Ludwik, św.: O Ludwiku, królu święty [mel]

Zaczęty przez tomas_wawa, 08-01-2009, 21:03:23

Poprzedni wątek - Następny wątek

tomas_wawa

T: ks. L. Skowronek, Droga do nieba, 1924 r., pieśń nr 402.

1. O Ludwiku, królu święty! * Wielkością Twych cnót przejęty * Pragnie każdy uczcić Ciebie, * Chwałę Twą pomnożyć w niebie.
2. Blanka, Matka Twa, królowa * Powtarzała Ci te słowa: * "Wolę trupem widzieć syna, * Nim go splami grzechów wina."
3. Słowa te w Twem sercu tkwiły, * I od grzechu Cię chroniły, * Były bodźcem w życiu całem, * Żeś się w dobrem stał wytrwałym.
4. Bóg Ci wszystkiem był na ziemi, * Świat więc ponętami swemi * Nie mógł zwabić serca Twego, * Tyś rozkoszą wzgardził jego.
5. W rządach ziemskich sprawiedliwość,* Mądrość, dobroć i cierpliwość * Duszę czystą Twą zdobiły, * Królem wielkim uczyniły.
6. Ojcem byłeś opuszczonych, * Pocieszycielem strapionych; * Postem swe trapiłeś ciało, * By się duszy poddawało.
7. Chwałę Bogu tu szerzyłeś, * Wiary ojców swych broniłeś, * Piękne wznosiłeś świątynie, * Dbając o innych zbawienie.
8. Bóg uwielbił Sługę Swego, * Wieńcząc chwałą skronie jego, * Dziś król Ludwik wywyższony * W gronie Świętych umieszczony.
9. Więc się z prośbą doń zwracamy, * O przyczynę go błagamy, * Byśmy w dobrem tu wytrwali, * Niebo przez to pozyskali.

czytane