Błogosław Matko, gdy słońce z rana [nuty->]

[Hrabia Radwan]

(Melodja - "Jakaż to gwiazda błyszczy")

1. Błogosław Matko, gdy słońce zrana
Złotem obleje świat Boży
Gdy do pacierza zegniem kolana
Przy świetle porannej zorzy.

2. Błogosław Matko polne zasiewy
I nasze kwiaty i sioła,
I ptasząt pienia, i ludu śpiewy
I pot, co spływa nam z czoła.

3. Błogosław Matko łzy, ciche jęki,
Rany, boleści, westchnienia,
I rzewne skargi, serdeczne dzięki,
Tęsknotę, radość, cierpienia.

4. Błogosław ziemię, po której chodzę,
Błogosław ojca i matkę,
Błogosław Matko poświęceń drodze,
Pałac i domek i chatkę

5. Błogosław Matko Ojczyznę miłą,
Błogosław wszystkie jej stany,
Bo zgoda wszystkich, jest wielką siłą,
Podniesie naród znękany.

6. Błogosław Matko światu całemu,
Wdowom, sierotom płaczącym,
Bogatym, mądrym, człeku biednemu
I grzesznym pokutującym.

7. Błogosław Matko! o to prosimy,
Abyśmy w łasce wytrwali,
Błogosław kiedy konać będziemy,
W Twoich objęciach skonali.

8. Błogosław w końcu cmentarne groby,
Te świętą zmarłych krainę.
Wspólną niedolę, łzy i żałoby
Błogosław w każdą godzinę!

V. Matko łaski Bożej,
R. Módl się za nami.

O Najświętsza Marjo Panno! Matko łaski Bożej, Królowo Korony Polskiej, Monarchini nieba i ziemi, Pocieszycielko strapionych, Nadziejo upadających i niewinnie zgnębionych! racz spojrzeć łaskawie na sługi Twoje, i racz wysłuchać nasze pokorne prośby. Błagamy Cię abyś raczyła wyprosić u Boskiego Syna Twego pokój dla Kościoła świętego; pokój dla ojczyzny naszej, pokój dla wszystkich narodów. Niechaj znikną wszystkie nienawiści, wywołujące mordercze wojny. Niech narody pamiętają, że są sobie braćmi w Jezusie Chrystusie i że dla tego w zgodzie żyć powinni, bez napadania na siebie i niszczenia się wzajemnie. Okryj nas Matko! płaszczem swej macierzyńskiej opieki, aby nas wszelkie nieszczęścia, pokusy szatańskie i złość nieprzyjaciół omijały. A jeżeli z dopuszczenia Bożego spadną, na nas, daj nam łaskę, abyśmy je zwyciężyć mogli i pozostali wiernymi Twojemu Boskiemu Synowi i Tobie Najdroższa Matko nasza!

Matko pociesz, bo płaczemy!
Matko ratuj, bo zginiemy !
Matko nie opuszczaj nas !
Amen.


za: ks. G. Augustynik, Mała sybilla polska, 1915, s. 4nn.