Przy tej Boskiej ofierze (Msza)

Zaczęty przez marian7, 09-11-2008, 21:29:29

Poprzedni wątek - Następny wątek

marian7

Na Introit.
Przy tej Boskiej ofierze - Prawa nowego, nowego,
Zbliżajmy się w ofierze - Do Syna Bożego.
Sam się tu ofiaruje, - Nas na ucztę zwołuje:
Jedzcie me Ciało, Krew pijcie, - A dam wam wieczne życie.

Psalm.
Czcząc, chwalmy Pana nowemi pieśniami, - Bo litość swoją pokazał nad nami:
Chwała bądź Bogu w Trójcy jedynemu, - Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu,
Jak od początku była tak i ninie, - I na wiek wieków niechaj zawsze słynie.

Na Gloria.
Chwała Ojcu, z Synem i Duchem w wysokości - Pokój ludziom dobrej woli w tej niskości, - W tej niskosci.
1. Tobie wieczny Boże! - Niebo, Ziemia, morze, - Daje chwałę i pienie, - Cześć, uwielbienie.   Chwała Ojcu, z Synem i Duchem w wysokości - Pokój ludziom dobrej woli w tej niskości, - W tej niskosci.
2. Przed tronem Twej chwały - Składa kościół cały - W pokorze i miłości - Czucia wdzięczności.   Chwała Ojcu, z Synem i Duchem w wysokości - Pokój ludziom dobrej woli w tej niskości, - W tej niskosci.
3. Najświętszy Baranku! - Dusz naszych kochanku, - Zbaw nas przez Twoje rany, - Jezu kochany.  Chwała Ojcu, z Synem i Duchem w wysokości - Pokój ludziom dobrej woli w tej niskości, - W tej niskosci.

Na Ewanielią.
Prawdy Boga wiecznego - Z nieba zesłane, zesłane
Przez Syna Boskiego - Były ogłaszane,
Był naszym Nauczycielem, - Na krzyżu Zbawicielem,
Z ran Jego zbawienie mamy, - Gdy słów Jego słuchamy.

Na Credo.
Boże tylko w Twej wierze - Prawdy są wieczne, są wieczne.
Z nich więc kościół bierze - Nauki bezpiecznie.
Jak Cię chwalić, miłować, - Bliźnich kochać, szacować,
Jak żyć bez grzechu cnotliwie - I umierać szczęśliwie.

Na Ofiarowanie.
Pan nasz przed męką srogą - Dał nam z miłości, z miłości,
Ciało i Krew drogą - W ołtarza Świętości,
Byśmy Go pożywali, - On w nas, my w Nim mieszkali,
Na śmierć Jego pamiętali, - W cnotach się pomnażali.

Gdy mszą świętą odprawia - Przez swe kapłany, kapłany,
Ten sam cud ponawia - Nasz Jezus kochany.
Bo słowy poświęcenia, - Chleb i wino przemienia
Cudownie w Sakrament święty, - W którym On sam ukryty.

Na Sanctus.
Anieli! przybywajcie - Z nieba na ziemię, na ziemię,
Z nami uwielbiajcie - Przenajświętsze Imię!
Jezusa, Króla chwały, - Który się nam dał cały,
I tu zawita w momencie - W najświętszy Sakramencie.

Na Podniesienie.
Witaj, Jezu, w tej świętości, - Boże żywy!
Tyś źródło łask i miłości, - Bóg prawdziwy!
Tu z wiarą i w pobożności - Skruszonem sercem z miłości
Przed Tobą upadamy, Cześć boską Ci składamy, - Przenajświętszy Boże utajony!

Na Komunią.
Byłeś, Jezu ukochany,- Królu chwały!
Na krzyżu ofiarowany - Za świat cały.
Tu w chleba, wina postaci - Jesteś ofiarą za braci,
I posiłkiem każdego - Do zbawienia wiecznego, - W tej najświętszej ukryty świętości.

Wszystkich na te gody święte - Nas zwołujesz!
Dobrym łaski niepojęte - Tam gotujesz;
Szczęśliwi, co Cie słuchają - A godnie Cię pożywają,
Bo w Tobie żywot mają, - Z Tobą się połączają, - I zadatek do nieba dostają.

Na zakończenie.
Obmyj z grzechów, Jezu, Panie! - Dusze nasze,
A załóż boskie mieszkanie - W nas na zawsze.
Kieruj wszystkie nasze sprawy, - Bądź na nas zawsze łaskawy,
A w śmiertelnym momencie, - Bądź nam w tym Sakramencie - Posiłkiem do szczęśliwej wieczności.

K. Żmijka. Kancyonał mniejszy.