T: Dostateczny śpiewnik kościelny i domowy..., 1882 r., pieśń nr 222
M: Śpiewnik krakowski, s. 179
1. Czystsza nad słońce oczyszczenia czeka,
Idąc w poczet z grzesznemi;
Lubo jest Matką Boga i Człowieka,
Panią nieba, ziemi:
Z Mojżeszowego wyjęta prawa,
Przecież na wywód w kościele stawa,
Wraz z niewiastami innemi.
2. Będąc bez grzechu idzie na ofiarę,
Z pokorą do wywodu;
Kładzie na ołtarz synogarlic parę,
Na okup Swego Płodu:
Niesie na ręku Matka jedyna
Swego i oraz Boskiego Syna,
Zbawcę ludzkiego narodu.
3. Symeon stary Boga błogosławi,
Widząc Go w tej Dziecinie;
Szczęśliwaś Matko, że Twój Syn świat zbawi,
Że masz Boga w rodzinie;
Więc teraz wypuść mnie z ciała,
Gdy Cię już dusza widziała,
W tej pożądanej godzinie.
4. Zwycięża pychę Maryi pokora,
Wyniosłość bierze w pęta;
Gdy oczyszczenie ta przyjmuje, która
Bez zmazy jest poczęta:
Dała nam przykład Królowa nieba,
Jak się w pokorze ćwiczyć potrzeba;
Więc zgiń hardości przeklęta.
