1. Bądź pozdrowione Serce mego Pana! Przed Tobą grzesznik pada na kolana: Przyjmij ten pokłon lubo grzesznéj duszy; niech ją Twa dobroć żalem szczerym skruszy.
2. Tyś jest stolicą Boskiéj Twéj dobroci, proszę, niech ona moją złość ukróci; niech Krwi serdecznéj ten odniosę skutek, za grzechy moje bolejący smutek.
3. Wiem, że Ci bardziéj nad włócznię Longina wskroś święte Serce rani moja wina; na moje serce Twoją przenieś ranę; tak rany lecząc szczęśliwym zostanę.
4. Z tą raną wszystkie życia mego chwile prowadzić myślę, z nią umierać mile; uświęcić serce i żyć z Tobą w niebie; czegóż tam więcéj mam pragnąć nad Ciebie?
nuty
Zupełny śpiewnik i książka do nabożeństwa z 1898 r. podaje dwie melodie:
- Mycielskiego nr 21
- O, której berła.
Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=353.0):