To tłumaczenie ks. S. Grochowskiego z
Himny, prozy i cantica kościelne, 1599, choć z pewnymi zmianami. Daję więc oryginalne tłumaczenie poniżej:
O Trójco, wielka światłości,
I najcelniejsza jedności,
Już słońce schodzi ogniste,
Racz wlać jasność w serca czyste.
Ku Tobie rano z himnami
A wieczór idziem z prośbami,
Zdarz być pokłon nasz i chwała
I w niebie nie ustawała.
Chwała Ojcu niebieskiemu,
I Synowi jedynemu,
Który z Duchem Świętym wiecznie
Jeden króluje społecznie.
Z istotnych różnic: w trzecim wierszu pierwszej zwrotki "słońce schodzi" a nie "wschodzi" wszak "recedit". Oczywiście nie jest to tłumaczenie
Iam sol recedit (przerobionej wersji hymnu, po reformie Urbana VIII), a wersji oryginalnej
O lux beata Trinitas. Poprawiam więc tytuł wątku. Ks. S. Grochowski nie mógł przetłumaczyć urbanowej wersji hymnu, gdyż zmarł zanim się ona pojawiła.