Już Chrystus do swej stolicy wrócił (Jam Christus astra ascenderat)

Zaczęty przez tomas_wawa, 17-11-2008, 15:50:44

Poprzedni wątek - Następny wątek

tomas_wawa

Tłumaczenie łacińskiego hymnu Jam Christus astra ascenderat na jutrznię Uroczystości Zesłania Ducha Świętego:

T: ks. F. X. Głodkiewicz, Śpiewnik Liturgiczny, 1867 r., s. 321-323.

1. Już Chrystus do swej stolicy * Wrócił z padołu ziemskiego; * I po Ojca siadł prawicy, * By zesłał Ducha świętego.
2. Po siedm-tygodniowej nocy * Dzień zaświtał tajemniczy; * Odtąd świat już z Bożej mocy * Czas błogosławiony liczy.
3. Nagle niebo światu grzmiące * O trzeciej z rana zwiastuje, * Że z niebiosów na modlące * Apsotoły Bóg zstępuje.
4. Światłość z nieba jest spuszczona * Żywym ogniem w wiernych łona; * I napełnia ich miłością, * I oświeca ich mądrością.
5. To Duch święty, łaski morze, * W ich wnętrzności tchnął rozkoszą; * I wielmożne sprawy Boże * Różnemi językami głoszą.
6. Rozumieją ich Rzymianie, * Grecy i obcy poganie; * Z podziwem ludu wszego, * Mówią językiem każdego.
7. Żydzi tylko cuda nowe * Zaślepieni nie uznają; * Trzeźwe ucznie Chrystusowe * Za pijanych moszczem mają.
8. Lecz Piotr święty występuje, * Cudem gromi ich i słowem; * Fałsz niewiernych okazuje * Na proroctwie Joelowem.
9. Chwała Ojcu, chwała Tobie, * Zmartwychwstały z grobu Synie; * I Ducha świętego osobie * Niech na wieki wieków słynie. Amen.

Starsze tłumaczenie:

T: ks. S. Grochowski, Himny, prozy i catica kościelne, 1599 r., hymn LIII.

1. Już Zbawiciel skąd był poszedł, * W obłoku do nieba doszedł, * By zesłał obiecanego * Ducha, dar Ojca wiecznego.
2. Dzień chwalebny następował, * Co go przedtem znamionował, * Siedmniedzielny czas on dawny, * Łaską Pańską światu sławny.
3. Zatem o trzeciej godzinie * Ta nowina z trzaskiem słynie: * Bóg przyszedł w ogniu gorącym * Uczniom na modłach trwającym.
4. Jasny płomień z wysokości * Przybywszy z górnej światłości, * Napełnił ognistem słowem * Serca sługom Chrystusowem.
5. Wszyscy w przedziwnej radości * Zachwyciwszy tej świętości, * Różne mowy zaczynali, * Cuda Boże wyznawali.
6. Słuchają Grecy, Rzymianie, * I z odległych stron poganie, * Z podziwianiem ludu wszego * Mówią językiem każdego.
7. Sam nienadany czartowski * Naród zawistny żydowski, * Co apostoli działali * Pijaństwu przypisowali.
8. Lecz ich Piotr miękczy cudami * I mądremi wywodami, * Fałsz ich burzy, pismo (prawi) * Joelowe nas rozprawi.
9. Chwała Ojcu najwyższemu, * Synowi zmartwychwstałemu, * Bądź z Duchem świętym społecznie * Teraz i zawsze i wiecznie.