Psalm 133: Ecce quam bonum et quam iucundum

Zaczęty przez knrdsk1, 01-06-2007, 14:35:38

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

    PSALM 133
    Ecce quam bonum et quam iucundum
     
    Jako rzecz piękna, jako rzecz przyjémna
    Patrząc, gdzie miło¶ć panuje wzajémna,
A bracia sforni w szczeréj uprzéjmości
Strzegą jedności.
     
    Nie tak jest wdzięczny oléj balsamowy
Świeżo wylany na włos Aro nowy,
    Skąd wonny płynie aż na kraj bogaty
        Ostatniéj szaty;
     
    Nie tak rozkoszne krople s± perłowe
    Niebieskiéj rossy, które Hormonowe
    Pastwiska zdobi±, kiedy wstaje z morza
        Ognista zorza.
     
Bo kędy zgoda święta przemieszkawa,
    Tam Pan niebieski wszytko dobre dawa
    Wzbudzając zawżdy na miéjsce ojcowe
        Potomstwo nowe.

ania_s

Franciszek Karpiński

PSALM CXXXII
Ecce quam bonum, et quam jucundum.


Ten Psalm ma bydź Dawida, jako i tytuł w Hebrayskim świadczy, kiedy po domowey ośmioletniey woynie, wszystkie pokolenia przyszły, i królem go uznały. Może bydź przytoczony tenże Psalm do ludu i Lewitów powróconych z Babilonii, zgodnych jednostaynie na obrządek czci Boga.

O jakże piękna, jako rzecz przyjemna!
Patrząc, gdzie miłość panuje wzajemna;
A bracia sworni w wdzięczney uprzeymości
                       Strzegą jedności.

Nie tak jest wdzięczny ojey balsamowy
Swieżo rozlany na włos Aronowy:
Zkąd wonny płynie aż na kray bogaty
                       Kapłańskiey szaty.

Nie tak z użytkiem krople są Hermonu,
Które spływają na wzgórki Syonu
Pod miły ranek, gdy wstanie z zamorza
                       Nadobna zorza.

Bo gdzie trwa zgoda między bracią miła,
Tam Pan niebieski swoje łaski zsyła;
Tam w szczęśliwości potomek daleki
                       Żyje na wieki.

tomas_wawa

T: ks. F. X. Głodkiewicz, Śpiewnik Liturgiczny, 1867 r., s. 291.

Psalm 132
Ecce quam bonum et quam jucundum

O, jakto lubo, jakto rzecz przyjemna,
Gdzie jedność bratnia, gdzie miłość wzajemna.
Jako jest wdzięczny olej balsamowy
Lany na szaty i włos Aronowy.
Jak mile krzepią te rosy Hermonu,
Które spadają na górze Syonu;
Tak luba jedność i zgoda u braci,
A Bóg ją szczęściem, życiem wiecznym płaci.