Stanisław, Bp i Męcz., św.: Wielki przed Bogiem klejnocie w koronie [nuty]

Zaczęty przez knrdsk1, 20-07-2007, 22:48:30

Poprzedni wątek - Następny wątek

knrdsk1

Śpiewnik Wrocławski 1865

Pieśń o Świętym Stanisławie Biskupie i Męczenniku

Melodyja jak: Wszechmocna mego.

1. Wielki przed Bogiem klejnocie w koronie,
Pochodnio świetna, rodaków Patronie,
Cny Stanisławie! na Skałce w kościele
                    Dajesz łask wiele.

2. Każdego bronisz, prośbami ratujesz,
Jak pasterz dobry owieczki przyjmujesz
Karmisz nauką, oraz przykładami,
                    Módl się za nami.

3. Ty wszystko możesz wyjednać u Boga,
Że się oddali każda od nas trwoga,
Racz się przyczynić za nami grzésznémi,
                    Sługami twemi.

4. Tyś Piotrowina od trzech lat zmarłego,
Do Bolesława przywiodłeś żywego,
By dał świadectwo, że prawnie posiadasz,
                    Wieś kupną władasz.

5. Tém przekonany król Bolesław śmiały,
Odstąpić musiał z innemi zuchwały,
Wsi Piotrowina cnemu Biskupowi,
                    Téjże kupcowi.

6. Wzięta do dziś dnia widzieć nam się daje,
W któréj kaplica z kościołem zostaje,
Na honor Boski i Stanisławowi,
                    Piotrowinowi.

7. Na pamięć cudów tu jest wystawiona,
Pogrzebem ciała dawno już wsławiona;
W któréj zwykły się odprawiać ofiary,
                    Cuda bez miary.

8. Żyłeś o Święty! Biskupem w Krakowie,
Jaśniałeś wszędzie prawdą w kazdéj mowie,
I po ambonach występki ganiłeś,
                    Jak Anioł żyłeś.

9. Wpadłeś w nienawiść króla Bolesława,
Że twych żarliwych kazań wielka sława,
Wyklinasz grzésznych, przystępu nie dajesz,
                    W kościele łajesz.

10. Publicznie wołasz na króla śmiałego:
Aby poprzestał czynić wiele złego;
Ten rozgniewany wpada do kościoła,
                    Żołnierzy woła.

11. Z impetem rąbie przy Mszy Stanisława
W drobne kawałki, aż posadzka krwawa,
Na siedemdziesiąt dwie części rozcięty
                    Stanisław Święty.

12. Wielki Męczennik zcierpiał to dla Boga,
By nam pokazał, jak jest przykra droga
Do nieba, kto iść chce, pragnie i żąda,
                    Niech to ogląda.

13. A zadziwi się, że Stanisław Święty,
Za krwi rozlanie do nieba przyjęty,
Którego członki cudownie się zrosły,
                    Cud nam przyniosły.

14. Wobec wszystkiego ludu, co tam byli,
Wraz z processyją Prałaci stanęli,
A wziąwszy ciało na Skałce złożyli,
                    Płacz uczynili.

15. I przez dziesięć lat leżał w tym kościele,
A lud doznawał cudów bardzo wiele;
Lambert zaś biskup który po nim nastał,
                    Rozkaz ten dostał:

16. Ażeby święte ciało przeniesione
Było ze Skałki, w Katedrze złożone;
Który to rozkaz przysięgą stwierdzony,
                    I wypełniony.

17. Gdzie jest dotychczas na środku kościoła
Katedry w trumnie, tam kto o co woła,
Odbiera łaski i to, o co prosi,
                    Wszystko odnosi.

18. Więc Męczenniku, Święty Stanisławie!
Przybądź na pomoc w każdéj naszéj sprawie,
Uproś u Boga to, czego żądamy,
                    Niech pokój mamy.

19. W szczęściu i zdrowiu majątek pomnażaj,
Miłość bliźniego w serca nasze wrażaj,
Abyśmy Boga tu żyjąc chwalili,
                    Bez grzéchu żyli.

20. Uproś nam także Biskupie gorliwy,
Owieczek swoich pasterzu troskliwy!
Dobrych pasterzów i podobnych tobie,
                    W każdéj tu dobie.

21. Spraw twą przyczyną, abyśmy pełnili,
Rozkazy Boskie i mężnie walczyli
Przeciw grzéchowi, kiedyś z tobą wiecznie
                    Żyli bezpiecznie.

V. Mężu sławny Stanisławie, Błagaj Boga w naszéj sprawie:
R. By się zlitował nad nami, Nędznemi twemi ziomkami.
V. Panie wysłuchaj modlitwy nasze.
R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

                                   Módlmy się:
     Boże! dla którego uwielbienia chwalebny Biskup Stanisław, od miecza bezbożnych poległ: spraw prosimy, ażeby wszyscy którzy wzywają jego pomocy, dostąpili zbawiennych skutków próźb swoich. Przez Chrystusa Pana naszego.     R. Amen.

knrdsk1

#1
"Karnawał dziadowski - pieśni wędrownych śpiewaków (XIX-XX w.)" Wybór i opracowanie Stanisława Nyrkowskiego. Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1977 r.,
dodaje jeszcze po zwrotce 14. zwrotkę następującą :

Lecz jeszcze palca co ryba pojadła,
Nie dostawało; wydarłszy jej z gardła
I do świętego ciała przyłożyli:
                   Przyrósł - widzieli.

w zwrotce 15. zmienia biskupa-następcę:

"Prandota zaś biskup, który po nim nastał"

w zwrotce 18. rozwija temat pokoju:

"Niech pokój w Polszcze mamy."

i zmienia zwrotki 20. i 21.:

20. Błogosław miejsca Polskiej Ojczyźnie,
Gdzie twój obraz tu cudami słynie,
Trzymaj w opiece poddanych Koronie,
                   Miej nas w obronie.

21. Diecezją Krakowską błogosław,
Owieczki nasze szczęśliwemi zostaw,
Ratuj w potrzebie, byśmy byli w niebie,
                   Chwalili ciebie.     Amen.

knrdsk1

#2
X.M.M.Mioduszewski

w zwrotce 6. kończy:


Na honor Bogu i Stanisławowi
                   Męczennikowi.

zwr. 13.

Cieszą się wszyscy, że Stanisław Święty
Za krwi rozlanie jest do nieba wzięty
Którego członki cudownie się zrosły,
Cud nam przyniosły.

po zwrotce 14. róznież dodaje zwrotkę o rybie, nieco inaczej:

Lecz jeszcze palca, co go ryba zjadła
Niedostawało, wydarli jej z gardła:
A gdy do ciałą przytknięto stosownie,
                   Przyrósł cudownie.

w zwrotce 15. biskupem-następcą jest - jak w Śpiewniku Wrocławskim 1865 - Lambert.

zwrotka 17. podaje:

W sto siedemdziesiąt lat w środku kościoła
Jest wystawione , i kto o co woła,
Odbiera łaski, i kto o co prosi,
                   Skutek odnosi.

zwrotki 20. i 21. podobne do wersji "dziadowskiej":

20. Błogosław miejsca, pola w tej krainie,
W której twój obraz zdawna z cudów słynie:
Trzymaj w opiece, zachowuj w ochronie,
                   Miej w swej obronie.

21. Dyecezyją Krakowską błogosław,
Owieczki swoje w stanie szczęścia postaw,
Ratuj w potrzebie, byśmy w niebie byli,
                   Boga chwalili.

Podaje też następującą melodię: