Ludzkości wielkie wesele

Zaczęty przez Jantek_gall, 25-01-2009, 18:33:14

Poprzedni wątek - Następny wątek

Jantek_gall

Ludzkości wielkie wesele
Zjawiony anioł dziś głosi,
Że się narodził Bóg w ciele,
Który zbawienie przynosi!

Złożony w szopie na sianie
Między bydlęty niememi —
Takie Pan nieba mieszkanie
Obmyślił sobie na ziemi.

Na zimnie leżał, bo szpary
Wkoło stajenki świeciły,
Grzany był tylko od pary,
Którą bydlęta czyniły.

Tam naokoło stajenki
Różne okrzyki wznoszono:
Tu leży Jezus maleńki,
Którego dawno pragniono.

I my wśród serca radości
Kłaniamy Ci się, o Panie!
Dając Ci wyraz wdzięczności
Przez nasze tutaj śpiewanie.

Tyś nam jest wodzem w czynnościach
I mistrzem dobrych przykładów:
Nie znamy smutku w ciężkościach,
Ujęci wzorem twych śladów.

Ucz nas dla twojej miłości
Poświęcać życie i zdrowie,
Nie doznasz naszej zmienności
W całej lat życia osnowie.

Wspieraj nas tylko, o Panie,
I władaj  nami na wieki,
My się chronimy starannie
Pod skrzydła twojej opieki.
za:Pieśni Bożego Narodzenia Kolendy kościelne Ks. Wł. Smolarkiewicz 1930r
Teksty z tego śpiewnika mogą być niepełne gdyż jak napisano we wstępie autorowi zależało na dostosowaniu istniejących kolęd i pastorałek do ówczesnych standardów liturgicznych. W związku z powyższym frywolne i ludowe odcinki pomijano.