Żalem zdjęty wyznawa swe winy (Msza)

Zaczęty przez marian7, 10-11-2008, 15:26:07

Poprzedni wątek - Następny wątek

marian7

Na Introit.
Żalem zdjęty wyznawa swe winy  - Kapłan wchodzący do ołtarza,
Na którym, Panie, Syn Twój jedyny, - Ofiarę bezkrwawą powtarza;
Który na krzyżu krwawym sposobem - Dla zbawienia świata odprawił,
Gdy na mękę i śmierć swą osobę - Podał, by z grzechu nas wybawił.

Na Gloria.
Chwała, sława, cześć i dziękczynienie, - Tobie Ojcze z Synem i Duchem Twym,
Niech Ci oddaje wszelkie stworzenie - W uniżoności sercem prawdziwem.
Od wschodu słońca, aż do zachodu, - Niech Imię Twe będzie wyznane,
I w namiotach dzikiego zachodu, - Cześć z pokłonem Jemu dane.

Na Ewanielią.
Spraw Panie, byśmy chętnie słuchali - Nauk ewanielii świętej,
Którąśmy przez Syna otrzymali, - Z łaskawości Twej niepojętej;
Wiarę naszą czystą zachowali - Od wszech nauk błędnych, bezbożnych,
Raczej utraty życia żądali, - Niż udać się w liczbę niewiernych.

Na Credo.
Twej, nauce jak ją kościół głosi, - Poddajemy rozum w pokorze,
Kto zaś innem zdaniem się unosi, - Spółeczność z nami mieć nie może;
Co Zbawiciel raczył nam objawić, - Co Duch święty uczy w kościele
To nas tylko może wiecznie zbawić, - Tego my się trzymamy śmiele.

Na Ofiarowanie.
Przyjmij, Ojcze! dary chleba, wina, - Które kapłan Twój Ci przedstawia,
Ostatnia wieczerza Twego Syna, - I śmierć Jego w tem się ponawia.
W tej ofierze zakonu nowego, - Nasz Zbawiciel z nami zostaje,
Posila nas do życia wiecznego, - Gdy ciało i krew swą nam daje.

Oraz Ci też wszystko polecamy, - Życie,zdrowie, duszę i dary,
A wszystko, co z łaski Twojej mamy, - Nas samych na żywe ofiary;
Przyjmij wolę do życia poprawy, - Każdą trwogę i przeciwności,
Bądź nam, o Jezu, zawsze łaskawy! - Udziel nam wszelkiej pomyślności.

Na Sanctus.
Święty, Święty, nadewszystko Święty! - K'Tobie myśl naszą myśl podnosimy.
Boże w Majestacie niepojęty! - Z Aniołami Tobie śpiewamy:
Hosanna, który do nas wstępuje, - Pod kształtami, chleba i wina,
Żywe ciało, krew się ofiaruje, - By zgładził nasze przewinienia.

Po Podniesieniu.
Boże przenajświętszy! Boże żywy, - Pod chlebem, winem utajony!
Stwórco i Zbawicielu prawdziwy! - Bądź w tej świętości uwielbiony.
Rozmyślamy wielkość Twej miłości, - I przed Tobą na twarz padamy:
Racz nas obmyć z naszych nieprawości, - Niechaj spółeczność z Tobą mamy.

Przy Komunii.
Wzywaj nas, Jezu, często do siebie, - Byśmy Cię godnie pożywali,
Z Tobą złączeni kochali Ciebie, - I nigdy się nie oddalali.
Nie opuszczaj nas w śmierci godzinie, - Gdy staniemy przed sąd Twój święty,
Gdy życie nasze doczesne minie, - Ratuj nas, Boże niepojęty!

Tem świętem Ciałem tu nakarmieni, - W pielgrzymce życia doczesnego,
I Krwią Twą świętą tu napojeni, Przygotujże nas do wiecznego!
Broń od zarazy duszy i ciała, - Bądź naszym lekarzem na wieki,
By zawsze Twoja wola się działa, - Póki nie zawrzemy powieki.

Przy Przeżegnaniu.
W tej ofierze, Jezu wszechmogący! - Ubogacasz ziemię niebiosy:
Tyś ofiara i ofiarujący, - Racz już przyjąć żebrzących głosy,
Błogosław nam z Twojej Opatrzności, - A nie racz opuszczać Twej trzody,
Utrzymuj nas w ojcowskiej miłości, - Aż nas weźmiesz na wieczne gody. Amen.

K. Żmijka. Kancyonał mniejszy.