T: Zbiór kolęd, 1885 r.
1. Wznosi Boga na swym ręku Symeon stary,
I głosi światłem narodów prawdziwej wiary,
Kapłan pożądany i na to posłany,
Aby poznał Boga w ciele, Pana nad Pany.
2. Anna święta, staruszeńka, ona prorokini,
Uwija się prędziuteńko jako gospodyni,
Nikomu nie łaje, przystępną się staje,
Wszystkim gościom tam będącym chęci dodaje.
3. Idzie Panna najśliczniejsza z domu świętego,
Niesie na rękach Panieńskich Syna Bożego,
Którego w radości, bez żadnej przykrości
Porodziła, nie straciła kwiatu czystości.
Ów zbiór, z którego zamieściłem tę pieśń podaje, że strofy te są z kolędy Powstań Dawidzie na 2 lutego wyjęte. Zatem melodia pochodzi także z tamtej kolędy.