Rękopis karmelitański z XVIII-go wieku (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=1248.0) (Ch251, nr 350, str. 538)
PIESN 350.
Alleluja, chwalmy Boga,
który się narodził,
by nas wyswobodził
z niewoli.
Alleluja, chwalmy Boga,
którego anieli,
śpiewając, weseli
chwalili.
Alleluja, chwalmy Boga,
którego pasterze
w prostocie swej szczerze
chwalili.
Alleluja, chwalmy Boga,
którego ptaszęta
i nieme bydlęta
chwaliły.
Alleluja, chwalmy Boga,
którego królowie,
od Wschodu mędrcowie
chwalili.
Alleluja, chwalmy Boga,
którego mniemany
ojciec, Józef zwany,
wychwalał.
Alleluja, chwalmy Boga,
którego Maryja
dziś w żłobie powija
w pieluszki.
Alleluja, chwalmy Boga
w tym życiu na ziemi,
a potem z świętemi
na wieki.
Melodia według Rękopisu karmelitańskiego z XVIII-go wieku (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=1248.0)
(widoczna po zalogowaniu)
Melodia według kantyczek Karola Miarki:
p. Barbara Krzyżaniak w pracy "Kantyczki z rękopisów karmelitańskich (XVII/XVIII w.)", PWM 1977, wskazuje na związek tej kolędy (patrz zestawienie Konkordancje, tamże s. 226) z łacińską pieśnią Alleluia, lauda eum (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,2466.0.html). Pieśń ta ma podobną formę i zbliżony tekst pierwszej strofy.
Melodia wg X.M.M.Mioduszewskiego (http://spiewnik.katolicy.net/index.php/topic,353.0.html)