Powiem prawdę, świecie, tobie,
Szukaj miejsca indziéj sobie.
Bo ja ciebie opuściłem,
A niebo już ulubiłem.
Głupiom ufał twej próżności I wierzyłem nieszczerości;
Gdy zaś teraz, coś jest, widzę, Dla tego się tobą brzydzę.
Precz odemnie z rozkoszami
I z twojémi marnościami,
Bo smakujesz i cukrujesz,
Lecz duszę mą, niemi trujesz.
Ufam szczerze w Bogu moim,
Że już więcéj nigdy twoim
Nie stanę się hołdownikiem,
Ni twych rozkosz miłośnikiem.
Już ci przyjaźń wypowiadam,
Żeć już serca więcéj nie dam;
Bom go Bogu oddał cale,
A ciebie porzucam, vale!
Żródło: x. Szczepan Keller, „Zbiór pieśni nabożnych...” (Śpiewnik Pelpliński); wyd.II, Pelplin 1886; pieśń nr 1027/IV, str. 857.
Wykonanie:
https://www.youtube.com/watch?v=e8c_rpbMzp0I przebieg melodii:
D E F F E D EC# D
Powiem prawdę, świecie, tobie,
D E F F E D E D
Szukaj miejsca indziéj sobie.
F G A A G F GF E
Bo ja ciebie opuściłem,
D E F F ED EC# D
A niebo już ulubiłem.
F G A A G F GF E
Bo ja ciebie opuściłem,
D E F F E D E D
A niebo już ulubiłem.
