Psalmus David, Hieremiæ.
Super flumina Babylonis, illic sedimus et flevimus: * cum recordaremur Sion:
In salicibus in medio eius, * suspendimus organa nostra.
Quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, * verba cantionum:
Et qui abduxerunt nos: * Hymnum cantate nobis de canticis Sion.
Quomodo cantabimus canticum Domini * in terra aliena?
Si oblitus fuero tui Ierusalem, * oblivioni detur dextera mea.
Adhæreat lingua mea faucibus meis, * si non meminero tui:
Si non proposuero Ierusalem, * in principio lætitiæ meæ.
Memor esto Domine filiorum Edom, * in die Ierusalem:
Qui dicunt: Exinanite, exinanite * usque ad fundamentum in ea.
Filia Babylonis misera: * beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam, quam retribuisti nobis.
Beatus, qui tenebit, * et allidet parvulos tuos ad petram.