Śliczna Panienka Jezusa zrodziła (Siano najdelikatniejsze) [nuty]

[Mira]

 Śliczna Panienka Jezusa zrodziła.
W stajni powiwszy, siankiem go nakryła,
O, siano, siano, siano jak lilija,
Na którem kładzie Jezusa Marya.

Czemuż litości nie masz, Panno droga,
Żeś w liche siano uwinęła Boga?
O, siano, siano, siano, kwiecie drogi,
Że się na tobie kładzie Pan ubogi.

Dziwna na świecie stała się odmiana,
Że Nazareński Kwiat rzucon do siana.
O, siano, siano, co to w tobie było?
Żeś będąc sianem, w kwiat się obróciło?

Lecz to dziwniejsza, że Pan ogniem bywszy,
W siano się ukrył, siana nie spaliwszy.
O, siano, siano, czemu nie gorejesz?
Czemu przynajmniej Pana nie zagrzejesz?

Już to nie w cierniu jest kwiat lilijowy,
Lecz z siana wyrósł przez grzech Adamowy.
O, siano, siano, o, błogosławione,
Na którem Jezus Dziecię jest złożone!

Szczęśliwa łąko, któraś temu sianu
Stać się kazała za pościółkę Panu.
O, siano, siano, wszystek kwiat różany,
Przechodzisz dzisiaj narcys, tulipany.

Szczęśliwa kosa, co to siano ścięła,
Że Jezusowi za łoże stanęła.
O, siano, siano, zapach w tobie drogi
Kiedy przechodzisz także i kwiat srogi.

Szczęśliwe ręce te zaprawdę były,
Co dla Jezusa to siano kosiły.
O, siano, siano, godne żeś to było,
By się na tobie Bóstwo położyło?

Przeklął był ludzkie Bóg dla grzechów plemię.
Leżąc na sianie, dziś oświeca ziemię.
O, siano, siano, gdy piastujesz Boga,
Nam się przez siano w niebo ściele droga.

Dobrze rzekł Dawid ukoronowany,
Iże jest do bydląt człowiek przyrównany.
O, siano, siano, coś ty narobiło,
Żeś Boga między bydlęty włożyło?

Wynidź, królestwo światowe, do Pana!
Patrz, jak twój leży Król na wiązce siana.
O, siano, siano, królewskie bławaty,
Przechodzisz w cenie świata majestaty.

Wynijdź już Książę z złotego pokoja!
Niech Go okryje siankiem ręka twoja.
O, siano, siano, o nieprzepłacone!
Godne, byś w raju było położone!

Kładźcie na sianie berła i korony
Panu małemu każdy z swojej strony,
O, siano, siano, o klejnocie drogi!
Gdy się na tobie kładzie Pan ubogi..

Nie tylko starzy kwapcie się do Pana!
A i młodzi, pospieszcie do siana!
O, siano, siano, tak sobie śpiewajcie,
Pana Jezusa siankiem nakrywajcie.

Nie bądźcież gorsi nad osła gnuśnego,
Który na sianie poznał Pana swego,
O siano, siano, daj wiązać każdemu,
Niech cię zaniosę Jezusowi swemu.

Więc i my wszystkie pójdźmy też do Pana,
A po kolędzie weźmy wiązkę siana.
O, siano, siano, przyjmij od nas, Panie,
A nam za siano daj w niebie mieszkanie.

Abyśmy z Tobą tam na wieki żyli,
Ciebie z Świętymi społecznie chwalili,
Wszak na to w siano raczył się uwinąć,
By człowiek grzeszny mógł nieba nie minąć. Amen.

[MaciejKalita]

Nutki z: Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia
po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Karol Miarka  1904r.