnosci!
Kiedyś powstaniesz Kochaneczmu drogi!
                        Żal mi jest mnogi!

nie powinno być KOCHANECZKU ?

[knrdsk1]

Leży w okowach mojej śmiertelności,
Przyjmuje prawo mej nieudolnosci!
Kiedyś powstaniesz Kochaneczmu drogi!
                        Żal mi jest mnogi!

nie powinno być KOCHANECZKU ?

Uważam także że -czku i tak poprawiłem.