Po tysiąckroć pozdrawiamy Ciebie,

Zaczęty przez marian7, 11-11-2008, 22:24:59

Poprzedni wątek - Następny wątek

marian7

1.  Po tysiąckroć pozdrawiamy Ciebie, - O Maryo, Matko Jezusa!
     Tyś ozdobniejsza nad wszystko w niebie, - Ciebie wielbi anielska rzesza;
     W pierwszej po Bogu stoisz ozdobie, - Najpierwsza chwała należy Tobie
     I Święci ją Tobie oddają, - Za Królową Cie swą uznają.
2.  Błagaj za nami Twojego Syna, - Najpokorniej tego żądamy.
     Tyś jest Orędowniczka jedyna, - W Tobie ufność po Bogu mamy.
     Chwałośpiewem pragniem' wielbić Ciebie, - Imię Twe chwalić jak Święci w niebie,
     Boś po Bogu najszlachetniejsza, - Tobieć należy chwała pierwsza.
3.  Już Stwórca świata, ziemi i nieba - Za swe mieszkanie wybrał Ciebie,
     Gdy odkupu ludom było trzeba, - W Twe czyste łono złożył siebie
     Jezus Chrystus, Syn Boga żywego, - I z miłości Ojca przedwiecznego
     Gorzką za ludzi podjął mękę, - By im przeklętym podał rękę.
4.  Tyś na Syonie jest osadzona, - W górne krainy jesteś wzięta,
     Boś dziwnie za świat była zrodzona, - Bez zmazy grzechowej poczęta,
     A teraz używasz szczęśliwości, - Którać zgotowana od wieczności
     Przez Ojca i Syna Twojego, - Jezusa i Ducha Świętego.
5.  U Twego Pani klękamy tronu, - Boś jako cedr jest wywyższona,
     Jak palma w Kades, cyprys z Syonu - W ozdoby nieba uwieńczona.
     Ty jak wiosenna róża zakwitasz, - Jak poranna gwiazda nam zawitasz,
     Miła jak zdrój szumiącej wody, - Niebiańskiej jesteś urody.
6.  Tyś jest lilią najozdobniejszą, - Kwiatem balsamu uzdrowienia,
     Wodą jaźminiową najwdzięczniejszą, - Tyś także wybrane naczynie;
     Tyś nad słońce i księżyc jaśniejsza, - Pani nad Niebiany ozdobniejsza,
     Tyś jest pewną bramą niebieską, - Możną Królową Archanielską.
7.  Zdrowaś Pani, Królowa Najświętsza, - Tyś jest Matką nienaruszoną,
     Świątynio Trójcy najdostojniejszą - Już od wieczności wyzwolona:
      Mądra Panno, Córko Boga zacna, - Tęczo w obłokach smutnym przezacna,
     Wzniesiony Tronie Salomona, - Przecudne Runo Gedeona!
8.  Wreście któż chwałę Twoją określi? - Kto szczęściu oznaczy granicę?
     Na które Cię Ojciec z Synem wznieśli, - Gdy posadzili na prawicę;
     Słowem, by świata wszelkie stworzenie, - Chciało wysławić Twe uwielbienie,
     Toby to wszystko niczem było, - Raczejby chwałę Twą zmniejszyło.
9.  Zawitaj więc w panieńskiej czystości, - Czystsza niźli Anioły w niebie,
     Boga Rodzicielko od wieczności! - My w uniżeniu chwalim' Ciebie,
     Panno mądra, Domie Bogu miły! - Daj cierpliwości, udziel i siły,
     Aby szatańskie zgwałcić mocy, - Daj nam łaski, udziel pomocy.
10. Przy Twoim tu dziś, Matko, tronie - Prośby nasze szczerze składamy,
     Racz nas wszystkich trzymać w Swej obronie, - Do łaski Twej się uciekamy:
     W nędzy, w smutku, w troskach, w utrapieniu, - Pośpiesz łaskawie ku pocieszeniu,
     By cierpienia i złe przygody, - W szczęścia się zmieniły swobody.
11. Uproś wiarę, miłość i nadzieję, - Stałość w cnocie, w dobrem wytrwanie,
     By gdy śmierć ziarno zguby zasieje, - Mieliśmy szczęśliwe skonanie.
     Gdy zaś przyjdzie stanąć przed Sędziego, - Dać rachunek zżycia doczesnego,
     Raczyłeś się za nami wstawić, - I od wiecznej zguby wybawić.
12. Wszyscy Święci oraz Święte Boże, - Raczcie się przyczyniać za nami,
     Niech wstawienie wasze nam pomoże, - Łączcież swoje głosy z naszemi:
     Byśmy się tan z wami oglądali - I niebieskich rozkosz zażywali,
     Bogu cześć i Maryi dali, - I w niebie wiecznie królowali.

K. Żmijka. Kancyonał mniejszy.