Wzmocnij usta Twoje wdzięczności pieniem,
Narodzie świętej wiary;
Imię to Marya głoś z uwielbieniem,
I składaj serc ofiary,
Bo Ta wśród ziemi, między wszystkiemi
Jedyna, przezacna, Niepokalana.
Zanim świat był jeszcze widzialny oku,
Ona wtenczas wsławiona
W Boskim oczywiście była wyroku,
Bez zmazy przeznaczona:
I przeto sama plemię Adama
Przechodzi, wybrana, Niepokalana.
Spieszą na Jej Imię Jej wspomnienie,
Z hołdem czci, nieba całe:
Piekło w sobie czuje dziwne wstrząśnienie;
Księżyc, słońce wspaniałe
I świetne gwiazdy służą Jej zawżdy,
Bo od nich uznana, Niepokalana.
I co tylko w niebie jest ku ozdobie,
Co ma świat w swem przestworze;
Niczem to jest wszystko przeciwko Tobie,
Cieniem na Twoje zorze;
Przewyższasz trony, berła korony,
Tyś Panią nazwana, Niepokalana.
A więc cna Maryo i cudo Boga,
Krusząca głowę węża:
Prosim Cię niech jego zajadłość sroga,
Na nas się nie natęża:
Ratuj nas Pani, wszak my poddani,
Tyś Panią nazwana, Niepokalana.
Melodia w Śpiewniku Krakowskim na str. 489.
Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,353.0.html)
Melodia wg: "Śpiewnik Kościelny Katolicki" Tomasza Flaszy (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,1189.0.html)
Melodia wg "Melodii do zbioru pieśni nabożnych katolickich dla użytku kościelnego" (Śpiewnika Pelplińskiego) (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,672.0.html)