X. Jan Siedlecki, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne/ Śpiewnik Kościelny

[Rorantysta]

Wydanie jedenaste, Kraków 1922

Spis pieśni (strony I - XII) (widoczny po zalogowaniu)
V, VI

[Rorantysta]

Wydanie jedenaste, Kraków 1922

Spis pieśni (strony I - XII) (widoczny po zalogowaniu)
VII, VIII

[Rorantysta]

Wydanie jedenaste, Kraków 1922

Spis pieśni (strony I - XII) (widoczny po zalogowaniu)
IX, X

[Rorantysta]

Wydanie jedenaste, Kraków 1922

Spis pieśni (strony I - XII) (widoczny po zalogowaniu)
XI, XII

[Zan]

Ja posiadam:

1990
2007

Mam dostęp:

1928
1947
1965
1973
1987
1994
2009

[knrdsk1]

O, to proszę sprawdzić w którym roku po raz pierwszy pojawiło się tłumaczenie hymnu Veni Creartor Spiritus i ile miało zwrotek

[Zan]

Na 100% było już w roku 1987 z sześcioma zwrotkami. 

[knrdsk1]

Na 100% było już w roku 1987 z sześcioma zwrotkami. 

Na 100 % było też w 2007 i też z 6 zwrotkami - nie o to przecież chodzi, ale pytałem o najwcześniejsze pojawienie z wyciętą doxologią, gdyż pisał Kolega o dostępie do różnych roczników.

[Shadu]

Witam Wszystkich bardzo serdecznie  Ostatnio przez przypadek udało mi się uratować " Śpiewniczek zawierającypieśni kościelne z Melodyami dla użytku Młodzieży Szkolnej" z 28 sierpnia 1920r. Przeczytełem i zapoznałem się ze wcześniejszymi postami i zdziwił mnie jeden fakt. Ponieważ nie ma żadnej wzmianki o wydaniu dziesiątym, który właśnie jest w moim posiadaniu. Bardzo bym prosił o jakąkolwiek informacje na ten temat

[Rorantysta]

Witam Wszystkich bardzo serdecznie  Ostatnio przez przypadek udało mi się uratować " Śpiewniczek zawierającypieśni kościelne z Melodyami dla użytku Młodzieży Szkolnej" z 28 sierpnia 1920r. Przeczytełem i zapoznałem się ze wcześniejszymi postami i zdziwił mnie jeden fakt. Ponieważ nie ma żadnej wzmianki o wydaniu dziesiątym, który właśnie jest w moim posiadaniu. Bardzo bym prosił o jakąkolwiek informacje na ten temat

Nie ma wzmianki, gdyż widocznie Kolega jest pierwszym, który na to wydanie trafił. Byłbym wdzięczny za umieszczenie w tym wątku opisu tego wydania. Za wzór może służyć opis wydania jedenastego.

[Shadu]

Wybaczcie za zwłoke - brak dostępu do komptera

Zdjęcia wrzucę, jak tylko bede miał kabel USB

A oto informacje

Tytuł:

" Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodyami dla użytku młodzieży szkolnej "
             przez X.J. Siedleckiego zebrany a przez Wysoką Radę szkolną
             krajową uchwałą z dnia 14 lipca 1880 L. 556 dla szkół ludo-
             wych, pospolitych i wydziałowych przeznaczony.


              WYDANIE DZIESIĄTE

KRAKÓW
NAKŁĄDEM XX. MISJONARZY NA KLEPARZU


     

[Shadu]

Na drugiej stronie:

NIHIL OBSTAT

J. Weissmann
censor libr, Congr, Miss

Ze strony Zgromadzenia pozwala się drukować.

Kraków, 20 sierpnia 1920

X. K. Słomiński,
wizytator XX, Misyonarzy

NIHIL OBSTAT

L. 7585

Pozwalamy drukować.
Z Książęc0-biskupiego Konsystorza.

+ Anatol
biskup sofr, wik, gen

Kraków, 28 sierpnia 1920

WSZELKI PRZEDRUK ZASTRZEGA SIĘ.

[Kefasz]

Panowie doradzą, które wydanie upolować, by najlepiej uzupełnić śpiewnik Mioduszewskiego ?

[Zan]

Moim zdaniem najlepszym wydaniem Siedleckiego, jak do tej pory było wydanie XXXIX , które posiadam i rzeczywiście jest najobszerniejsze. Polecam!

[Rorantysta]

Panowie doradzą, które wydanie upolować, by najlepiej uzupełnić śpiewnik Mioduszewskiego ?

Myślę, że śpiewnik ks. Siedleckiego przechodził tyle przeobrażeń, że nie da się wskazać jednego wydania.
Wg mnie najistotniejsze dla całej historii śpiewnika są:
1. Wydanie trzecie - ostatnie nakładem autora, obszerniejsze od poprzednich,
2. Wydanie czwarte (1895) - ostatnie wydane za życia autora (prawdopodobnie dalej pod jego redakcją)
od piątego wydania (1908) wprowadzono szereg dziwnych zmian w tekstach, które moim zdaniem obniżają wartość tego i kolejnych wydań, aż do wydania jubileuszowego (1928), gdzie się z tych poprawek wycofano, przywracając pierwotne wersje tekstów.
3. Wydanie jubileuszowe (1928, wznawiane do 1948 r.), red. Ks. Wendelin Świerczek, to praktycznie już inny śpiewnik, ale wart posiadania, ostatni, gdzie zachowywano wszystkie zwrotki.
4. Któreś z wydań z lat 1959 - 1968 - na plus: dodanie pieśni z rękopisów staniąteckich (niestety tylko wybrane zwrotki), na minus: zaczyna się na dużą skalę wycinanie zwrotek i nie zawsze udane korekty tekstu.
Ks. Wendelin Świerczek zajmował się śpiewnikiem do końca swojego życia (1974), ostatnie wydanie sygnowane jego nazwiskiem ukazało się w roku 1975 (wyd. XXXV - usunięte śpiewy chorałowe). Redakcję śpiewnika przejmuje ks. Karol Mrowiec
5. Wydanie XXXIX (1987 i reprinty 1990, 1994) zdaniem wielu użytkowników tego forum i także moim zdaniem najlepsze z wydań śpiewnika pod redakcją ks. Karola Mrowca

Gdybym miał wskazać tylko jedno wydanie, zdecydowałbym się chyba na jubileuszowe, ze względu na pełne teksty. Oryginalne śpiewniki ks. Siedleckiego trudno traktować jako uzupełnienie śpiewnika ks. Mioduszewskiego, bo praktycznie są wyborem z tego drugiego.

[Kefasz]

Dziękuję. Wszak w Mioduszewskim nie ma pieśni typu Króluj nam Chryste tudzież Matko Najświętsza. Zależy mi na uzupełnieniu pieśni barokowych pieśniami nowszymi, takich jak te wspomniane. One pochodzą z dwudziestolecia, prawda?

[Zan]

Jeśli chcesz Pieśni nowsze, to zakup Exsultate Deo.  Patrząc z perspektywy organisty najlepszym śpiewnikiem jest wydanie XXXIX, czyli 1987, 1990,1994.

[zolwikolew]

W końcu udało mi się zrobić zdjątka mojemu młodemu rarytasowi .

                                                  Ks. Jan Siedlecki
                                                Śpiewnik kościelny
                                                 wydanie XXXVIII
                                                      zmienione

                                                    Praca zbiorowa
                                                         Redaktor
                                               Ks. Karol Mrowiec CM

                                       Wydawnictwo Św, Krzyża w Opolu
                                                            1985
Zawiera na odwrocie karty tytułowej aprobatę pierwszego wydania oraz


Aprobata
Nihil obstat
Ks. Aleksander Usowicz CM


Ze strony Zgromadzenia Księży Misjonarzy pozwala się drukować.
Kraków, dnia 20 lipca 1980 r
Ks. Tadeusz Gocłowski CM
Wizytator


Kuria biskupia w Opolu
W-22/80
Pozwalamy drukować
Opole, dnia 26 lipca 1980 r
+A. Nossol
Biskup
(L.S.)
Ks. A. Sitek
Kanclerz


Jak można wnioskować z noty od redakcji jest to w zasadzie wznowienie wyd. XXXV
A otóż i zdjęcia:

[zolwikolew]

Jeszcze dołączam spis rzeczowy:
(w tym miejscu ze względu na rozmiary pierwsza i ostania strona tegoż spisu)

[zolwikolew]

To dalsze strony spisu:

[zolwikolew]

I kolejne:

[zolwikolew]

Następne:

[zolwikolew]

I jeszcze na koniec:

[Kefasz]

Biografia x. Jana Siedleckiego CM:
http://sursumcorda.misjonarze.org/index.php/spiewnik-ks-siedleckiego/ks-jan-siedlecki/

Ks. Jan Siedlecki – biografia
Jan Kazimierz Siedlecki urodził się 14 grudnia 1829 r. w Warszawie [1]. Był synem Piotra – zarządcy majątków i Marianny Wietkowskiej. Do szkoły powszechnej i średniej uczęszczał w Warszawie. 23 lipca 1847 r. został przyjęty do seminarium internum zgromadzenia przez dyrektora ks. Marcina Łaszowa. 28 lipca 1849 r. złożył śluby święte. W latach 1849–1852 odbył studia teologiczne w świętokrzyskim seminarium, po czym 27 grudnia 1852 r. przyjął święcenia kapłańskie. Po święceniach przez pięć lat prawdopodobnie pracował w seminarium świętokrzyskim, m.in. na stanowisku dyrektora kleryków misjonarskich oraz w duszpasterstwie parafialnym. W 1857 r. został profesorem włocławskiego seminarium, wykładał historię Kościoła, ceremonie, łacinę, a w roku akademickim 1857/1858 uczył teologii. W 1959 r. wyjechał do Lwowa, gdzie przez trzy lata był kapelanem i spowiednikiem sióstr miłosierdzia. W sierpniu 1862 r. przybył do Krakowa i zamieszkał z konfratrami u pijarów, a następnie 7 lipca 1863 r. przeszedł z nimi na Kleparz. Na Kleparzu przez rok był prokuratorem (prokurator w zgromadzeniu to osoba, która troszczy się o sprawy materialne, ekonom). We wrześniu 1863 r. został przeniesiony na Stradom, gdzie przez kolejne 10 lat sprawował urząd ekonoma seminarium diecezjalnego i domu zgromadzenia na Stradomiu oraz kapelana sióstr miłosierdzia przy szpitalu św. Łazarza. Był także kapelanem szkoły przy kościele św. Łazarza w Krakowie (1864–1865).

Ks. Siedlecki opuścił zgromadzenie w 1873 r. i przez bpa Gałeckiego został przyjęty do diecezji krakowskiej. Zamieszkał przy Placu Mariackim 2, potem na Małym Rynku 7 (wybudował 3 piętro i wystawił nowy dom ku Plantom na miejscu ogródka). Przez rok 1873–1874 był suplentem (zastępcą etatowego nauczyciela)  w I szkole głównej w Krakowie. W latach 1874–1884 był katechetą w szkole pospolitej (II szkole głównej męskiej) przy kościele św. Barbary w Krakowie [2], od 20 sierpnia 1881 r. do 1882 r. zastępcą katechety II gimnazjum w Krakowie. W latach 1878–1895 był także spowiednikiem (penitencjarzem) w kościele Mariackim (1879–1881 prokurator kolegium księży penitencjarzy). Od 1881 r. do 1882 r. redagował i wydawał Orędownika Niepokalanego Serca Maryi. W okresie od 1881 do 1 lipca 1895 był rektorem (prebendarzem, administratorem) kościółka św. Wojciecha na krakowskim Rynku [3]. Posiadał także godnośc kanonika loretańskiego [4].

Po wystąpieniu ze zgromadzenia nadal utrzymywał kontakty z misjonarzami, m.in. pośredniczył w kupnie dużej parceli oraz domu wakacyjnego dla kleryków w Krzeszowicach pod Krakowem. Prawa autorskie do swoich dzieł, w tym także do Śpiewniczka kościelnego, przekazał w 1893 r. misjonarzom.

1 maja 1895 r. przeszedł na emeryturę. Początkowo zamieszkał w domu fundacji Helclów, a od 1896 r. ostatnie lata życia spędził w domu księży emerytów, przy ul. św. Marka w Krakowie. 28 grudnia 1901 r. przewieziono go do szpitala św. Łazarza, gdzie zmarł 10 lutego 1902 r. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Cieszył się ogólnym poważaniem, był lubiany przez wszystkich ze względu na staropolski humor i dobre serce. Zwłaszcza młodzież szkolna lgnęła do oddanego jej całą duszą wychowawcy.

Był autorem ok. 40 publikacji religijnych. Niektóre z nich miały po kilka wydań, jak np. Mały katechizm dla młodzieży, którego w latach 1874–1879 wyszły IV wydania. Część tekstów swoich publikacji napisał sam, część zebrał i opracował, inne przetłumaczył. Jednak największym jego pomnikiem były śpiewniki pośród których najważniejsze miejsce zajmuje Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne, znany do dzisiaj jako Śpiewnik kościelny ks. Jana Siedleckiego.

Jak pisze ks. prof. Karol Mrowiec, ks. Jan Siedlecki podjął się ułożenia śpiewnika kościelnego nie z pozycji „wrażliwego na piękno melodii muzyka, gdyż nim wcale nie był, lecz z pozycji katechety, który w pełni doceniał przydatność pieśni kościelnych w nauczaniu religii i młodzieży”.

Na przestrzeni 125 lat (1876–2001) śpiewnik bardzo ewoluował, zmieniały się kolegia redakcyjne, a wraz z nimi pomysły kształtu wydawnictwa. Nie wpłynęły one jednak negatywnie na markę śpiewnika, który mimo konkurencji, obronił swoją pozycję. Dziś można bez przesady stwierdzić, że w XX w. był najbardziej popularnym śpiewnikiem kościelnym w Polsce, mimo obecności urzędowych śpiewników Kościoła polskiego: Śpiewnika kościelnego, wydanego w Poznaniu w 1955 r. czy Śpiewnika Liturgicznego wydanego w Lublinie w 1991 r.

Dzieje śpiewnika ks. Jana Siedleckiego wyraźnie dzielą się na dwa okresy, a to za sprawą gruntownej redakcji, przeprowadzonej w latach 1915–1928 przez ks. Wendelina Świerczka CM, której efektem było jubileuszowe wydanie z 1928 r. Ono to rozpoczyna drugi okres historii śpiewnika.

Ks. Siedlecki jako doświadczony katecheta, autor kilku katechizmów, dobrze rozumiał, jaką rolę odgrywa pieśń kościelna w wychowaniu religijnym. Jednak ówcześnie dostępne śpiewniki albo były zbyt obszerne, albo niekompletne.  Opracował więc nowy śpiewnik, najpierw taki na próbę, jednocześnie przygotowując wydanie z melodiami na dwa głosy, które ukazało się w 1878 r.

__________________________________________________________

[1] Por. Księga pamiątkowa trzechsetlecia Zgromadzenia Księży Misjonarzy, Kraków 1925, s. 134, 198; por. Śpiewnik kościelny x. Jana Siedleckiego, „Kalendarz Cudownego Medalika”, 1930, s. 115; por. K. Mrowiec, Liturgia i muzyka u misjonarzy w Polsce, dz. cyt., s. 236–237; por. Tadeusz Przybylski, Siedlecki Jan Kazimierz, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 36, red. Henryk Markiewicz, Warszawa-Kraków 1996, s. 545–546; por. Maciej Gawlik, Jan Szczepaniak, Księża katecheci diecezji krakowskiej 1880–1939. Słownik biograficzny, t. 1, Kraków 2000, s. 273; por. Alfons Schletz, Jan Dukała, Siedlecki Jan Kazimierz, [w:] Misjonarze św. Wincetnego a Paulo w Polsce (1651–2001), t. II–1 Biografie, red. Jan Dukała, Kraków 2001, s. 428–431; por. M. Hałaburda, Krakowskie seminarium duchowne (1801–1901), dz. cyt., s. 339–340; por. S. Janaczek, S. Rospond, Bibliografia misjonarska, dz. cyt., s. 281–285; por. Karol Mrowiec, Siedlecki Jan Kazimierz, mps; por. Siedlecki Jan Kazimierz, teczki personalne, AMS.

[2] Por. M. Gawlik, J. Szczepaniak, Księża katecheci diecezji krakowskiej 1880–1939…, dz. cyt., s. 273.

[3] Niektóre źródła podają lata 1889–95, w AMS jest też data 1881, jakoby po ks. Makarym Baniukowskim miał objąć administrację kościółkiem św. Wojciecha (ks. Baniukowski zmarł w 1881 r.). Na łamach „Bonus Pastor”, 2 kwietnia, Lwów 1881, s. 58 czytamy: „Administrację prebendy św. Wojciecha w Krakowie, po zrezygnowaniu ks. A. Borowieckiego, otrzymał ks. Jan Siedlecki, spowiednik przy kościele archiprezbiterialnym NMP” (mniejsza o nazwisko poprzednika, ważne, że 1881 r. jest rokiem objęcia administracji przez ks. Siedleckiego). Tę informację odnajdujemy także w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, por. Pers A 738. Poza tym na karcie tytułowej Pamiątki pierwszej Komunii wydanej w Krakowie w 1887 r., jest napis „Wydał X. Jan Siedlecki administrator kościoła świętego Wojciecha”. Także na karcie tytułowej Niepokalane Serce Maryi z 1885 r. (a jest to II wydanie, I wydanie było w 1881 r.) jest nota „Nakład i własność X. Jana Siedleckiego, administratora kościoła św. Wojciecha”. Ks. Siedlecki jest też autorem publikacji Kościółek św. Wojciecha w Krakowie prawie najdawniejszy, Kraków 1893 r. Jest to krótka informacja historyczna o kościele – zaledwie dwie strony tekstu z ryciną kościółka. W tej skromnej broszurce ks. Siedlecki napisał także o urzędzie administratora kościoła św. Wojciecha: „Prezentę daje Akademia krakowska, jakimkolwiek świeckim duchownym, nienależącym wcale do profesorów Akademii. Prebenda ta jest beneficjum pojedynczem, obsadzana przez instytucyę kanoniczną, lecz dla braku funduszu tylko może być administratorem bez instytucyi”. Por. Jan Siedlecki, Kościółek św. Wojciecha, Kraków 1893, s. 2.

[4] Por. tamże, s. 3.

[Kefasz]

X. Jan Siedlecki, bibliografia:
http://sursumcorda.misjonarze.org/index.php/spiewnik-ks-siedleckiego/ks-jan-siedlecki-bibliografia/

Ks. Jan Siedlecki – bibliografia
Bibliografia ks. Jana Siedleckiego według spisu dokonanego przez S. Janaczka i S. Rosponda (Bibliografia misjonarska). Została ona uzupełniona o informacje zgromadzone w teczkach personalnych znajdujących się w Archiwum Zgromadzenia Księży Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie, a także o informacje z katalogu Biblioteki Jagiellońskiej.

1. Nowenna do Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, Kraków 1872.

2. Wyd.: Litania do Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, Kraków 1873, stron 4.

3. Wiadomość krótka o Najświętszej Pannie z Lourdes z Nowenną. Przekład z francuskiego przez ks. Jana Siedleckiego, Kraków 1873; Drukarnia W. Korneckiego, stron 105; Kraków 18752, nakład Ks.Ks. Misjonarzy Krakowskich, Drukarnia L. Paszkowskiego, stron 116; Kraków 18823, stron 125; 18954 – bez udziału ks. Siedleckiego w przeróbce.

4. Katechizm początkowy Rzymsko-Katolicki. Ułożony przez X. J.S. na klasę pierwszą ludową, Kraków 1874; nakładem ks. Jana Siedleckiego; drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 37.

5. Mały katechizm dla młodzieży rzymsko-katolickiej do katechizmu ludowego zastosowany, a przez ks. Jana Siedleckiego ułożony, Kraków 1874; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 70; Mały katechizm dla młodzieży rzymsko-katolickiej przez X. Jana Siedleckiego Katechetę szkoły pospolitej u św. Barbary w Krakowie ułożony, wyd. poprawne i znacznie powiększone, Kraków 18762, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 78; wyd. poprawne i powiększone Kraków 18773, stron 88; wyd. poprawne i powiększone, Kraków 18794, stron 94.

6. Nowenna do ś. Jana Kantego patrona polskiego i uczącej się młodzieży, Kraków 1876, Drukarnia Wł. Anczyca, stron 71; Nowenna do ś. Jana Kantego Patrona polskiego i uczącej się młodzieży z nadanemi odpustami od Piusa IX, wyd.  poprawione i powiększone, Kraków 18802, nakładem autora, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 96.

7. Nowenna do Najświętszego Niepokalanego Serca Maryi z przydaniem na każdy dzień budujących przykładów oraz modlitw odpowiednictwa zastosowanych do potrzeb szczególnie Członków Arcybractwa Niepokalanego Serca Maryi kanonicznie zaprowadzonego w Kościele Panny Maryi w Krakowie. Przez ks. Jana Siedleckiego, Kraków 1879, nakładem autora, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 132.

8. Ceremoniał w czasie Konsekracji czyli poświęcenia Biskupa zebrany z ksiąg liturgicznych przez X. Jana Siedleckiego, Kraków 1879, czcionkami Drukarni „Czasu”, stron 16.

9. Nauka o Odpustach z okazyi zapowiedzianego Nadzwyczajnego Jubileuszu na rok 1881 przez Leona XIII Namiestnika Jezusa Chrystusa z dodaniem modlitw w czasie nawiedzin Kościołów dla Dyecezyi Krakowskiej ułożył i zebrał ks. Jan Siedlecki, Kraków 1881, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 72.

10. Wydał: św. Alfons Liguori Niepokalane Serce Maryi według… czyli rozmyślania na miesiąc Maryi, tłumaczenie z francuskiego, Kraków 1881, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 167; toż Kraków 1885.

11. Nowenna do św. Tekli, panny i męczenniczki, patronki dobrej śmierci, Kraków 1883, stron 60; Kraków 19062, nakładem P. Radosza /kościelnego/, Drukarnia W. Poturalskiego w Podgórzu, stron 64.

12. Nowenny do Najśw. M.P. na wszystkie uroczystości i święta, Kraków 1884, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego; 40 nowenn do Najświętszej Maryi Panny, Kraków 1885; 53 nowenn do Najświętszej Maryi Panny na wszystkie święta uroczyste kościelne i do miejsc świętych, Kraków 1889, stron 478.

13. Żywot św. Onufryusza, wielkiego pustelnika, królewicza perskiego, patrona szczególnego w zawikłanych sprawach oraz patrona długiego życia, z Tryenną i Decymką, Kraków 1885, stron 30.

14. Szkaplerz biały na cześć św. Józefa, Kraków 1885.

15. Rozmyślania siedmiu boleści Najśw. Maryi P. na sposób drogi krzyżowej, Kraków 1885.

16. Śpiewy chłopców podczas procesji w niedzielę palmową, Kraków 1886.

17. Jubileuszka dla diecezji krakowskiej zawierająca List Apostolski Leona XIII Namiestnika Jezusa Chrystusa ogłaszającego nadzwyczajny jubileusz przez cały rok 1886 trwąjący z dodatkiem nauki o odpustach i modlitw w czasie nawiedzenia kościołów, ułożył i zebrał ks. Jan Siedlecki, Kraków 1886, stron 87.

18. Zegarek Męki Pańskiej oraz modlitwy do Najdroższej Krwi Pana Jezusa i Twarzy Jego Najświętszej, w drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1886, stron 32; toż z dotatkiem w tytule oraz ko do pięciu ran P. Jezusa. Dla wygody Bractw ukrzyżowanego Pana Jezusa, Męki Pańskiej, Krwi Przenajświętszej i Oblicza, nakładem autora w drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1893, stron 32.

19. Żywot św. Maryi Magdaleny, wraz z litanią, modlitwami i pieśniami do tejże świętej, z dodatkiem Litanii do św. Antoniego Padewskiego, patrona zgubionych rzeczy, Kraków 1886, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 46.

20. O medalu św. Benedykta i koronce ku czci Pana Jezusa, Kraków 1887, stron 48, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego; inne wyd. (II?) Kraków 1891, stron 47, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego; kolejne wyd. Kraków 1894, stron 47.

21. Pamiątka pierwszej Komunii, zawierająca treść głównych zasad wiary, sposób słuchania mszy świętej oraz naukę o N. Sakramencie, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1887, stron 51 + X; wyd. z dodatkiem w tytule  O Najświętszym Sakramencie i bierzmowaniu, Kraków 18872, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 77.

22. Przełożył z francuskiego i wydał: Opis koronki krzyżackiej, 500 dni odpustu na każdym paciorku oraz życiorysy św. Ottylii panny i Ottylii męczenniczki, patronek od bolu oczu, z dodaniem nowenny, Kraków 1888, stron 43.

23. Opis koronki czarnej z dodaniem aktu heroicznego, nowenny i skarbony duchownej i officjum za dusze zmarłych, Kraków 1888, stron 48, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego; Opis koronki czarnej z dodaniem aktu heroicznego, nowenny, skarbony duchownej i officjum za dusze zmarłych, Kraków 1890, stron 112; inne wydanie Opis Koronki Czarnej z dodaniem Aktu heroicznego Nowenny za dusze zmarłych i Skarbony duchownej, Kraków 1893, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 49.

24. J.M.J.A. Siedem pobożnych modlitw do Matki Boskiej na każdy dzień tygodnia oraz św. Alfonsa Liguoriego odpustami obdarzone, Kraków 1888, nakładem ks. Siedleckiego, stron 16.

25. Karta wpisowa do bractwa Nieustającej czci S. Józefa, Opiekuna Kościoła powszechnego, zaprowadzonego w kościele archiprezbiteryalnym N.P. Maryi [w Krakowie] z woli Jego Świątobliwości Leona XIII Papieża, za rządów Jego Książęco-Biskupiej Mości J.O. X. Albina Dunajewskiego, a za zarządzającego kościołem N.P. Maryi JW. JM. X. Ludwika Bobra, Infułata i Archiprezbytera tegoż kościoła. Zebrał X. Jan Siedlecki, Spowiednik przy kościele N.P.M. w Krakowie, Kraków 1889, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 38.

26. Książka do nabożeństwa z modlitwami odpustowemi, za staraniem Jego Książęco-Biskupiej Mości J.O.J.X. Albina Dunajewskiego Biskupa krakowskiego wydał X. Jan Siedlecki Spowiednik przy kościele N.P.M. i Administrator kościoła św. Wojciecha w Krakowie, Kraków 1889, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, cz. I – stron 85 +  XXII, cz. II – stron 514, w jednym woluminie.

27. Modlitwy odpustowe do św. Józefa, opiekuna Kościoła powszechnego, z dodaniem nowenny i pieśni, Kraków 1889, stron 47.

28. Officyium czyli godziny na cześć N. Bogurodzicy Panny Maryi według obrządku Kościoła rzymskiego, Kraków 1890, nakład autora, stron 232.

29. Życiorys siostry Maryi od Pana Jezusa ukrzyżowanego, karmelitanki, Kraków 1891, stron 72, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego; toż wydanie misjonarskie sprzed 1914, stron 72.

30. Koronka do Trójcy Przenajświętszej oraz Rożaniec i Godzinki o Najświętszej Maryi Pannie z melodyami; Kraków 1891, nakładem X. Jana Siedleckiego; drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 40.

31. Błogosławione Dyanna, Cecylia i Amanda, duchowne córki Świętego Dominika, napisał ks. Jan Siedlecki, Kraków 1893, nakładem ks. J. Siedleckiego, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 46.

32. Kościółek św. Wojciecha w Krakowie, prawie najdawniejszy, Kraków 1893, nakładem autora, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 4.

33. Officyum żałobne czyli wigilie kościelne za dusze w czyścu cierpiące, tudzież msza św. i modlitwy za dusze zmarłych, Kraków 1894, nakładem ks. J. Siedleckiego, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stron 81.

34. Wiadomość o wyobrażeniu Najśw. Dzieciny Jezus cudami sławnym w Rzymie w kościele br. Mniejszych św. o. Franciszka przy Araceli, Kraków 1894, drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, nakład ks. J. Siedleckiego, stron 7.

35. Pielgrzymka polska do Loreto i Rzymu w r. 1895, aprobowana przez Najprzew. książęco-biskupi konsystorz diecezji krakowskiej dnia 19 stycznia 1895, Kraków [1895], stron 15.

36. Wydał: Modlitwy i ustawy arcybractwa Trójcy Przenajświętszej, Kraków 1897, nakład ks. Jana Siedleckiego, Drukarnia Związkowa, stron 92.

37. Przełożył z francuskiego: Wiadomość historyczna o życiu P. Dupont przez ks. Janvier, dyrektora Arcybractwa Najśw. Oblicza, Kraków; misjonarskie wydanie tej broszury sprzed 1932, Kraków, stron 79.

38. Red.: Orędownik Arcybractwa Najśw. Serca Maryi ku nawróceniu grzeszników, Kraków 1881–1882. W sumie wyszło 5 numerów.