Dusze mizerne w czyścu złożone,
Strasznym tam ogniem srodze dręczone,
Te bez ratunku tam zostające
Ratuj z miłości, wybaw jęczące,
O Marya!
Źródło dobroci, studnio litości,
Ty dusze oczyść z grzechów i złości,
Podaj im rękę, wyrwij z płomienia,
Przenieś do Boga w niebie widzenia,
O Marya!
Do ciebie wzdycha ta trzoda wierna,
Ciebie ta wzywa rzesza mizerna,
W tobie nadzieja ich wybawienia,
Przez cię czekają swego zbawienia,
O Marya!
Kluczu Dawidów, otwórz niebiosa,
Ochłódź spragnione, niebieska rosa,
Wywiedź z więzienia, wwiedź do wieczności,
Słodkiéj twéj użycz im obecności,
O Marya!
Tyś światłem prawém w Boga wierzącym,
Tyś wybawieniem w cię ufającym,
Prosim za zmarłe proś twego Syna,
Niechaj im będzie zgładzona wina,
O Marya!
Przez cię niech dusze odpoczywają,
Przez ciebie zmarli niech pokój mają;
Niech Boga chwalą w wiecznéj jasności
Niech wiecznie wielbią w twéj spółeczności,
O Marya! Amen.
Źródło: Śpiewnik Pelpliński