Witaj nieba i nad nieba jasna ozdobo [nuty]

[knrdsk1]

Śpiewnik Pelpliński
O NAJŚW. MARYI PANNIE RÓŻAŃCOWEJ.
Pieśń I.

    Witaj nieba i nad nieba jasna ozdobo! * A po Bogu
w nieba progu pierwsza osobo, * Marya Różańcowa, * Nieba,
ziemi Królowa, * Monarchini i Mistrzyni * Sług twoich, witaj!
    Witaj, życie co sowicie grzesznikom dajesz, * Ty za-
słoną, ty obroną od gniewu stajesz; * Tyś nadzieja jedyna,
* Z ciebie wszelka przyczyna, * Że przez ciebie będzie w
niebie * Sługa Twój każdy.
    Witaj wdzięczna nadmiesięczna Imperatorko, * Ojca
cnego przedwiecznego kochana córko! * Matko Syna Bożego,
* Witaj Ducha Świętego * Ulubiona, ustrojona * Oblubienico!
    Ciebie mamy, ciebie znamy Panią, Królową, * Kiedy
chcemy, mieć możemy pociechę nową; * Z ciebie wszelkie
wesele * Mamy, wołając śmiele, * Jako dzieci z tych tu
śmieci, * Na Matkę swoję.
    Więc koronę za obronę dać ci należy, * Wykrzykiwać,
wyśpiewywać z Dawida wieży: * Wieńczyć głowę różami, *
Chwalić sercem, ustami * Jerychońską i Syońską * Różę, Maryą.
    Dusze wiernych, co w niezmiernych mękach zostają, *
Utyskując, upłakując łzy wylewają; * Niech mają pocieszenie
* Przez Różańcowe pienie, * Naostatek jak swych dziatek *
Ratuj, o Matko! Amen.