Śpiew Kościelny - forum o tradycyjnych pieśniach kościelnych i chorale gregoriańskim

Nuty wg Piotrkowczyka

A tak śpiewaliśmy w Polsce od Synodu Piotrkowskiego:

Dokąd się mam uciekać, nędzna gołębica, * Jeżeli nie do Ciebie, jak oblubienica,

Jezu mój, ma miłości na krzyżu rozpięta, * Do którego nad wszystko ucieczka mi święta?

Dybie na mnie piekielny jastrząb żeru chciwy, * Srogi drapieźnik tylko na mą zgubę żywy,

Chcąc mnie poźreć, a ja gdzie mam się rejterować? * Nigdzie, tylko się w Twoich bliźnach mogę chować.

Przyjmij mnie, me Zbawienie, przyjmij, ma Pociecho, * Całego życia mego jedyna uciecho.

O jak zacne namioty Twe, Panie Zastępów, * Jak kochane pokoje łaskawych przystępów.

Jak pragnie dusza moja do tych progów Pańskich, * Omdlewa zdrad uchodząc i sideł szatańskich.

I serce me i ciało poskakuje w Bogu * Żywego, gdzie mnie żadna nie doskoczy trwoga.

Wróbelek znalazł domek i synogarlica * Gniazdo do swego płodu, gdzie Boska świątnica;

Ołtarze tu są, Królu mój i Panie, Twoje, * Szczęśliwy, kto tu może wnieść ołtarze swoje.

Otwórzcie się, zbawienne mego Pana wrota, * Do wejścia Jego chwały ciągnie mnie ochota.

Brama Pańska, przez którą sprawiedliwi, * W któréj tryumfy czynią odkupienia chciwi.

Niech Ci będzie cześć, Boże na krzyżu wiszący, * Na me zbawienie, żeś głos wysłuchał pragnący.

Witajcie, rany święte ciała najdroższego, * W których skarb jest złożony zbawienia mojego.

Zawitaj, rano święta, rano lewéj nogi, * W któréj już mam niebieskie otworzone progi.

Zawitaj, rano święta, rano prawéj nogi, * W któréj mam prostowane do zbawienia drogi.

Zawitaj, rano święta, rano lewéj ręki, * W któréj mego ustają utrapienia męki.

Zawitaj, rano święta, rano prawéj ręki, * W któréj obronie wieczne Bogu daję dzięki.

Zawitaj, rano droga boku najświętszego, * W którym skarb jest zawarty zbawienia wiecznego,

Witacie, godne rany przenajdroższéj głowy, * Gdzie zbawienia ludzkiego skarb zawsze gotowy.

Tu mój jest odpoczynek, dzisiejsze mieszkanie, * Tum sobie ustawiczne obrał przebywanie.

Niechże tu odpoczywam, niech się tu zabawiam, * Gdzie się wszelkich napaści świata nie obawiam.

Niech wszelkie ludzkie przyjdą sam prześladowania, * Niech się i sam czartowskie skupią nagabania.

Niech się i cielesności zakradną ponęty, * Wszystkie szturmy tu znajdą w tych opokach wstręty.

Zbiją się, rozbiją się, w niwecz się obrócą, * Bo te skały ich wszelkie zawziętości skruszą.

Wszystkie tu są oręża na przeciwną stronę, * Zbroje, tarcze, szyszaki na moją obronę.

O jak chłodne w zapale płyną tu strumienie, * Wszelkich moich chciwości gaszą upragnienie.

Jak łaskawie toczą się na me oczyszczenie, * Żywych wód źródła, ciężkich grzechów zatopienie.

Jak różne tu lekarstwa na wszech chorób razy, * Zacne prezerwatywy dla dusznéj zarazy.

Jak prześwietne promienie stąd się wydawają, * Te zaślepioną duszę jaśnie oświecają.

Tu nędznego ubóstwa obfite skarbnice, * Tu pociech są krynice na wszelkie tęsknice.

Tu troski się spędzają, wszelkie utrapienia, * Tu są pewne zadatki do dobrego mienia.

Baranka niewinnego krew tu stąd wypływa, * Ta okup méj niewoli, ta me zbrodnie zmywa.

Pielgrzymowania mego ta ciężkości skraca, * A niebieskiéj ojczyzny rozkoszy przywraca.

Ta morzem łaskawości w niéj tonę ufale, * Bezdennością miłości, w nią się topię cale.

Tak się z miłośnikami Twymi tu zawieram, * Lub żyję, Twym chcę być, lub konam, lub umieram.

Już tedy tu w tych ranach pragnę być statecznie. * Z Tobą cierpieć, krzyż dźwigać, martwić się koniecznie.

Przez te rany oddajęć wszelkie moje sprawy, * Łącząc je z zasługami Twemi, Jezu krwawy.

A przy zgonie niech duch mój stąd na wieczność idzie * Twoich zasług podporą do Twéj chwały wnijdzie.

W Tobie skarb mój, me zdrowie, W Tobie niech przebywa, * Serce me, niech się gnieździ, wieczne niech spoczywa.

Spraw, o Dobro najwyższe, abym spółecznikiem * Był męki Twéj i śmierci, łaski uczestnikiem.

Abym przez grzech nie wypadł z Twoich ran opieki, * Ale wolą Twą pełniąc w nich został na wieki. Amen.


- śpiewnik pelpliński

No tak, bo najczęstszą melodią do "Wisi na krzyżu" jest nieco zmieniona melodia z "Kto się w opiekę", więc faktycznie pełne "Ktosię" pasuje do niniejszej pieśni :)

Z kolei w moim egz. S. Siedleckiego z 1959r. nie ma tej pieśni.
Nie wiem jak ją zaśpiewać na mel. Wisi na krzyżu. Pasuje mi za to na mel. Kto się w opiekę, albo Ludu, mój ludu (bez powtóru). (Tak czy siak, zaśpiewamy jutro przed aspersją).

Czy zna ktoś melodię do owej pieśni?

Wrocław, kolegiata p.w. Św. Krzyża, IV Niedz. Wielkiego Postu ("Laetare"), 10 marca 2024, Msza Święta w Klasycznym Rycie Rzymskim, godz. 9:00; C: XIB, m: 6; o: AS, s: KZ, TD;

Przed Mszą (8:30) Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP (TomŁap);

In: Laetare Ierusalem;

Missa XVII, Credo I;
Czyt: TD;

Grad: Laetatus sum [psalmodia, poza częściową intonacją i szczątkowym zakończeniem],
Tr: Qui confidunt (wg nut część intonacji następnie prosta psalmodia VIII tonu, drugi wers wg nut);
Of: Laudate Dominum /Krzyżu Święty nade wszystko (3 zwr.);
Co: Ierusalem quae aedificatur / Twoja cześć chwała (całość, z powt.);

Po ost. Ewangelii: Ave Regina coelorum.

Zacząłem słuchać zamieszczonego linku - rewelacja! Pięknie wywodzona melodia, chciałoby się w tych Żalach uczestniczyć! Trzeba bronić własnych wariantów melodii przed "zrównywaczami" którzy chcieliby, jak to Kolega pisze, żeby wszystko było wg Siedleckiego. Wiem że w niektórych środowiskach organistowskich panuje przekonanie o wyższości modelu niemieckiego, bo tam jest jeden śpiewnik i wszyscy śpiewają tak samo. No ale przecież wiemy, jak biedny to naród, te Miemce. Nie idźmy w ich ślady, pielęgnujmy nasze stare zwyczaje śpiewacze, modlitewne.
Co do pytania o podobieństwo, to jeśli chodzi o Pobudkę, niewielkie, no ale moja macierzysta parafia to krakowski Św. Szczepan, w latch młodości (lata '70) mieliśmy bardzo dobrego organistę i nawet nasze miejskie warianty były dużo bogatsze i piękniejsze niż spotkać można dziś w różnych zwłaszcza miastach (jak gdzieś jestem w Polsce w Wielkim Poście, zawsze próbuję uczestniczyć i poznać miejscowy wariant śpiewu). Jeśli chodzi o Wrocław, to wersje dość uproszczone, ale są delikatne "warianty" także.

Trochę odkopię temat, ale chciałbym zapytać forumowiczów z terenów Galicji czy u nich podobnie się śpiewa. 

Kilkukrotnie spotkałem się z krytyką ze strony gości z innych części Polski, że w mojej parafii niepotrzebnie wydziwiamy, że śpiewamy powoli, że zbyt dużo zawijasów jest. A suplikacje to w ogóle im się nie podobają. Kluczowy argument: ,,bo w Siedleckim jest prościej". Co Państwo forumowicze o tym myślicie?