Jan Kochanowski
"Psałterz Dawidów"
Psalm 100
Iubilate Deo, omnis terra,
Wszyscy, którzy po ziemi chodzicie,
Ku czci Panu wesoło krzyknicie,
W radości Mu służcie i z ochotą,
A nawiedźcie Jego cerkiew złotą!
On sam jest Bóg; co żywiem, co tchniemy,
On sprawuje w nas, a pewnie nie my.
Mychmy Jego nędzne są stworzenie
I z rąk Jego mamy pożywienie.
Wnidźcie w kościół, nieście dzięki Paau,
Dajcie winną chwałę Jego mianu.
Wdzięczny to Pan, miłosierdzia miary
Nie masz Jego, nie masz końca wiary.
Franciszek Karpiński
PSALM XCIX
Jubilate Deo omnis terra.
Ten psalm ma tytuł w Hebrayskim: Psalm w wyznaniu, to jest w pochwałach, albo dziękczynieniu. Jest napominający do ogłaszania dobrodzieystw Boskich; albo zaś jest psalmem Dawida, albo zrobionym od Żydów powracających z Babilonii.
O! którzykolwiek mieszkacie na ziemi,
Śpiewaycie Bogu pieśniami waszemi,
Służąc mu chętnie, mając go swym celem,
Wchodźcie w dom jego z naywiększym weselem.
Znaycie, że on jest Bogiem, którym tchniemy:
Że on zapewne stworzył nas, a nie my:
Że się sam podjął Królem bydź nad nami,
Że sam Pasterzem, my jego owcami.
Wniydźcie w dom jego, niosąc winne dzięki,
Czcząc go, wielbiycie cuda dzielney ręki.
Pan to i Oyciec pełen jest słodkości,
Pełen jest wieczney prawdy i litości.
„Dzieła Franciszka Karpińskiego” wydanie stereotypowe Waleryana Krasickiego, Warszawa 1830