Serce najsłodsze, święta Arko [nuty]

[tomas_wawa]

T: Gillar, Hoffmann, Śpiewnik dla ludu katolickiego oraz książka do nabożeństwa, 1900 r., pieśń nr 448.
M: Mycielski, nr 7.

1. Serce najsłodsze, święta Arko prawa, * Nie ta niewoli, którą Mojżesz dawa, * Lecz mocniej łaski, zbawiennej słodkości, * Czułej miłości.
2. Serce, Świątnico przymierza czystego, * Kościele świętszy, niżeli którego * Ciebie znacząca rozdarta zasłona, * Ów Salomona.
3. Serce, co miłość ostrzem wymierzonem * Chciała mieć dla nas na zawsze zranionem, * By niewidomej była wychwalana * Miłości Rana.
4. Pod tym najświętszej miłości obrazem, * Duchową mękę i cielesną razem * Zniosłeś, dwie pełniąc jako Kapłan, Chryste, * Ofiary czyste.
5. Kochającego, któż kochać nie będzie? * Kto Cię, odkupion, nie uwielbi wszędzie? * Owszem, odbierze w Twojem Sercu, Panie, * Wieczne mieszkanie.
6. Niechaj cześć będzie od nas przynoszona * Z pokłonem sława, władza nieskończona * Ojcu, Synowi, Duchowi świętemu, * Bogu jednemu.

[czytane]

Melodie T. Cieplik