Ze wszystkiej nędzy ziemskiego żywota

Zaczęty przez Hrabia Radwan, 12-10-2013, 11:10:35

Poprzedni wątek - Następny wątek

Hrabia Radwan

Zmiłuj się, Chryste!

Ze wszystkiej nędzy ziemskiego żywota,
Z ucisków wnętrznych zgnębionego ducha,
Do Ciebie, Chryste, rwie się ma tęsknota,
Do Ciebie z głębi nius narzekanie:
Zmiłuj się, Panie!

Jam dziś bezsilny, z ust mych płynie skarga,
W serce nie weszła kojąca otucha -
Boleść mną władnie i siły me targa,
Wsmętku duch oprzeć nie jest się dziś w stanie:
Zmiłuj się, Panie!

Napróżno tłumię uczuć rzewną mowę,
Przędza mych myśli rwie się nazbyt krucha -
Boleść odjęła mi życia połowę -
Więc z piersi płynie bezgrauiczne łkanie:
Zmiłuj się, Panie!

Lecz idzie pokój: z Twego, Chryste, tronu
Płynie głos cichy do duszy znękanej:
,,O pójdźcie do mnie wy, co pracujecie,
Ja was ochłodzę w dniach życia i zgonu,
Balsam pokoju wleję w wasze rany
I dam wam w bolach żelazne wytrwanie"....
Dzięki Ci, Panie!

za: Pamiątka Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego odbytego w Siedlcach 28, 29 i 30 czerwca 1929 r. : modlitwy i pieśni adoracyjne, Siedlce 1929, s. 56n.

Kefasz

Czyli w latach `20 jeszcze poezja kościelna dobrze się miała.
Pomniki tradycji śpiewaczej:
śpiewniki -> http://chomikuj.pl/Pjetja   !  11-II-14  !
1.Zbiór Pieśni Nabożnych=Śpiewnik Pelpliński=Keller
2.Śpiewnik Kościelny - Mioduszewski, Siedlecki
3.Cantionale ecclesiasticum - różne
4.książki dla kantorów i organistów
prócz tego; ministrantura, liturgika, łacina