1. Bronisławo Bogu miła,
Nadziejo Zgromadzenia,
Tyś niewinność polubiła,
I z górnego natchnienia,
Z cnoty w cnotę postępując,
Ciało swe ciągle krzyżując,
W Nim szukałaś zbawienia.
2. Byśmy za Twoim przykładem,
Według stanu naszego,
Postępując tymże śladem,
Życia doskonałego,
Tu Bogu wiernie służyły,
Potem się z Tobą cieszyły,
Z Dobra nieskończonego.