Dzięki złóżmy Boskiej Istności [nuty]

Zaczęty przez Maximilianus, 28-07-2008, 09:37:34

Poprzedni wątek - Następny wątek

Maximilianus

Dzięki złóżmy Boskiej Istności,
Gdy zstępuje z niebios w niskości:
Już się ono spełniło,
Co pod figurą było.
Wesoło na ziemi,
Gdy Boga widzimy;
Zanuć świecie z wielkiej radości!

2) Już Proroków pismo spełnione,
Gdy widzimy Słowo wcielone;
Symeon się weseli,
Gdy słyszy, że Anieli
Bogu wyśpiewują,
Pokój oznajmują:
Serce całe radość przenika.

3) Już Ojcowie to uprosili
Święci, czego sobie życzyli,
Płacząc, jęcząc, wzdychali,
Rosy z nieba wołali:
"Spuśćcie nam obłoki,
Wydajcie nam wskoki,
Żebyśmy tu dłużej nie byli!"

4) Słodki Jezu! jak ci dziękować,
Gdyżeś zstąpił Ojców ratować;
Gdy Ojcowie już w niebie,
Przyjmij dzieci do siebie:
Przyjmij Qjców syny
I Matek dzieciny:
Niechaj święci i nas ratują.

5) Większy dar to, niźli dar złota,
Że Bóg nieba otworzył wrota;
Nieskończone radości,
Gdy Bóg z swojej miłości
Piekło zawojował
I czarta przykował.
O szczęśliwa niebios roboto.

6) Z tego szczęścia bądźmy weseli,
Nucąc Bogu tak jak Anieli:
"Chwała na wysokości,
Równie też na niskości
Bogu wszechmocnemu,
W Trójcy jedynemu
I Maryi Matuchnie Bożej!"
Amen.

(za: Zbiór katolickich kościelnych pieśni na Górnym Śląsku, szczególnie w parafii Starowiejskiej używanych [...] z dodaniem niektórych litanii- Wyd. poprawne i pomnożone. Imprimatur z 1896)

Maximilianus

Inna wersja tej kolędy znajduje się tutaj.