Melodya tak jak w:
-
Jeden w Naturze w Osobach troisty- lub
Boże przedwieczny Boże niezmierzony1. Ze łzami w oczach wielce bolejąca,
Stała pod Krzyżem Marya cierpiącą,
Na którym wisiał Jej Syn ukochany
Ukrzyżowany.
2. Lica wybladłe, smętna postać cała,
Męczarnią duszy dobrze malowała;
O! jakież w ówczas Serce przeszywały,
Boleści strzały.
3. Któżby z śmiertelnych nie zrosił łzą oka,
Widząc jak żałość dotkliwa, głęboka
Mieszkanie w sercu Matki założyła ,
Jak ją dręczyła.
4. Czuła Marya, ta Matka jedyna,
Widzi za grzechy zranionego Syna:
Ściga oczyma członki poszarpane ,
Wszystkie krwią zlane.
5. Tego, ku którym miłością tak płonie,
Widzi nieszczęsna w ostatnim już zgonie,
Jak opuszczony od wszystkich w tej chwili
Z śmiercią się sili.
6. O czysta Matko ! niechaj z Tobą razem,
Podzielam boleść; niech smutku wyrazem
Twarz swą pokryję, niech dręczą katusze,
Serce i duszę.
7. Dozwól, niech z Tobą Krzyża się uchwycę,
Niech się w Nim kocham , w Nim niechaj się szczycę,
Niechaj Go zlewam, całe życie, memi
Łzami rzewnemi.
8. Spraw, niech się Krzyża Chrystusa nie boję,
Do śmierci, mężny, niechaj przy nim stoję,
Niechaj cierpienia i przykre gorycze
Mam za słodycze.
9. O Panno Święta; wyjednaj grzesznemu
Serce podobne w miłości Twojemu.
Niech Twa potężna zbawi mię przyczyna
Do Twego Syna.
10. Niech w Krzyżu Jego, na którym za grzechy
Stał się Ofiarą, mam wsparcie, pociechy:
Z Nim niechaj żyję, niech Go w sercu, proszę,
Do śmierci noszę.
za: Zbiór modlitw i przepisów dla Arcybractwa Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny, 1842 r.
