Wszyscy niech się cieszą,
do Betlejem śpieszą
dowiedzieć się nowiny!
Przyszedł z nieba Pan chwały
Aby zbawić świat cały
Stąd dziś wesele,
Że w ludzkim ciele,
Bóg pokój głosi,
Pokój przynosi
Przez Swoje narodziny.
Gdzie stanął gospodą,
By była z wygodą
Na Jego odwiedziny?
Ma On w niebie mieszkanie,
Lecz zszedł na to wygnanie
Ziemskiej niskości
Pan z Wysokości
I stanął w szopie
Na siana snopie
Złożył główkę Dzieciny.
Drży z zimna to Dziecię,
Bo w biedne powicie
Matka Je otuliła.
O Jezu nasz maleńki,
Choć przy piersiach Mateńki
Doznasz pieszczoty
Z serca ochoty,
Lecz opuszczony
Jakby wzgardzony
Cierpisz, Dziecino miła!
Słyszą pastuszkowie,
Jak zwyż Aniołowie
Chwałę, pokój śpiewają.
W stajni nieme bydlęta,
Nierozumne zwierzęta,
Gdy Pana chwały
Czuciem poznały,
Cześć Mu oddają,
Tchem zagrzewają,
Na kolana padają.
Przybieżeli tłumnie
Z pokorą, nie dumnie,
Z pól pasterze do Pana.
Przynieśli w dani Jemu
Tak! Bogu wszechmocnemu,
Dar, jaki mieli,
Bardzo weseli,
Że obiecana,
Długo czekana
Przyszła chwila zbawienia.
Mędrcy przyjechali
Z krain obcych z dali,
O Króla się pytają.
I znalazłszy tu Ciebie
Boga tak, jako w niebie,
Hołd wyrażają
Dary składają,
Tacy szczęśliwi,
Z miłości tkliwi
W służbę Ci się oddają.
My się też oddajem,
Na służbę przystajem,
A Ty, Jezu, na wieki
Strzeżże nas miłościwie,
I trzymaj litościwie
Teraz i w skonie
W Twojej obronie
Obdarz darami,
Wzmacniaj łaskami
I nie wypuść z opieki
Z Lubelskiego
Śpiewnik XX. Misyonarzy
Kraków, 1916.
Nutki z Siedleckiegp
Bardzo Proszę o poprawienie zwrotki 2
brakuje tam jednego wersetu
2. Gdzie stanął gospodą,
By była z wygodą
Na Jego odwiedziny?
Ma On w niebie mieszkanie,
Lecz zszedł na to wygnanie
Ziemskiej niskości
Pan z Wysokości
I stanął w szopie
Na siana snopie
Złożył główkę Dzieciny.
Dziękujemy za wnikliwość (oraz pozostałe liczne działania przy okazji!) - poprawione!