Sław, języku, tajemnicę (Pange lingua gloriosi)

Zaczęty przez knrdsk1, 27-05-2007, 15:56:41

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

1. Sław, języku, tajemnicę
Ciała i najdroższej Krwi,
Którą jako łask krynicę
Wylał w czasie ziemskich dni
Ten, co Matkę miał Dziewicę,
Król narodów godzien czci.

2. Z Panny czystej narodzony,
Posłan zbawić ludzki ród,
Gdy po świecie na wsze strony
Ziarno słowa rzucił w lud,
Wtedy cudem niezgłębionym
Zamknął swej pielgrzymki trud.

3. W noc ostatnią przy wieczerzy
Z tymi, których braćmi zwał,
Pełniąc wszystko jak należy,
Czego przepis prawny chciał,
Sam Dwunastu się powierzył
I za pokarm z rąk swych dał.

4. Słowem więc Wcielone Słowo
Chleb zamienia w Ciało swe,
Wino Krwią jest Chrystusową,
Darmo wzrok to widzieć chce:
Tylko wiara Bożą mową
Pewność o tym w serca śle.

5. Przed tak wielkim Sakramentem
Upadajmy wszyscy wraz,
Niech przed Nowym Testamentem
Starych praw ustąpi czas,
Co dla zmysłów niepojęte
Niech dopełni wiara w nas.

6. Bogu Ojcu i Synowi
Hołd po wszystkie nieśmy dni,
Niech podaje wiek wiekowi
Hymn tryumfu, dzięki, czci,
A równemu im Duchowi
Niechaj wieczna chwała brzmi.
Amen.

Pablo

#1
Przed tak wielkim Sakramentem to naprawdę nie osobna pieśń, lecz dwie ostatnie zwrotki hymnu Pange lingua (Sław języku), więc przeniosłem tekst do tego wątku [przypisek TT]

Przed tak wielkim Sakramentem
Upadajmy na twarzy;
Niech ustąpią z Testamentem
Nowym sprawom już starzy;
Wiara będzie suplementem,
Co się zmysłom nie zdarzy.

2. Ojciec z Synem niech to sprawi,
By Mu dzięka zabrzmiała,
Niech Duch święty błogosławi,
By się Jego moc stała,
Niech nas nasza wiara stawi,
Gdzie jest wieczna cześć, chwała.

(za: Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych. Ułożył Karol Miarka, Mikołów-Warszawa, 1911)

Tomek Torquemada

Oryginalny tekst łaciński autorstwa św. Tomasza z Akwinu:

Pange lingua gloriosi
Corporis mysterium
Sanguinisque pretiosi,
Quem in mundi pretium
Fructus ventris generosi
Rex effudit gentium.

Nobis datus, nobis natus
Ex intacta Virgine
Et in mundo conversatus
Sparso verbi semine.
Sui moras, incolatus
Miro clausit ordine.

In supremae nocte coenae
Recumbens cum fratribus
Observata lege plene
Cibis in legalibus
Cibum turbae duodenae
Se dat suis manibus.

Verbum caro panem verum
Verbo carnem efficit.
Fitque sanguis Christi merum
Et si sensus deficit
Ad firmandum cor sincerum
Sola fides sufficit.

Tantum ergo Sacramentum
Veneremur cernui
Et antiquum documentum
Novo cedat ritui.
Praestet fides supplementum
Sensuum defectui.

Genitori genitoque
Laus et jubilatio
Salus, honor, virtus quoque
Sit et benedictio.
Procedenti ab utroque
Compar sit laudatio.
Amen.

Simone

#3
Inne tłumaczenie hymnu - ks. T. Kuryłowskiego:

Sławcie usta Ciało Pana; - Tajemnicę pełną chwał,
I Krew, źródło łask bez miana, - Którą w okup dusz i ciał,
Syn Tej, co jest Nieskalana, - Król narodów przelać chciał.

Nam On dany, nam zrodzony - Z Panny czystej, niby kwiat,
Gdy na ludzkich serc zagony, - Ziarno słowa rzucił w świat,
W sposób iście niezgłębiony - Zamknął okres ziemskich lat!

Gdy ostatnia noc nastawa, - Po wieczerzy z braćmi współ,
Którą odbył według prawa, - Z przepisanych mięs i ziół,
Siebie sam Dwunastom dawa - Ręką swą na Boży stół!

Słowo-Ciało chleb w ofierze - Słowem w Ciało zmienia nam:
Z wina Krew się Pańska bierze, - Chociaż zmysł nie sięga tam;
Sercom, żądnym prawdy szczerze - Wiary głos wystarcza sam!

Więc Sakrament takiej miary - Wielbiąc, skłońmy twarz ze czcią:
Niech ustąpi Obrzęd Stary - Przed Nowego Prawa Krwią:
Niech dopełni światło wiary - Zmysłów niemoc mocą swą!

Rodzicowi bijmy czołem, - Zrodzonemu hymn niech brzmi:
W pieniu wdzięcznym i wesołym - Moc Im, hołd po wszystkie dni:
Pochodzący z Obu społem - W równej niechaj będzie czci!

knrdsk1


marian7

Przed tak wielkim Sakramentem
Pokłon Bogu naszemu;
Starzy z swoim testamentem
Nich ustąpią nowemu;
A zmysł, czego nie dopełni,
Niechaj wiara uzupełni.

Przedwiecznemu Ojcu chwała
I Synowi Bożemu!
Niech im śpiewa ziemia cała,
I Duchowi Świętemu.
Niechaj nas Bóg błogosławi,
Jego łaska niech nas zbawi!

Książka do nabożeństwa Warszawa 1852


Jarek

To ja tylko wtrącę swoje 3 gr co do wykonywania tego hymnu w Wielki Czwartek. Mianowicie choć różne modernistyczne źródła pozwalają zamiast Pange lingua w trakcie przenoszenia Najświętszego Sakramentu do kaplicy repozytorium śpiewać inne pieśni, to jest to postępowanie niewłaściwe także z przyczyn duszpasterskich, co łączy się z przypisanym do publicznego odśpiewania w tym dniu Tantum ergo odpustem. Początkowe zwrotki należy śpiewać w trakcie procesji, a od Tantum ergo dopiero po dojściu procesji do kaplicy przechowywania, gdy kapłan zasypuje kadzielnicę i okadza Najświętszy Sakrament. Proszę więc śpiewać do końca, nawet gdyby kapłani zbytnio się pospieszyli i uciekli, co się często zdarza niestety. Lud ma prawo do uzyskania tego odpustu!
Quid retribuam Domino pro omnibus, quae retribuit mihi? Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo.

Jarek

No i przypominam jeszcze, że ten hymn obowiązuje też jako hymn Nieszporów w Boże Ciało, więc należy go wtedy śpiewać, a nie coś innego z księżyca wziętego ;)
Quid retribuam Domino pro omnibus, quae retribuit mihi? Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo.