1. Zstąp Duchu Przenajświętszy, Spuść nam jak najgorętszy, Promień Twej Miłości! Przyjdź o Ojcze ubogich, Przyjdź serdeczna światłości!
2. Wieczny Pocieszycielu, Drogi nasz przyjacielu, Słodka nasza ochłodo! Tyś w pracach odpocznienie, W upałach ugaszenie, Miła w smutku swobodo!
3. O Najświętsza światłości! Oświeć serc głębokości Ludu Twego wiernego. Boć bez Twojej dzielności Nic w ludzkiej nikczemności Nie masz nic porządnego.
4. Więc oczyść, co szpetnego, Skrop, co w nas jest oschłego, Uzdrów, co niezdrowego. Skrusz, co zatwardziałego, Rozgrzej, co oziębłego, Sprostuj, co jest błędnego.
5. Użycz nam w Cię wierzącym, I w Tobie ufającym Siedmiu darów światłości. Pomnóż w cnotach zasługę, Daj zbawienia wysługę, Daj zapłatę w wieczności.
Amen.
Kancyonał Katolicki
Pieśń - tłumaczenie łacińskiej Sekwencji Veni Sancte Spiritus - oryginał TUTAJ (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=476.0)
Inne tłumaczenie: Przybądź Duchu Święty (http://spiewnik.katolicy.net/index.php?topic=1487.0)
Wersja tekstu ze "Śpiewnika Liturgicznego" ks. F. X. Głodkiewicza, 1867 r., s. 324-325.
Veni sancte Spiritus
Zstąp Duchu przenajświętszy,
Spuść nam jak najgorętszy,
Promień Twojej miłości.
Przybądź, Ojcze ubogich,
Udziel nam darów drogich,
Oświeć serca ciemności.
Wdzięczny Pocieszycielu,
Miły dusz przyjacielu,
Słodka nasza ochłodo.
Tyś w pracach odpocznienie,
W upałach ochłodzenie,
Luba w smutkach swobodo.
O najświętsza światłości,
Napełń serca skrytości,
Ludu Twego wiernego.
Boć bez Twojej dzielności
W człowieczej nikczemności
Nic nie masz porządnego.
Więc oczyść, co szpetnego,
Skrop, co w nas jest oschłego,
Uzdrów, co niezdrowego.
Skrusz, co zatwardziałego,
Rozgrzej, co oziębłego,
Kieruj, co jest zdrożnego.
Użycz nam, w Cię wierzącym,
I w Tobie ufającym,
Siedmiu darów światłości.
Pomnóż w cnotach zasługę,
Daj zbawienia wysługę,
Daj zapłatę w wieczności. Amen. Alleluja.
Nutki z Chorału Józefa Nachbara:
inna melodia.