Przebóg! wszak nasze zbrodnie pełne dumy [nuty]

Zaczęty przez knrdsk1, 15-06-2007, 13:51:45

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

Przebóg! wszak nasze zbrodnie pełne dumy,
Szaleństwa wściekłe, a zbrodniarzów tłumy;
Bok Najświętszego i z Sercem przebiły,
Na tóż dobroci Boga zasłużyły?

Wstrząsł żołnierz włocznią, i pocisk celuje:
Już w Serce Pańskie grzéch włocznię kieruje;
Zaostrza grot swój pocisku strasznego,
Śmiertelna zbrodnia człeka niewdzięcznego.

Z Serca co z rany krew i wodę sączy,
Rodzi się kościół, z Chrystusem się łączy:
To wejście w boku Arki uczynione,
Jest dla zbawienia ludu zostawione.

Wieczny skarb z Serca tego łask wycieka,
Owa bogata siedmiu zdrojów rzeka,
Iżbyśmy brudy i grzéchowe zmazy;
Obmyli we krwi Baranka bez skazy.

Powrót do zbrodni czyż to nieszkarada?
Wszak Boskie Serce rani grzéchu zdrada;
Niech raczéj serca na wyścigi lecą,
Miłość i wdzięczność niechaj w duszy niecą.

Daj to nam Chryste, daj i Ojcze Święty!
Daj Duchu, Boże w Trójcy niepojęty,
Twoja Wszechmocność, królestwo i chwała,
W jedności wiecznie trwa i będzie trwała. Amen.

tomas_wawa

Dostateczny śpiewnik kościelny i domowy podaje jako melodię Boże w dobroci lub O, której berła. Zbiór melodii do Śpiewnika pelplińskiego podaje z kolei melodię własną: