Popielec - W smętny Popielec [nuty->]

[marian7]

Popielec -
W smętny Popielec gra w niebie muzyka,
Bo już wszeteczny karnawał umyka;
Aniołom radość, gdy grzesznika boli
                    Szpetnej swawoli.
Bracia >popiele<! wszyscyśmy śmiertelni,
I Wielkanocy niejesteśmy pewni;
W modłach i poście nośmy wór pokuty
                    Jałmużną snuty.
Ma w sobie popiół dziwne tajemnice
Skoro go Pan Bóg niegdyś do świątnice
Zażywać zlecił, czyszcząc nim ołtarze;
                    Nam serca każe.
Tam się cierpiący Job srebrzy popiołem
Dawid od żalu pisze po nim czołem -
Niniwa miasto wielkiej bezbożności
                    W popiele pości.
Długoż więc będziem my zapamiętali
Wzdychać do zbytków z którycheśmy trwali?
Dziś szare Bractwo świętej Magdaleny
                    Wywodź płacz rzewny!
Grzesznica ona dobry rozum miała,
Co przedtem w szpetnych rozkoszach pływała;
Chociaż Pan Jezus rzekł jej: >Idź w pokoju!<
                    Poszła do zdroju.
Z łaski Chrystusa dla nas kąpiel stoi,
Gotowa zbawić, kto się grzechów boi;
Nad słuchalnicą obraz Magdaleny -
                    Tam odpust pewny.
Rzućmy się przeto na wzór tej Grzesznicy,
Wsławionej skruchą świętej Pokutnicy
Do Stóp Chrystusa, z Jego wolą sporni,
                    Nizko, pokorni.
Prośmy kapłana o pokutę sobie,
By nam po karze lżej było spać w grobie;
Ach biada duszy! która w ręce Boga
                    Wpadła nieboga.
O jak szczęśliwe było to płakanie,
Którem zgładziła doczesne karanie,
Siostra Łazarza, nasza Magdalena;
                    Bodaj niejedna.
Ostrą włosianką pokryła swe ciało,
I dyscypliną karała je śmiało;
Chrystus na krzyżu był jej Sekretarzem,
                    A Trup obrazem.
O Duchu święty! Duchu smętnej nuty,
Nastrój dziś serca nasze do pokuty,
Daj poznać szpetność i szkaradę grzechu
                    Stłum czarta śmiechu.
Prosim pokornie Zbawicielu Panie!
Niech ze serc naszych rzeka w oczach stanie;
Płakać z Grzesznicą będziem lat trzydzieści
                    Nad dni czterdzieści.

Tekst z roku 1885.
Na nutę: Ty któryś gorzko na krzyżu umierał.
Magdalena Święta, Pieśni Religijna Polskie
Kraków, Czcionkami Drukarni "Czasu", 1913.