Psalm 43 (42): Iudica me, Deus, et discerne causam meam

[Tomek Torquemada]

Jan Kochanowski
"Psałterz Dawidów"

PSALM 43
Iudica me, Deus, et discerne causam meam

Niewinność, Panie, moję
Przyjmi w obronę swoję
Przeciw potwarzy żywej
I powieści fałszywej;
Chciej się przy mnie zastawić,
Mnie z rąk srogich wybawić!

Panie, w którym obrona
Moja jest położona,
Czemu mię troskliwego
Pchasz od oblicza swego?
Czemu chodząc narzekam,
Nieprzyjaciół się lękam?

Niech Twej pomocy, Panie,
Światło prawdziwe wstanie,
Za którym i ja pójdę,
I Twych wysokich dojdę
Pałaców, gdzie mieszkanie,
Gdzie Ty masz przebywanie.

Tam d'ołtarza świętego
Pójdę przed Pana mego,
Pana, moje kochanie,
Któremu dam wyznanie,
Grając w łagodne strony,
Że Bóg niezwyciężony.

Duchu mój, czemu mdlejesz,
Czemu we mnie truchlejesz?
Ufaj Panu, któremu,
Jako Bogu wiecznemu,
Jeszcze ja mam dziękować,
Że mię raczył zachować.

[ania_s]

Franciszek Karpiński

PSALM XLII

Iudica me, Deus, et discerne causam meam

Psalm ten niema osobnego tytułu w Hebrayskim, i zdaje się zależeć do poprzedzającego. Złożony na cierpiącego prześladowanie.

Rozsądź mię Boże! poznay mą sprawę,
Którą mam z ludem niezbożnym;
Od człeka złego ratuy mą sławę,
Wyrwiy ramieniem twém możném.

Boś ty mi Bóstwem, siłą mey nodze;
Czem mię odpychasz grzesznika?
I czemu smutkiem przejęty chodzę,
Kiedy mię wróg móy dotyka?

Pokaż twe światło i prawdę swoję,
Za którą idąc zbłąkany,
Wstąpiłem kiedyś na górę twoję,
Doszedł przybytków twey ściany

A tak przed ołtarz twóy wnidę, Panie,
Coś mey pociechą młodości;
Lutnia ci nócić ma nie przestanie,
Pieśń wieczney twoiey litości.

Czegóż móy smutek w mém sercu noszę?
Duszo, dość tego trwożenia;
Miey ufność, jeszcze ja go uproszę,
On Bogiem mego zbawienia.

"Dzieła Franciszka Karpińskiego" wydanie stereotypowe Waleriana Krasińskiego
Warszawa 1830