Jakub Apostoł, św.: Pochwalmy Boga naszego [nuty->]

[knrdsk1]

X.M.M.Mioduszewski

O Ś. Jakóbie Apostole.

Melodyja jak wyżej [w pieśni o Ś. Piotrze].


Pochwalmy Boga naszego,
Który Jakóba świętego,
W pierwiastkach swego kościoła,
Powołał na Apostoła.
     R. O co już z Bogiem królujesz!
          I owoców prac kosztujesz,
          Jakóbie święty, za nami,
         Wstawiaj się swemi prośbami.

Ty byłeś jednym z trzech owych,
Ulubieńców Chrystusowych,
Którym się na górze świętej,
Zjawił w chwale niepojętej.     O co już i t.d.

Za tobą matka i Janem,
Gdy się wstawiała przed Panem,
Śmiałoś zeznał żeś gotowy,
Spełnić kielich Chrystusowy.     O co już i t.d.

Tyś z Piotrem, Janem na stronie,
Widział jak Jezusa skronie,
Krwawy pot oblał w ogrójcu,
Gdy się modlił swemu Ojcu.     O co już i t.d.

W Ewangelicznym zawodzie,
Najprzód uczysz w swym narodzie:
Lecz Duchem świętym natchniony,
Puszczasz się w Hiszpańskie strony.     O co już i t.d.

Nie tam prac twych jest nadgroda,
Czeka cię śmierć od Heroda:
Gdyś wrócił do ziemi świętej,
Pierwszyś z Apostołów ścięty.     O co już i t.d.

Po śmierci twe święte ciało,
Kompostelli się dostało:
Gdzie grób twój z cudów swych znany,
Licznie bywa odwiedzany.     O co już i t.d.

Kiedy przy twym świętym grobie,
Nie możem czci oddać tobie:
Niech gdziekolwiek cię wzywamy,
Pomocy twej doznawamy.     O co już i t.d.

Chwała Ojcu i Synowi,
Oraz Świętemu Duchowi:
Jak przedtem, zawsze i ninie,
Niechaj na wiek wieków słynie.     O co już i t.d.