Ginął człowiek zaprzedany [nuty]

Zaczęty przez tomas_wawa, 23-11-2008, 00:01:20

Poprzedni wątek - Następny wątek

tomas_wawa

T: Gillar, Hoffmann, Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa, 1900 r., pieśń nr 426.

1. Ginął człowiek zaprzedany, * Przez grzech w szatańską zabrany * Niewolę, zginąć koniecznie * Z Boskich dekretów miał wiecznie.
2. Odkupić zaprzedanego, * Czemby był mógł, nic takiego * Gdy świat wszystek nie znajdował, * Jakby człowieka ratował.
3. Tedy Boga Syn jedyny, * Wziąwszy na się ludzkie winy, * By zbawił Adama plemię, * Z nieba się spuścił na ziemię.
4. Skarby nieporachowane, * Z Ojczystych skarbnic zebrane, * Przyniósł Bóg prawdziwy Sobie, * W Boskiej zakryte osobie.
5. Ten skarb w pośrodku wnętrzności, * Pod straż pozornej miłości * Dany, by go pilnowała, * A w samem Sercu chowała.
6. Żadne nigdy skarbu tego * Oko rozumu ludzkiego * Nie mogło dojrzeć w skrytości, * Pod kluczem Boskiej miłości.
7. Dopiero, gdy zaprzedany, * Na śmierć Jezus był wydany, * Nie złoto, lecz Krew rachował, * Gdy człowieka odkupował.
8. Tak droga Krwi jedna była * Kropla, żeby odkupiła * Światów choć tysiąc tysięcy, * A choćbyś liczył najwięcej.
9. Wszystkiemi jednak ranami, * Jak zbawiennemi źródłami, * Miłość ze wszystkiego ciała * Krwawe rzeki wylewała.
10. Płynęła Krew jak złoto, * Mięszało się ze Krwią błoto, * Krwią się oblały ulice, * Rynki, ratusze, ciemnice.
11. Potem, gdy między łotrami, * Na krzyż przybity gwoździami, * Już był umarł, martwe ciało * Jeszcze na krzyżu wisiało.
12. Tam miłość dopłacać miała * Długu za grzech; tedy chciała, * By Serce Boskie zranione * Jak skarb było otworzone.
13. Stanął tedy żołnierz, zmierzył, * Gdy włócznią w Serce uderzył, * Ostatek Krwi wytoczyła * Miłość, dług wszystek spłaciła.
14. Odtąd tedy rozranione * Stoi Serce niezamknione, * W piersiach Ukrzyżowanego, * Jezusa Boga mojego.
15. Tu skarby niepoliczone, * Od miłości są złożone * Jezusa wszystkie zasługi, * Byś z nich płaciła Twe długi.
16. Tu słabości umocnienie, * Tu chorób dusznych zleczenie, * Tu serca zasmuconego * Rozweselenie twojego.
17. Zgoła, czego tylko sobie * Z nieba życzysz, wszystko Tobie * Tu miłość nagotowała, * I rada być wszystko dała.
18. O Jezusowa miłości, * Ty z Twej ku mnie życzliwości, * Przypuść mię do zranionego * Serca Jezusa mojego.
19. Staw mi się w Twojej osobie, * Niech się przypatruję Tobie, * Niech poznam, jak mię miłował * Jezus, gdy mię odkupował.
20. Nie złotem, ani ziemskiemi * Świata skarbami wszystkiemi, * Lecz przenajdroższą Krew Swoją * Wylał Bóg za duszę moją.
21. Dał wcale Siebie Samego, * Bóg dla zbawienia mojego, * Na śmierć za mnie zaprzedany, * Na krzyżu zamordowany.
22. O Jezu, mój Zbawicielu, * Jezu, mój Odkupicielu, * Cenę najdroższej Krwi Swojej, * Racz zawsze znać w duszy mojej.
23. Którąś Tyś tak umiłował, * I tak drogo odkupował; * W tej obronie niech bezpiecznie * Mój Jezu spoczywa wiecznie.

czytane

Melodie T. Cieplik