Menu

Pokaż wiadomości

Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.

Pokaż wiadomości Menu

Wiadomości - Hrabia Radwan

#26
My lud Twój Panie, Działoszyc mieszczanie
Nie wiemy dalej co się z nami stanie
Dopokąd mamy wołać gwałtu - rata -
Wielki przez ogień spotkała nas strata.

Ty w Różańcowym Matko obrazie
Ratuj nas nieraz w ciężkim razie,
Bo nie kto inszy Twoy wzrok miłosierny
Ten nas ratował lud w ogniu mizerny.

Jak tylko obraz Twój nam pokazano
Znać, ogniowi z nieba zakazano
Tak teraz ustał nasze miasto palić
Nayświętsza Panno! Jakże Cię nie chwalić:

Skutecznym mieście już to cud nie nowy
Przez ten Twoy obraz mamy Różańcowy.
Nie raz nas w ogniu po dwa razy bronisz
Wygra przed Bogiem kogo Ty zachronisz.

Szukasz i przedtem kiedyśmy gorzeli
Na tenże obraz tylkośmy spojrzeli
Ledwośmy za próg z kościoła z nim przeszli
Ogień przecz ustał cośmy go nie wnieśli.

Wszyscy się z płaczem ciśniemy do Ciebie
Błagay za nami Syna Twego w niebie
Wszakżeśmy Jego: nie insi nie cudzy,
Niech będzie łaska na nas grzesznych ludzi.

Nie karz nas Panie więcej ogniem takim
Strzedz się będziemy sposobem wszelakim,
Gniewać grzechami sprawiedliwości Twoją
Wielce dufamy w protektoryę Twoją.

Któż się obronić z tym przypadkiem może
Co nas czekają za grzechy moy Boże.
Najświętsza Panno, niechaj lud nie ginie
Staw się za nami, gniew Boga ominie.

Uciekajmy się do Nayświętszej Matki
Nie przyjdą na nas żadne złe przypadki
Ogień doczesny minie nas i wieczny,
Przy Tobie, Matko, lud zawsze bezpieczny.

Chwała bądź Bogu w Trójcy Jedynemu
Że Cię za Matkę dał ludowi swemu
Nadziejo grzesznych, Ty nasza ucieczka
Miey nas w obronie lud tego miasteczka...

Tekst z 1737 r.
#29
T.: W. Bełza
M.: O. M. Żukowski


1. Ukryty w pośród chmur, tej ziemi wielki Boże,
Z przepaści, lądów, gór wielbiony w każdym tworze,
Spokojny sam jedynie wśród gromu strasznych burz,
Wysłuchaj głos, co płynie z targanych bólem dusz.

2. Patrz jako imię Twe tarza się w poniewierce,
Jak coraz silniej złe wgryza się jadem w serce;
Jak ci, pod których strażą Twej prawdy płonie znicz,
Twe święte prawa każą, z Twych gromów robią bicz.


za: Władysław Bełza, Do Boga, [w:] Otton Mieczysław Żukowski, Śpiewy kościelne na jeden, dwa i cztery głosy (...) Zeszyt VIII, Kraków [ca 1920], s. 3.
#32
M: O. M. Żukowski

1. Panie miłosierny, Boże, Zbawco nasz,
Lud Twój łaską Twoją wspierać Panie chciej.
Zlej nań światło Boże, w miłość obdarz Twą,
A jeśli cierpień kres nie blizki jeszcze mu,
Ucz jak znieść bólu łzy, ucz jak znieść bólu łzy.

2. Boże, Zbawco świata, Panie, Stwórco nasz,
Do Cię wznosim dłonie, łaski prosim Cię.
Spojrzyj na nas grzesznych, a ulituj się,
A jeśli przyjdzie kres, Ty broń nas w każdy czas,
Boś Pan i Bóg jest nasz, boś Pan i Bóg jest nasz.


za: Otton Mieczysław Żukowski, Śpiewy kościelne na jeden, dwa i cztery głosy (...), Kraków [ca 1920], s. 2.
#34
Ku Twojej głosim pieśń sławie,
O Matko Boga bez skazy,
Racz, prosim, przyjąć łaskawie
Pochwalnych pieni wyrazy!

Grzesznego ojca Adama
Skalane rodzim się syny:
Jak wierzym, Panno, Tyś sama
Bez pierworodnej jest winy.

Ty ścierasz nogą łeb smoka,
Co na Cię czyhał zawzięcie,
Dar wielki biorąc zwysoka:
Niepokalane Poczęcie.

O chlubo nasza prawdziwa.
Co hańbę zmywasz nam Ewy,
Słysz prośbę, która Cię wzywa,
Przed Boga zakryj nas gniewy!

Starego węża jad stary
Zdepcz możną stopą na nowo
I lud swój w szczęście bez miary
Wwiedź błoga niebian Królowo!

Niech Tobie Jezu, cześć będzie,
Co z czystej rodzisz się Panny
I Ojcu z Duchem niech wszędzie
Brzmi chwały hymn nieustanny!
Amen.


za: x. T. Karyłowski, Tu [sic!] dicimus praeconio, [w:] Idem, Hymny kościelne, Kraków 1932, s. 158.
#35
Te dicimus praeconio,
Intacta Mater Numinis,
Nostris benigna laudibus
Tuam repende gratiam.

Sontes Adami posteri
Infecta proles gignimur;
Labis paternae nescia
Tu sola, Virgo, crederis.

Caput draconis invidi
Tu conteris vestigio,
Et sola gloriam refers
Intaminatae originis.

O gentis humanae decus
Qui tollis Hevae opprobrium,
Tu nos tuere supplices,
Tu nos labantes erige.

Serpentis antiqui potens
Astus retunde et impetus,
Ut caelitum perennibus
Per te fruamur gaudiis.

Jesu, tibi sit gloria
Qui natus es de Virgine,
Cum Patre, et almo Spirtu
In sempiterna saecula.


za: Breviarium Romanum, In Apparitione Beatae Mariae Virginis Immaculatae.
#38
T. i M.: ks. F. Walczyński

1. Przenajświętszej Duszy Twojej
Jezu, hołd składamy,
Twojej łasce dusze nasze
Kornie polecamy.
Ty nas strzeż w tej doczesności
I doprowadź do wieczności
Twojej tam w niebie.

2. Przenajświętszą Duszą Twoją
Poświęć nasze dusze,
Niech zyją w bojaźni Bożej,
W pokorze i skrusze.
Ty nas strzeż w tej doczesności
I doprowadź do wieczności
Twojej tam w niebie.

3. Przenajświętszej Duszy Twojej
Wzbogać nas cnotami,
Życie nasze racz ozdobić
Zasług klejnotami.
Ty nas strzeż w tej doczesności
I doprowadź do wieczności
Twojej tam w niebie.

4. W Przenajświętszej Duszy Twojej
Racz nam dać mieszkanie,
Jezu, słodki Zbawicielu!
Boże nasz i Panie!
Ty nas strzeż w tej doczesności
I doprowadź do wieczności
Twojej tam w niebie.

5. Przenajświętszą Duszą Twoją —
Serc naszych kochanie,
Wielbić chcemy i miłować,
Póki życia stanie.
Ty nas strzeż w tej doczesności
I doprowadź do wieczności
Twojej tam w niebie.


za: Ks. Franciszek Walczyński, Pieśń VI. Przenajświętszej Duszy Twojej..., [w:] Idem, Pieśni ku czci Najśw. Duszy Chrystusowej, s. XII, Tarnów 1928.
#41
T.: ks. M. Jeż
M.: ks. F. Walczyński


1. Przypatrz się duszo Duszy Jezusowej,
Dla cię w Ogrojcu na męki gotowej,
Rozważ jej trwogę, smutek i katusze
Ku swojej skrusze.

2. Widzi tam Jezus ludzkie przewinienia,
Wszelakie grzechy, zbrodnie, wykroczenia,
Za które ponieść ma męki ofiarę
I śmierci karę.

3. Choć dobrowolnie na Siebie je bierze,
Choć pragnie cierpieć ochotnie i szczerze,
Wstrętny ich widok Serce Jego kraje,
Ból Mu zadaje.

4. Widzi tam każdy moment Swojej męki,
Jaka Go czeka z nieprzyjaciół ręki,
Choć gotów cierpieć, lęka się i trwoży
Baranek Boży!

5. Widzi tam ludzkość zuchwałą i hardą,
Która Mu za miłość odwdzięczy się wzgardą
I mimo Jego krzyżowej ofiary
Nie ujdzie kary.

6. Widzi Judasza, co go wkrótce zdradzi,
Jak tłum siepaczy już k' Niemu prowadzi
I pocałunkiem zdradnym Mu zapłaci
Za miłość braci.

7. Choć ręka katów jeszcze Go nie tknęła,
Już krew kroplami z czoła Mu spłynęła,
Z ust leci skarga, co do głębi wzrusza:
Smutna Ma dusza!

8. Zdumiona patrzy nań Aniołów rzesza,
Jeden z nich w smutku czule Go pociesza.
Już pokrzepiony modlitwą powstaje,
Pojmać się daje.

9. O zapłacz duszo ma krwawemi łzami,
Nad swą ślepotą, nad swemi grzechami.
Niechaj ci smutek Jezusowej duszy
Zmiękczy i skruszy.


za: Ks. M. Jeż, Pieśń V. Przypatrz się duszo Duszy Chrystusowej, [w:] ks. Franciszek Walczyński, Pieśni ku czci Najśw. Duszy Chrystusowej, s. VI, Tarnów 1928.
#44
T.: ks. M. Jeż
M.: ks. F. Walczyński


1. O Przenajświętsza Duszo Chrystusowa,
Ożywiająca Jego ludzkie Ciało,
Świątynio żywa Przedwiecznego Słowa,
Nieba i ziemi rozkoszy i chwało!
Zlej łask Swych zdroje na wszelkie stworzenie,
Daj duszom naszym przez Cię odrodzenie!

2. Tyś Boga Ojca najdroższem stworzeniem,
Syna Bożego najwspanialszym tronem,
Ducha Bożego, przenajczystszem tchnieniem,
Obrazem Bóstwa przebłogosławionym.
Zlej łask Swych zdroje na wszelkie stworzenie,
Daj duszom naszym przez Cię odrodzenie!

3. Spójrz na dusz ludzkich straszne zeszpecenie,
Na rysów Bożych przez grzech w nich zatarcie,
Powszechne dzisiaj w świecie spustoszenie,
Ojczyzny naszej wewnętrzne rozdarcie.
Zlej łask Swych zdroje na wszelkie stworzenie,
Daj duszom naszym przez Cię odrodzenie!


za: Ks. M. Jeż, Pieśń IV. Przenajświętsza Duszo Chrystusowa..., [w:] ks. Franciszek Walczyński, Pieśni ku czci Najśw. Duszy Chrystusowej, s. VIII, Tarnów 1928.
#47
T.: ks. M. Jeż
M.: ks. F. Walczyński


1. Duszo Boga — Zbawcy, Pana,
Cudny kwiecie rajskich róż,
Za wzór duszom ludzkim dana,
Najpiękniejsza z wszystkich dusz.
Pokłon korny Ci niesiemy,
Ślubujemy służyć Ci,
Kochać Cię nad wszystko chcemy
Cierpieć godnie dla chwały Twej!

2. Z Ciałem Bożem Tyś złączona
Przez Wcielenia wielki cud
I w około spromieniona
Aureolą wszelkich cnót!
Spójrz na dusz naszych ubóstwo,
Wzrusz się nędzą naszą, wzrusz!
Zlej łask i cnót Swoich mnóstwo,
Na każdą z człowieczych dusz!

3. Już w dwunastym roku życia
Roztaczałaś wiedzy blask
I w słuchaczy Swych z ukrycia
Siałaś perły swoich łask!
Spuść światło w nasze umysły,
Ześlij Ducha z niebios bram,
By kajdany błędu prysły,
Słońce prawdy zapal nam!

4. Tyś w Ogrojcu smutną była
Na wspomnienie naszych win,
Tys modlitwą się krzepiła,
By ofiarny spełnić czyn.
Daj nam w smutku pocieszenie,
Daj wytrwanie pośród mąk,
Osłodź modlitwą cierpienie,
Nie wypuść nas ze Swych rąk!

5. Tyś w otchłani Ojcom Świętym
Radość Bożych wniosła sług
I w triumfie niepojętym
Wwiodłaś ich w niebieski próg!
Otwórz nam niebios podwoje,
Daj w ojczyźnie ujrzeć Cię,
Daj oglądać chwałę Twoją,
Pozwól dzielić szczęście Twe!


za: Ks. M. Jeż, Pieśń III. Duszo Boga — Zbawcy, Pana..., [w:] ks. Franciszek Walczyński, Pieśni ku czci Najśw. Duszy Chrystusowej, s. VI, Tarnów 1928.
#50
T.: ks. M. Jeż
M.: ks. F. Walczyński


1. Chrystusowej Duszy chwała!
Ludy nieście Jej hołd swój!
Niech zawoła ziemia cała:
Chrystus, Pan mój i Bóg mój!
Ten, który na śmierć krzyżową
Za nas się prowadzić dał,
Na ołtarzu dziś na nowo
Ofiarą się dla nas stał!

2. Jezusowej Duszy chwała!
Pieśń serdeczna niechaj brzmi,
Jej to miłość zrozumiała
Nasze smutki, nasze łzy,
Niegdyś Bóg-Dziecina mała
Dzielił z nami życia trud,
A dziś jako Hostja biała
Karmi i cieszy swój lud.

3. Chrystusowi cześć na wieki!
On nasz Ojciec, On nasz Bóg.
jego wszechmocnej opieki
Nie weźmie nam żaden wróg.
Dusze w darze Mu niesiemy,
Ślubujemy wierność Mu,
W jego łasce wytrwać chcemy
Aż do ostatniego tchu!


za: Ks. M. Jeż, Pieśń I. Chrystusowej Duszy chwała..., [w:] ks. Franciszek Walczyński, Pieśni ku czci Najśw. Duszy Chrystusowej, s. II, Tarnów 1928.