T i M: T. Flasza, Śpiewnik kościelny katolicki, 1930 r.
1. Najsłodszy Jezu, gdy do Przemienienia
Twojego wznosim głębokie westchnienia
I tajemnicę świętą rozmyślamy,
Spraw to łaskawie, o to Cię błagamy:
2. Przemień nasz umysł i serce skażone,
Niech odtąd będzie z Tobą połączone;
A niechaj wzgardzi tem, co Cię obraża
I co Twe prawa najświętsze znieważa.
3. Przemień nienawiść bliźniego w prawdziwą
Miłość, niech dusza już nie będzie mściwą;
Pokorne serce niechaj pyszni mają
I niech Cię, Jezu, Panem swoim znają.
4. Przemień ubóstwo i potrzeby człeka
W majątek mierny niech się nie ucieka
Do złych sposobów, ale pożywienie
Mając, niech na swe pracuje zbawienie.
5. Przemień, o Jezu, w miłosierdzie święte
Gniew Twój, a klęski pohamuj zawzięte;
Niech grad, mór, wojna nam nieznana będzie,
Niech doznajemy Twej litości wszędzie.
6. My, co Twe święte Przemienienie czcimy,
W tej tu świątyni, pokornie prosimy
Za dobrodziejów i za ludzkość całą,
Niech łaskę Twoją mają wiecznie trwałą.
7. Przez Twoje święte Przemienienie, Panie,
Prosim, abyśmy żyjąc w naszym stanie,
Z całego serca miłowali Ciebie
I zasłużyli żyć na wieki w niebie.
Wersja pełna wg X.M.M.Mioduszewskiego (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=353.0)
PIEŚNI PRZYGODNE.
Pieśń XIII.
O przemienieniu Pańskiem.
Najsłodszy Jezu! gdy do Przemienienia
Twojego wznosim głębokie westchnienia,
I tajemnicę świętą rozmyślamy,
Spraw to łaskawie, o co cię błagamy:
Przemień nasz umysł i serce skażone,
Niech odtąd będzie z tobą połączone,
A niechaj wzgardzi tem co cię obraża,
I co twe prawa najświętsze znieważa.
Przemień grzesznika w pokutującego,
Skamieniałego przemień w zmiękczonego,
Oziębłą duszę zagrzej ogniem twoim,
By nie leżała w złym nałogu swoim.
Przemień nienawiść bliźniego w prawdziwą
Miłość, niech dusza już nie będzie mściwą:
Pokorne serce niechaj pyszni mają
I niech cię Jezu Panem swoim znają.
Przemień nieszczęścia w pomyślności stałe,
Słabość, kalectwo w siły zdrowia trwałe:
Pociesz strapionych, daj smutnym wesele,
Niech będą wolni od przygód na ciele.
Przemień ubóstwo i potrzeby człeka,
W majątek mierny, niech się nie ucieka
Do złych sposobów, ale pożywienie
Mając, niech na swe pracuje zbawienie.
Przemień w rodzajne ziemie nieużyte,
Daj z opatrzności twej ludziom obfite
Plony z prac zbierać, zachowaj upadku
W bydlątkach, nie daj jęczeć w niedostatku.
Przemień o Jezu! w miłosierdzie święte
Gniew twój, a klęski pohamuj zawzięte,
Niech grad, mór, wojna nam nie znana będzie,
Niech doznawamy twej litości wszędzie.
My co twe święte Przemienienie czcimy,
W tym tu kościele, pokornie prosimy,
Za dobrodziejów i powszechność całą,
Niech łaskę twoją mają wiecznie trwałą.
Przez twoje święte Przemienienie Panie,
Prosim, abyśmy żyjąc w naszym stanie,
Z całego serca miłowali ciebie
I zasłużyli żyć na wieki w niebie.
Który z tomów Mioduszewskiego (z którego roku) zawiera tę pieśń? Nie dysponuję niestetety kompletem.
Pieśń ta jest w Dodatku II na stronie 886-887. Wykaz źródeł Śpiewnika Liturgicznego KUL podaje dla tego dodatku datę 1843 (tak przynajmniej wnioskuję z zapisu: Dodatki 1841, 1843, 1849)
W kopii (którą mam od knrdsk1) dodatki II i III są poprzedzone kartą tytułową z datą: Kraków 1853.
Poza tym Imprimatur dla Dodatku II nosi datę: 31. Octobris 1849, a dla dodatku III jest zapis Wolno drukować z datą 23 Kwietnia 1850 r. Na końcu dodatku III jest Wykaz wszyskich pieśni w Śpiewniku i w Dodatkach. Znalazłem tam tylko jedna pieśń zaczynającą się od słów "Najsłodszy Jezu" na str. 886.
Czy można poprosić o nuty? Powyższy załącznik jest niedostępny.
Proszę, oto nuty; na wszelki wypadek z harmonizacją.
Cytat: kuba8.08 w 14-03-2014, 15:30:28
Proszę, oto nuty; na wszelki wypadek z harmonizacją.
Tylko że to nie do tej pieśni nuty.
Uaktualniłem załącznik wg Mioduszewskiego, można już znów korzystać.
"Szczeble do nieba" T.Klonowski, Poznań 1867 (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,3994.0.html); t. I, pieśń 275, str. 636
1. Najsłodszy Jezu, gdy do przemienienia - Twego my nędzni podnosim westchnienia, - l tajemnicę świętą rozmyślamy, - Niech w każdym razie, łaskę Twoją mamy.
2. Przemienień nasz umysł i serce skażone, - Niech odtąd będzie z Tobą połączone; - A niechaj wzgardzi tém, co Cię obraża, I co Twe prawa najświętsze znieważa.
3. Przemień grzesznika w pokutującego, - Zakamieniałego przemień w zmiękczonego; - Oziębłą duszę zagrzéj ogniem Twoim, - By nie leżała w złym nałogu swoim.
4. Przemień nienawiść bliźniego w prawdziwą - Miłość, niech dusza już nie będzie mściwą; - Pokorne serce niechaj pyszni mają-, - I niech Cię, Jezu, Panem swoim znają.
5, Przemień nieszczęście w pomyślności stałe, - Słabość, kalectwo w siły zdrowia trwałe; - Pociesz strapionych, daj smutnym wesele, - Niech będą wolni od szwanku na ciele.
6. Przemień ubóstwo i potrzebę człeka, - W majątek mierny, niech się nie ucieka - Do złych sposobów, ale pożywienie - Mając, niech na swe pracuje zbawienie.
7. Przemień w urodzaj ziemie nieużyte, - Daj z Opatrzności Twéj ludziom obfite - Plony z prac zbierać, zachowaj upadku - Na bydło, nie daj jęczeć w niedostatku.
8. Przemień Twój, Jezu, w miłosierdzie święte - Gniew, niech opuszczą nas klęski zawzięte, - Niech grad, mór, wojna nam nieznana będzie, - Niechaj doznamy Twéj litości wszędzie.
9. My, co Twe święte Przemienienie czcimy, - W tym tu kościele pokornie prosimy, - Za Dobrodziejów i powszechność całą, - Niech mają Twą łaskę i wiecznie trwałą.
10. Przez Twoje święte Przemienienie, Panie, - Prosim, abyśmy, żyjąc w naszym stanie, - Z całego serca miłowali Ciebie, - I zasłużyli na wieki w Niebie.
Amen !
____________________________
"Śpiewnik Pelpliński" 1871 (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,2605.0.html); pieśń 411-I, str. 443
Najsłodszy Jezu ! gdy do Przemienienia
Twojego wznosim głębokie westchnienia
I tajemnicę świętą rozmyślamy,
Spraw to łaskawie, o co Cię błagamy.
Przemień nasz umysł i serce skażone,
Niech odtąd będzie z Tobą połączone,
A niechaj wzgardzi tém, co Cę obraża,
I co Twe prawa najświętsze znieważa.
Przemień grzesznika w pokutującego,
Skamieniałego Przemień w zmiękczonego,
Oziębłą duszę rozgrzéj ogniem Twoim,
By nie leżała w złym nałogu swoim.
Przemień nienawiść bliźniego w prawdziwą
Miłość, niech dusza już nie będzie mściwą;
Pokorne serce niechaj pyszni mają,
I niech Cię, Jezu, Panem swoim znają.
Przemień nieszczęścia w pomyślności stałe,
Słabość, kalectwo w siły zdrowia trwałe;
Pociesz strapionych. daj smutnym wesele,
Niech będą wolni od przygód na ciele.
Przemień ubóstwo i potrzeby człeka
W majątek mierny, niech się nie ucieka
Do złych sposobów, ale pożywienie
Mając, niech na swe pracuje zbawienie.
Przemień w rodzajne ziemie nieużyte,
Daj z Opatrzności Twéj ludziom obfite
Plony z prac zbierać, zachowaj upadku
W bydlątkach, nie daj jęczeć w niedostatku.
Przemień, o Jezu! w miłosierdzie święte
Gniew Twój, a klęski pohamuj zawzięte,
Niech grad, mór, wojna nam nieznana będzie,
Niech doznawamy Twéj litości wszędzie.
My, co Twe święte Przemienienia czcimy
W tym tu kościele, pokornie prosimy
Za dobrodziejów i powszechność całą,
Niech łaskę Twoją mają, wiecznie trwałą.
Przez Twoje święte Przemienienie, Panie,
Prosim, abyśmy żyjąc w naszym stanie
Z całego serca miłowali Ciebie
I zasłużyli żyć na wieki w niebie.
Amen.
W załączniku melodia z Klonowskiego (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,3994.0.html), MIDI, nuty PDF i MuseScore (https://musescore.org/pl) spakowane w archiwum ZIP.