Menu

Pokaż wiadomości

Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.

Pokaż wiadomości Menu

Pokaż wątki - Hrabia Radwan

#26
T.: J. Strokowa
M.: O. M. Żukowski


Królowo Polski, módl się za nami,
Gdy krwią zbroczony cały nasz kraj,
U Swego Syna wstaw się modłami
I cichy pokój tej ziemi daj.

Niech wrócą ojce na chaty próg,
Niech da zwycięstwo Syn Twój, nasz Bóg
Pełna litości, która nie gardzisz wiernych prośbami,
Módl się za nami, módl się za nami Królowo!
Módl się za nami, Królowo!

Królowo Polski, już tyle razy
Skrzydłem opieki broniłaś nas,
Przybądź z pomocą, Liljo bez zmazy,
By znów pokoju zawitał czas.

Gwiazdo nadziei, [w]zejdź nam wśród burz,
Błogosław wioskom i niwom zbóż.
Smutnych pociecho, która nie gardzisz wiernych prośbami,
Módl się za nami, módl się za nami Królowo!
Módl się za nami, Królowo!

Królowo Polski, co z Jasnej góry
Nad ziemią Piastów masz czujną straż,
Oddal klęsk gromy, zwiej nieszczęść chmury,
Ufności szczerej nam drogę wskaż.

My dzieci Twoje, my wznosim dłoń,
O nie wypuszczaj, ku nam zwróć skroń.
Ucieczko grzesznych, która nie gardzisz wiernych prośbami,
Módl się za nami, módl się za nami Królowo!
Módl się za nami, Królowo!


za: Jadwiga Strokowa, Królowo Polski, módl się za nami!, [w:] O. M. Żukowski, Pieśni do Najświętszej Panny na jeden głos z towarzyszeniem organu lub fortepjanu, Kraków [b.r.].
#27
T.: Ks. M. Jerz [sic!]
M.: O. M. Żukowski


1. Gdy ciało słabnie, gdy ból je rani,
Gdy duszę smutku przeszywa miecz,
Biegnę do Ciebie, jak do przystani,
Matko, Swe dziecię cudownie zlecz!

2. Tyś tyle cierpień w życiu znosiła,
Tobie nie obcy boleści cios,
Tyś na śmierć Syna Swego patrzyła,
Więc cierpiącego zrozumiesz głos.

3. Matko Bolesna, Swą miękką rękę
Na moje skronie zbolałe włóż,
Osłódź miłośnie, lub skróć mą mękę,
Bądź mi ostoją wśród życia burz!

4. Naucz mnie cierpieć Swoim przykładem,
Kornie przyjmować wszelaki ból,
Iść wśród największych krzyżów tym śladem,
Jaki nam wskazał boleści Król.


za: Ks. Mateusz Jerz [sic!], W cierpieniu, [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 24.
#28
T.: K. Podwysocki
M.: O. M. Żukowski


1. Bogurodzico! Gdy pod ciosami
Niedoli duch nasz chwieje się, łamie,
Gdy nam omdlewa pod krzyżem ramię,
Gdy nam omdlewa pod krzyżem ramię,
Módl się za nami!

2. Gdy zuchwałemi bluźni ustami
Fałszywy prorok ludów świątyni,
I mrok i obłęd po ziemi czyni,
I mrok i obłęd po ziemi czyni,
Módl się za nami!

3. Gdy oko nasze zalane łzami,
Już promienistej ni dojrzy tęczy,
Duch się nie korzy, lecz skargą jęczy,
Duch się nie korzy, lecz skargą jęczy,
Módl się za nami!

4. Gdy z rozbitemi burzą piersiami
Nam przyjdzie zrzucić doczesne pęta,
W godzinę śmierci, o Matko święta,
W godzinę śmierci, o Matko święta,
Módl się za nami!


za: Klemens Podwysocki, Módl się za nami, [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 19.
#29
M.: W. Alp
H.: F. Nowowiejski


1. O Stanisławie, patronie ty nasz,
Uczyń z nas bożą ojczyzny straż,
Godzina wybiła, Polska ożyła,
Stań młodym na czele, polski aniele,
Złącz druhów roty wraz z włości i miast.
I prowadź społem w górę, do gwiazd!
Do gwiazd.

2. Do wyższych rzeczy stworzeni i my,
Na dzieła wielkie, nie złudne sny.
Nam chwycić za młoty, kować żywoty,
Niezłomne, wytrwałe, jak twój wspaniałe.
Przy wiary znaku trwać twardo jak mur,
Iść z pieśnią w pracy, jak żeńców chór!
Nam chór.

3. A ty, nasz bracie, nas rodny twój dział,
Weź w swą opiekę i wiedź do chwał.
Niech duch twój przewodzi, serca odrodzi,
A łaski potęga, naród nich sprzęga,
By twierdzą Pańską na ziemi się stał.
Zwycięstwa hejnał przez wieki grał!
Niech grał.


za: O Stanisławie, patronie ty nasz! Melodja W. Alpa. Układ Feliksa Nowowiejskiego, Poznań 1927.
#30
T.: NN
M.: X. A. Chlondowski


1. O Hostyo święta! Skarbie mój jedyny!
Manno gładząca grzechów naszych winy!
Życie mej duszy, o anielski chlebie,
Hosto biała! jak ja kocham Ciebie,
Jak ja kocham Ciebie, jak ja kocham Ciebie!

2. Gdy na ołtarzu pośród świateł mnóstwa
Nikła Twa postać sieje blaski Bóstwa,
Bo w niej Bóg żywy daje poznać siebie,
O jasna Hostyo! jakże wielbię Ciebie,
Jakże wielbię Ciebie, jakże wielbię Ciebie!

3. A gdy nieszczęścia ciężar mię przyciśnie,
A na mem oku bólu łza zawiśnie,
I smutek tylko widzę wkoło siebie,
Hostyo cudowna! jakże pragnę Ciebie,
Jakże pragnę Ciebie, jakże pragnę Ciebie!

4. O Hostyo święta! Boże utajony!
O słodki Jezu za mnie umęczony!
Tę jedną łaskę niech wymodlę sobie,
Abym miłością pałał wciąż ku Tobie,
Pałał wciąż ku Tobie, pałał wciąż ku Tobie!


za: [b.a.], O Hostyo święta, [w:] Ks. Antoni Chlondowski SDB, Dwanaście pieśni eucharystycznych na 1 i 2 głosy z towarzyszeniem organu, Oświęcim 1913, s. 5, [Imprimatur Książęco-Biskupiego Konsystorza w Krakowie].
#31
T.: NN
M.: X. A. Chlondowski


1. W Tobie, z Tobą  i dla Ciebie,
Niechaj wszystkie spełniam sprawy,
O najlepszy Ojcze w niebie,
Boże sędzio mój łaskawy.

2. Wszak Ty wszystko w swej wszechmocy
Obejmujesz swą istnością,
Każdej chwili dnia i nocy
Darzysz wszechświat swą miłością.

3. Ty nad duszą czuwasz każdą
Z większą stokroć troskliwością,
Niż najczulsza z ziemskich matek
Nad jedyną swą miłością.

4. Gdy więc mimo naszych złości
Wciąż przygarniasz nad do sienie,
Usłysz tkliwy szept miłości:
Słodki Jezu! Kocham Ciebie!

5. Ty nam ponad wszystkie dary
Boskie Ciało dajesz swoje,
Byśmy uszli wiecznej kary
I znaleźli w niem łask zdroje.

6. Słodki Jezu! Wielki Boże!
Tyś nadzieja moja cała!
W Tobie ufność mą położę;
Tobie dzięki, cześć i chwała!


za: [b.a.], Bóg wszystkiem, [w:] Ks. Antoni Chlondowski SDB, Dwanaście pieśni eucharystycznych na 1 i 2 głosy z towarzyszeniem organu, Oświęcim 1913, s. 7, [Imprimatur Książęco-Biskupiego Konsystorza w Krakowie].
#32
T.: K. Olszewski
M.: X. A. Chlondowski


1. O Boże mój, skąd miłość ta,
Że się oddajesz dla mnie,
Że w takiej cenie dusza ma,
Iż krew przelałeś za mnie.

2. W dobroci Twej po wszelki czas
Ni końca ani miary!
Już setki lat obdarzasz nas,
Hojnemi swemi dary.

3. Jak ongiś przed tysiącem lat
Na krzyżu za nas zmarłeś,
Tak dzisiaj hostyą zbawiasz świat,
Nią moce czarta starłeś.

4. Gdy w walce życia braknie nam
Sił ducha albo męstwa,
W tej hostyi z nami stawasz sam,
I wiedziesz do zwycięstwa.

5. Jak wielki cud widzimy tu,
Wciąż w hostyi tej kryty!
Nasz Pan i Bóg zamieszkał tu,
Bez tronu i bez świty.

6. O Jezu mój, to serce me
Niech tronem Twoim będzie;
Niech ono w dzień i w nocnym śnie,
Przebywa z Tobą wszędzie.


za: Kazimierz Olszewski, O Boże mój, [w:] Ks. Antoni Chlondowski SDB, Dwanaście pieśni eucharystycznych, Oświęcim 1913, Imprimatur Książęco-Biskupiego Konsystorza w Krakowie, s. 3.
#33
T.: M. Czeska-Mączyńska
M.: F. Nowowiejski


1. O święty Stanisławie,
Młodzieży patronie,
Tyś lilija dziwnej piękności,
Wniebieskiej koronie.

Ref. O przyczyń się za nami!
Podaj dłoń pomocy,
Wiedź nas drogą ku światłu,
Zbaw od grzechu mocy

2. O święty Stanisławie,
Bądź dla nas przykładem,
Przejść pozwól nam poprzez życie,
Za twym świętym śladem.

3. O święty Stanisławie,
Twej naucz nas wiary,
Czystości życia nauczaj,
Miłości bez miary.

4. O święty Stanisławie,
W ostatniej godzinie,
O niechaj siła twej duszy
Do naszych dusz spłynie.


za: Feliks Nowowiejski, O przyczyń się... Pieśń do św. Stanisława Polski, Poznań 1927.
#34
1. Święty Wojciechu, wierny nasz Patronie
Od brzasku wieków wskazujesz nam ślad
Jak iść ku niebu w męczeńskiej koronie
Jak cierpieć cicho, jaki kochać znak.

Ref.: Święty Wojciechu, u tronu Boga
Pomnij na serca zalane łzami
Gdy burza huczy, gdy bezgwiezdna droga
Czuwaj nad nami Święty Wojciechu.

2. Przez śmierć za wiarę, przez święte Twe czyny,
Bóg Ciebie wsławia poprzez cały świat
A gdy Cię zabrał w niebieskie krainy
On Tobie zlecił staranie o nas.


za: Nieszpory kaszubskie i kilka pieśni.
#35
T.: Z. Kęczkowska
M.: O. M. Żukowski


1. Gdy ból tłumiony szarpie duszę,
Ona ku niebu z skargą wzlata,
Czyż łzami wciąż się poić muszę,
Czyliż nie skończą się katusze?
Mateńko moja, Pani świata!
Mateńko moja, Pani świata!

2. Świat taki zimny, los surowy
Przędzę wiosennych marzeń zrywa
I gasi szczęścia blask tęczowy,
Cierniem oplata sierot głowy,
Mateńko moja, litościwa!
Mateńko moja, litościwa!

3. Przeczysta Panno! litościwa,
Kiedy u stóp Twych we łzach klękam,
Wnet cisz, pokój w duszę spływa
Myśl trosk doczesnych pęta zrywa.
I już się życia walk nie lękam!
I już się życia walk nie lękam!

4. Królowo Niebios! Dziecię Twoje,
Przed Tobą pada na kolana,
Och, w życia drodze trudy, znoje,
I niezgłębione smutków zdroje,
Mateńko moja, ukochana!
Mateńko moja, ukochana!

5. Nie szukam pociech złudnych świata,
Bo w sercu Twojem Matko droga,
Najmilsza cierpień jest zapłata,
Więc po nią tęsknie duch mój wzlata,
Mateńko moja, Matko Boga!
Mateńko moja, Matko Boga!

6. A więc o jedno jeszcze proszę:
Niechaj zasługą ból się stawa,
Niechaj krzyż każdy chętnie noszę,
Niech serca Twego chwałę głoszę,
Mateńko moja, o łaskawa!
Mateńko moja, o łaskawa!


za: O. M. Żukowski, Cztery pieśni do Matki Boskiej, [ca 1920], s. 8n.
#36
T.: J. Goczałkowska
M.: O. M. Żukowski


1. Boga Rodzico Dziewico!
Ty odrodziłaś świat;
Z Ciebie światłości źrenico
Zbawienia wyrósł nam kwiat.

2. Matko w opiece miej ten kraj,
Matko wierny wspieraj lud,
Pobożność, pokorę daj,
Ziemski pomóż dźwigać trud!

3. Twe oko święte ku nam zwróć,
Do Syna za nas się wstaw;
Kroplę pociechy grzesznym rzuć,
U Boga łaskę nam spraw!

4. Obyśmy z Ciebie biorąc wzór
Czcili czystość Twoich cnót
W ich święty wstępując tor
Do niebieskich doszli wrót!


za: O. M. Żukowski, Cztery pieśni do Matki Boskiej, [ca 1920], s. 6n.
#37
T.: Z. Kęczkowska
M.: O. M. Żukowski


Gdy wśród rozstajnych stoimy dróg,
Niepewni, która wiedzie do nieba
I jakich ofiar chce od nas Bóg,
Jaką do Niego ścieżką iść trzeba.

Ty, która szczęścia naszego chcesz,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!
Ty, która szczęścia naszego chcesz,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!

Gdy zdradne słówka szepcze nam świat,
Różane wieńce splata na skronie,
Rzuca stubarwny pokusy kwiat,
By złote pęta włożyć na dłonie.

Ty, która drogę bezpieczną wiesz,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!
Ty, która drogę bezpieczną wiesz,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!

Kiedy z słabością toczymy bój,
Gdy odepchnięta wraca pokusa,
Ty przy nas Pani litośnie stój,
Ty daj zwycięztwo w imię Chrystusa.

Ty życia duszy troskliwie strzeż,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!
Ty życia duszy troskliwie strzeż,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!

Gdy rzuca nami przeznaczeń los,
Gdy umysł ciemni mrok wątpliwości,
Kiedy nieszczęścia uderzy cios,
W trwodze, sieroctwie i w niepewności.

Ty o Maryo od zwątpień strzeż,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!
Ty o Maryo od zwątpień strzeż,
Ty z dobrą radą, o Matko śpiesz!


za: O. M. Żukowski, Cztery pieśni do Matki Boskiej, [ca 1920], s. 4n.
#38
T.: Ks. Dr St. Żukowski
M.: O. M. Żukowski


1. Duchu święty, Dawco łask,
Prawdy Twojej daj nam brzask,
Zasil dusze wiarą w krzyż,
Twe królestwo do nas zbliż!

2. Twej nadzei daj nam czar
I miłości czystej żar;
W sercach umórz grzechu brud,
By Cię godnie czcił Twój lud.

3. Choćby przez Gologtę szły
Nasze losy strojne w łzy;
Choćby pokus nadszedł rój,
Zasil nas na święty bój!


za: Ks. Dr St. Żukowski, Duchu Święty, [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni religijne w układzie na chór męski a capella (...), Kraków [b. r.].
#39
T.: P. Wężykówna
M.: O. M. Żukowski


1. O, Matko Przenajświętsza,
Co w jasnej świecisz bramie,
W serc naszych wejrzyj wnętrza
I podnieś w górę ramię!

2. Błogosław polskiej ziemi,
Co u nóg Twoich leży,
Świeć nam łaskami Swemi,
Od wrażej broń grabieży.

3. O, prowadź nas do Boga
Prostemi ścieżynami,
Ojczyznę strzeż od wroga
I módl się, módl za nami!

4. Obroną Tyś, ostoją,
Królową tej korony,
A przed potęgą Twoją
Wróg pierzcha na wsze strony!

5. Gdy dziś Ci naród cały
Koronę wkłada nową,
Przed majestatem chwały
Padamy, o Królowo!

6. My młodzież Twa, my dzieci
Dziś ślubujemy Tobie:
Miłość, co w sercach świeci,
Ta przetrwa tu i w grobie.


za: P. Wężykówna, O Matko Przenajświętsza! [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 17.
#40
T.: L. Kondratowicz (Syrokomla)
M.: O. M. Żukowski


1. Zawitaj, Królowo, o Matko i Pani,
Zawitaj, o nasza Nadziejo!
Do Ciebie Adama synowie wygnani,
Z ziemskiego padołu, ze łzawej otchłani,
Wzdychają i gorzkie łzy leją.

2. Nam serce obsiadły i kolce, i ciernie
I burze szaleją i gromy w nas biją,
Ku nam zwróć Twe oczy! o zwróć miłosiernie,
Pospiesz nam w pomoc, Maryjo!
Pospiesz nam w pomoc, Maryjo!

3. A owo po ziemskiem wygnaniu tułaczem,
Gdy pójdziem na wieczność gromadką,
Niech Jezus nad naszym zlituje się płaczem,
Niech Jego Najświętsze Oblicze obaczem,

4. Twe Dziecię nam ukaż, o Matko!
Na łonie Jezusa, światłością odziani
Odetchną strapieni, umarli ożyją.
Lecz módl się za nami, o Matko, o Pani!
Słodka Dziewico, Maryjo!
Słodka Dziewico Maryjo!


za: Ludwik Kondratowicz (Syrokomla), Zawitaj Królowo! [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 14.
#41
T.: Z. Ułaszynówna
M.: O. M. Żukowski

1. Witaj, Królowo, o Matko miłości,
Na biednej ziemi, kędy płyną łzy,
Gdzie w każdem sercu szary smutek gości,
Tęsknoty ciężkiej roją się sny.

2. Wśród beznadziei Tyś jedna nadzieją,
Co zrozpaczonym wypromienia noc
I ciszą ducha wśród wichrów, co wieją,
I pieśnią wielką, co wskrzesi moc.

3. Smutni wygnańcy do Ciebie wołamy,
Ku Tobie leci umęczony jęk,
O Matko, otwórz miłosierdzia bramy
Tym, których życia gna srogi lęk.

4. Tym, którzy nigdy nie widzą tu słońca
Wśród opuszczonych i samotnych dróg;
I których dola prowadzi krwawiąca
W nieznany dotąd wieczności próg.


za: Zofja Ułaszynówna, Witaj Królowo! [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 10.
#42
T.: X. T. Karyłowski
M.: O. M. Żukowski


1. Błysła z mroków szczęsna zorza,
Najcudniejszy z rajskich snów;
Z tronem niebios Matka Boża
Wolnej Polsce władnie znów.

Ref. Twoi, Marjo, my rycerze,
Za Twój tron, za Twoją cześć,
Ślubujemy mocni w wierze,
Nieugięte boje wieść.

2. Gdzie narodów Król nas woła,
Gdzie głos, Panno, wzywa Twój,
Broniąc świętych praw Kościoła
Mężnie pójdziem w każdy bój.

3. Do Królestwa wiedź budowy,
Którą dźwiga wciąż Twój Syn,
W nowej ery, rozbrzask nowy,
Na królewski wiedź nas czyn.


za: X. Tadeusz Karyłowski, Przysięga Sodalicji Marjańskiej [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 31.
#43
M.: O. M. Żukowski

1. O Przenajświętsza Marjo Dziewico!
Całą mą istność składam Ci w dań,
Chcę być do śmierci Twą służebnicą,
Wszechwładną Panią moją się stań!

Ref.: Modły me odtąd Ty nieś do Pana,
Twą już własnością każdy mój czyn;
O, bo przez Ciebie Niepokalana,
Lepiej uczczonym będzie Twój Syn.

2. Nie śmiem wprost Panu składać ofiary,
Bo mnogich grzechów pokrył mnie w pył,
Lecz miłe będą z rąk Twoich dary
Bogu, co razem Synem Twym był.


za: O Przenajświętsza Marjo Dziewico! [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 18.
#44
Sequentia in Sollemnitate Sancti Patris Nostri Francisci,
Fundatoris Trium Ordinum, Confessoris


1. Sanctitatis nova signa
Prodiérunt laude digna,
Mira valde et benígna
In Francísco crédita.

2. Regulátis novi gregis
Iura dantur novae legis,
Renovántur iussa Regis
Per Francíscum trádita.

3. Novus ordo, nova vita
Mundo surgit in audíta;
Restáuravit lex sancíta
Statum evangélicum.

4. Legi Christi paris formae
Reformátur ius conforme;
Tenet ritus datae normae
Culmen apostólicum.

5. Chorda rudis, vestis dura
Cingit, tegit sine cura,
Panis datur in mensúra,
Cálces abícitur.

6. Paupertátem tantum quaerit,
De terrénis nihil gerit,
Hic Francíscus cuncta terit,
Lóculus despícitur.

7. Quaerit loca lacrimárum,
Promit voces cor amárum,
Gemit maestus tempus carum
Pérditum in saéculo.

8. Montis antro sequestrátus,
Plorat, orat humi stratus,
Tandem mente serenátus
Látitat ergástulo.

9. Ibi vacat rupe tectus,
Ad divína sursum vectus,
Spernit ima iudex rectus,
Eligit caeléstia.

10. Carnem frenat sub censúra,
Transformátam in figúra,
Cibum capit de Scriptúra,
Abigit terréstria.

11. Tunc ab alto vir hierárcha
Venit ecce Rex monárcha,
Pavet iste Patriárcha,
Visióne térritus.

12. Defert ille signa Christi,
Cicatríces confert isti,
Dum mirátur corde tristi
Passiónem tácitus.

13. Sacrum corpus consignátur,
Manu, pede vulnerátur;
Dextrum latus perforátur,
Cruentátur sánguine.

14. Verba miscent, arcanórum
Multa clarent futurórum,
Videt Sanctus vim dictórum
Mýstico spirámine.

15. Patent statim miri clavi
Foris nigri, intus flavi,
Pungit dolor, poena gravi
Crúciant acúlei.

16. Cessat artis armatura
In membrórum apertúra:
Non impréssit hos natúra,
Non tortúra mállei.

17. Signis crucis, quae portásti,
Per quae mundum triumphásti,
Carnem, hostem superásti
Inclyta victória.

18. Nos, Francísce, tueámur,
In advérsis protegámur,
Ut mercéde  perfruámur
In caelésti glória.

19. Pater pie, Pater sancte,
Plebs devóta, te iuvánte,
Turba fratrum comitánte,
Mereátur praémia.

20. Fac consórtes supernorum,
Quos infórmas vita morum:
Consequátur grex Minórum
Sempitérna gáudia.
Amen. Allelúia.


za: Graduale Romano-Seraphicum continens Missas Proprias Ordinis Fratrum Minorum, Parisiis, Tornaci, Romae 1924, s. 124nn.
#45
T.: X. T. Karyłowski
M.: O. M. Żukowski


1. Bądź pochwalona Bolesna, Ty cicha,
Coś u stóp krzyża zmartwiała wśród męki;
W ranionem sercu Twem składam me jęki
I wszystką gorycz mych cierpień kielicha!

2. Gniew ludzki zmógł mnie i zawiść i pycha,
W prochu zdeptanym jak robak maleńki,
Ty jedna Matko nie zamkniesz mi ręki,
Gdy bólem jeno pierś moja oddycha.

3. Matko, do Ciebie podnoszę wzrok śmiało,
W Twoje ramiona mnie przyjmij matczyne,
Jak ongiś Pańskie zbroczone krwią ciało,
Gdy ważę przeszłość i szałów mych winę.

4. Taki lęk czuję, otuchy tak mało,
Lecz w Twych objęciach jak dziecię nie zginę!
Lęk taki czuję, otuchy tak mało,
Lecz w Twych objęciach jak dziecię nie zginę!


za: X. Tadeusz Karyłowski, Bądź pochwalona! [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 22.
#46
T.: B. St. Kossuthówna
M.: O. M. Żukowski


1. O Pani, niechaj Boża dłoń ochrania nasze łany,
Niechaj nam zdejmie ciernie z skroń i niech zagoi rany.

2. Dzisiaj, o Marjo, w święto Twe niesiemy snopy ziela,
Módl się, by przeszło wszystko złe, by nadszedł dzień wesela.

3. Od wieków wszak objatę z ziół wieśniaczki ci składają,
Módl się, o Zielna Pani Ty, by kwiaty owoc dały.

4. Módl się, by nas nie niszczył grad, by susza nie zgnębiła,
Aby w pokoju rozkwitł kwiat i rola obrodziła.


za: B. St. Kossuthówna, Na Święto Matki Boskiej Zielnej [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 21.
#47
T.: K. Hoffman
M.: O. M. Żukowski


1. Kwiaty po Tobie zostały w grobie,
O Pani nasza Święta!
Gdyś anielskimi skrzydły z tej ziemi
Do nieba była wzięta.

2. Kadzielne wonie w grobowca łonie
Jak pacierz słało kwiecie,
W cudu godzinie wieść o tym płynie
Po całym Bożym świecie.

3. Choć przeszły wieki, jak w dzień daleki,
Na Twoje święto, Pani,
Kwiaty i zioła z miasta i sioła
Składają Ci poddani.

4. Wyroki Boże dały w tej porze
Te Wniebowzięcia chwile,
Gdy niw zagony zrodziły plony,
Gdy syto, strojnie, mile.

5. Za plon zebrany, za zboża łany,
O przyjm hołd w podzięce!
O nowe łaski, urodzaj, blaski,
Mkną prośby znów dziecięce.

6. O Matko świata, do Ciebie wzlata
Hymn modłów, żal i skrucha...
A dobra Macierz przyjmuje pacierz
I skargi dziatwy słucha...

za: Karol Hoffman, Na Wniebowzięcie N. P. Marji [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 20.
#48
T.: X. W. Wojtoń
M.: O. M. Żukowski


1. Matuchno nasza, Ty co z gwiazd i tęczy
Szatą odziana, lśnisz w majowe ranki,
Przed którą cała polska ziemia klęczy,
Przed której stopy dziecię składa wianki.

Ref.: Bądź uwielbiona, bądź pozdrowiona,
Błogosławiona Maryjo!

2. Słyszysz, jak Tobie gra wiatr, szumią łany,
Jak Ci skowronki wydzwaniają pieśni,
Jak w Tobie blaski lud rozmiłowany,
Jak Cię czci szczerze od Dniepru do Wrześni:

3. O zejdź nad nasze te pola i chaty
W one gwiaździste, tęskne polskie noce,
Tam gdzie Twój Anioł cichy i skrzydlaty
Pociesza pociesza dusze smutne i sieroce.

4. Niech wszystkim będzie słonecznie i jasno,
Niech maj gra w duszach nam chorały Boże,
Niech nam Twe blaski, o Matko, nie zgasną
Jak te, co ślesz nam w te majowe zorze.


za: Xiądz Władysław Wojtoń, W majowe Zorze [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 8.
#49
T.: Z. Dębicki
M.: O. M. Żukowski


1. Zdrowaś Maryjo, jak zbożny łan,
Tłum w kornej chyli się podzięce,
Oto Ci przyniósł z pól i miedz,
Kłosów i ziela pełne ręce.

Ref.: Zdrowaś Maryjo! Zdrowaś Maryjo!
Zdrowaś Maryjo! Zdrowaś Maryjo!

2. Wśród ostrołuków wysmukłych naw
Organ olbrzymią pieśnią tętni,
Płynie modlitwa z setek warg
Coraz gorliwiej a namiętniej.

3. Na Twoją chwałę, na Twoją cześć
Z kwietnych kielichów biją wonie,
W blaskach jarzących woskowych świec
A w morzu kwiecia kościół tonie

4. Zapach duszący kwiecistych łąk
Wionął na chwałę Twego święta,
Arko przymierza, Krynico łask,
Gwiazdo zaranna, Wniebowzięta!

5. Zdrowaś Maryjo, błagalna pieśń
Z wonią duszącą ziół się miesza,
A na kościele, jak zbożny łan,
Do stóp się Twoich chyli rzesza.

6. Głosem radosnym uderza dzwon,
Pod sukmanami serca biją,
Królowo plonów, Pani tych pól
Usłysz nas, usłysz, o Maryjo.


za: Zdzisław Dębicki, Zdrowaś Maryjo [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 6.
#50
M.: O. M. Żukowski

1. Gdy słońce zajdzie o wieczornej porze
I srebrny opar wstanie ponad ziemią,
A noc liljowa stąpa po ugorze,
Perłami sypiąc na zioła co drzemią...
Ave Maria, ave Maria, ave Maria, ave Maria.

2. Ave Maria leci szept po ziemi
Z głosami dzwonów, aż pod ciemny bór,
Błogosławionaś Ty między wszystkiemi.
Modlitwie ludzkiej wtórzy niebios chór.
Ave Maria, ave Maria, ave Maria, ave Maria.

3. Błogosławionaś, Ty, o Pani święta,
Cichutko wtórzą łany młodych zbóż,
W miłości swojej nigdy niepojęta,
Piękniejsza ponad blaski rannych zórz.
Ave Maria, ave Maria, ave Maria, ave Maria.


za: Ave Maria, [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Pieśni Marjańskie, Zeszyt 1, post 1933, s. 16.