Antoni Padewski, św.: Witaj o święty patronie Antoni [nuty]

[knrdsk1]

Pieśń wg X.M.M.Mioduszewskiego

Witaj o święty patronie Antoni,
Pod którego straż kto się tylko schroni,
Stary albo młody, Król czy pasterz trzody,
                                        Bezpieczny.
Gdy kto na łożu choroby spoczywa,
Patrona tego niech na pomoc wzywa:
Zaraz przystępuje, chorobę ruguje,
                                        Antoni.
Z błędów wyrywa i otwiera oczy,
Kto z drogi [prawdy na stronę wyboczy:
Na pomoc przybywa i prawdę odkrywa,
                                        Antoni.
Smutek w wesele on przemieni każdy,
Szatańskie w ludziach pogromi najazdy,
Skoro jest wezwany, patron zawołany,
                                        Antoni.
Na duszy oraz ciele trędowaty,
Jego pomocy dozna bez zapłaty:
Lekarz to jest wielki, uśmierza ból wszelki,
                                        Antoni.
Choroby wszelkie a nie tylko trędy,
Nie tylko w Padwie, ale prawie wszędy,
Oddala i zdrowi, nędzarzom, królowi,
                                        Antoni.
Burzliwe morza uspokaja wały,
Gdy tylko żeglarz, w wierze tej jest stały
Przy świętej pokorze, iż uskromi morze,
                                        Antoni.
Gdy kto w więzieniu będąc suplikuje,
Z oków uwalnia, pęta przełamuje:
Dla skażonej sławy, opiekun łaskawy,
                                        Antoni.
Kaleka w członku lub niemoc cierpiący,
Gdy się do niego udaje żebrzący,
Wnet go wykuruje, nic nie pretenduje,
                                        Antoni.
Zgubione rzeczy, gdy mu polecają
W łaskawą pamięć, wnet się przywracają:
W tem ma wiele chluby, iż przywraca zguby,
                                        Antoni.
W niebezpieczeństwie zostaje bezpiecznym,
Tak świata tego, jako też i w wiecznym:
Nie pójdzie na mękę, komu poda rękę,
                                        Antoni.
Na niczem temu nigdy nie brakuje,
Kogo on łaską swoją opatruje:
Nie tylko jednemu, udziela każdemu
                                        Antoni.
Kiedyś tak w łaskę Boską uzbrojony,
Pokłon ci dajem wszyscy uniżony:
Oddal od nas wojny, uproś czas spokojny,
                                        Antoni.
Wspieraj rządzących mądremi radami,
Bądź opiekunem przed Bogiem za nami,
Patronie nasz święty, w cudach niepojęty,
                                        Antoni.
Kiedy powietrze po świecie grasuje,
I gdy już w kraj nasz po kęsu wstępuje:
Proś za nami Boga, perło śliczna, droga,
                                        Antoni.
Niechaj nie znamy tej kary nad nami,
Niech nas zasłoni ten Jezus ranami,
Którego dziecinę, pociechy przyczynę,
                                        Piastujesz.