Wysłuchaj, Stwórco łaskawy!
Próśb naszych ze łzami sprawy,
W poście tym czterdziestodniowym
Wzruszonych uczuciem nowem.
2. Ty przenikasz serca skryte,
Znasz sił słabość nieukrytą,
Wracającym do zbawienia
Pokaż łaskę odpuszczenia.
3. Znużonym wielu grzechami odpuść,
Gdy je wyznawamy, zlecz mdłość,
Daruj przewinienia
Dla chwały Twego Imienia.
4. Niech post ciało nasze kruszy,
Niech ten pokarm będzie duszy:
Pilne nad sobą czuwanie
I od występków wstrzmanie.
5. Spraw to, Trójco uwielbiona,
Pozwól, Jedność niestworzona,
Aby pożytkiem bezmiernym
Posty były Twoim wiernym.
Amen.
(za: Kancyonał czyli Śpiewnik dla młodzieży. Dzieło 9, Teodor Kiewicz, Lipsk-Pelpin 1901)